به گزارش اصفهان زیبا؛ اگر از حواشی ایجادشده برای سپاهان در نیم‌فصل اول لیگ فاکتور بگیریم، باید گفت که ازلحاظ کسب نتیجه و جایگاه در جدول رده‌بندی هم سپاهان و هم ذوب‌آهن عملکرد مقبولی داشتند و همین که دو تیم اصفهانی روی پله دوم و پنجم جدول لیگ هستند، خودش نشان می‌دهد که اصفهانی‌ها در لیگ بیست‌وسوم امیدوارکننده ظاهر شده‌اند.
تنها ایرادی که می‌توان به نمایش دو تیم در نیم‌فصل اول وارد کرد، عدم اقتدار لازم در بازی‌های خانگی بود که این مسئله به‌خصوص در سمت ذوب‌آهن باعث شد امتیازهای بی‌دلیلی در استادیوم فولادشهر بسوزد؛ البته سپاهان هم دو شکست خانگی در مقابل ملوان و آلومینیوم داشت که این هم یک نمره منفی در کارنامه تیم مورایس بود؛ بااین‌حال شکست مدعیانی مثل تراکتور، استقلال و پرسپولیس در استادیوم نقش‌جهان باعث شد هواداران اصفهانی خوشحال راهی خانه‌های خود شوند.
از ابتدای لیگ بیست‌وسوم هر هفته امتیاز بازیکنان دو تیم اصفهانی در بازی‌های خانگی محاسبه شد و با پایان‌یافتن نیم‌فصل دوم، با میانگین امتیازی بازیکنان، تیم منتخب نیم‌فصل فوتبال استان معرفی شد که نگاهی به ترکیب بازیکنان دو تیم در نیم‌فصل اول لیگ نام سه بازیکن از ذوب‌آهن و هشت بازیکن از سپاهان را به لیست تیم منتخب نیم‌فصل اضافه می‌کند. در ادامه، شرایط این بازیکنان در دور رفت لیگ را مرور می‌کنیم.
پیام نیازمند
دروازه‌بان سپاهان این روزها مرد اول فصل نقل‌وانتقال‌هاست و صحبت‌های منوچهر نیکفر مبنی بر قرارداد دو‌ساله و 90میلیاردتومانی پیام او را به گران‌قیمت‌ترین بازیکن این تیم تبدیل می‌کند. نیازمند در این نیم‌فصل مجموعا چهار کلین‌شیت به نام خودش ثبت کرد که آمار آن‌چنان جالبی به‌حساب نمی‌آید؛ با‌وجوداین هواداران سپاهان هرگز معرفت پیام نیازمند را فراموش نمی‌کنند که با وجود فوت پدرش حاضر شد چند روز بعد در مقابل استقلال درون دروازه تیمش بایستد و اشک‌های او بعد از شکست‌دادن استقلال در استادیوم نقش‌جهان سوژه عکاسان شد؛ البته پیام به‌نوعی چوب تغییرات متوالی در خط دفاعی سپاهان را هم خورد؛ وگرنه بدون شک از لحاظ فنی آن‌قدر توانمند بود که بیشتر از این‌ها بتواند به تیمش کمک کند.
رامین رضاییان
این مدافع ملی‌پوش در نیم‌فصل اول در کنار رضا اسدی در لیست برترین بازیکنان سپاهان قرار گرفت و محبوبیت زیادی هم در بین هواداران تیمش به‌دست آورد. ارسال‌های دقیق و ضربه‌های ایستگاهی رضاییان یکی از مشخصه‌های اصلی این بازیکن در نیم‌فصل اول بود که در بسیاری از مسابقات به کمک سپاهان آمد. در توصیف کیفیت رضاییان همین کافی است که غیبتش در دو مسابقه آخر سپاهان منجر به ثبت نتایجی عجیب در کارنامه سپاهان شد. رضاییان در نیم‌فصل اول لیگ هم توانست چهار گل برای تیمش به ثمر برساند که برای یک مدافع راست، آماری بسیار خوب به‌حساب می‌آید.
محمد دانشگر
تا زمانی که حواسش به فوتبال باشد و از حواشی دوری کند، در لیست بهترین مدافعان ایران قرار دارد؛ اما وقتی خودش را وارد مسائل انضباطی می‌کند، به‌یک‌باره تمرکزش را از دست می‌دهد و نتیجه همانی می‌شود که در سه هفته پایانی لیگ سپاهان و خط دفاعی‌اش نتوانستند محافظان خوبی برای دروازه پیام نیازمند باشند. دانشگر در این نیم‌فصل فقط یک‌بار موفق به گل‌زنی شد؛ آن‌هم مقابل دروازه نساجی در قائم‌شهر بود. مهم‌ترین چالش دانشگر در نیم‌فصل اول تغییرات پشت‌سرهم مدافعان میانی سپاهان بود که از محمد قربانی تا سیاوش یزدانی و هادی محمدی در کنار دانشگر قرار گرفتند و همین مسئله سختی کار را برای دانشگر بسیار زیاد کرد. بدون شک با توجه به جدایی دو مدافع میانی این ماجرا در نیم‌فصل دوم هم ادامه پیدا خواهد کرد.
میلاد زکی‌پور
زکی‌پور از آن دست بازیکنانی است که در خدمت تیمش بازی می‌کند و به‌دنبال بازی نمایشی نیست. او به‌عنوان مدافع محبوب مورایس در ترکیب سپاهان بازی‌های خوبی به نمایش گذاشت. سمت چپ خط دفاعی سپاهان با حضور زکی‌پور شرایط بسیار خوبی داشت و غیبت این بازیکن در بازی مقابل آلومینیوم اراک آسیب زیادی به عملکرد سپاهان زد. زکی‌پور هرچند برخلاف رضاییان نفوذهای کمتری به زمین حریف انجام می‌دهد، در ساختار دفاعی به‌شدت در خدمت تیم است و پاس‌های بلند او از داخل زمین خودی یکی از مشخصه‌های بازی‌اش است. نباید فراموش کرد که مصدومیت و در ادامه، غیبت رضا شکاری در سمت چپ زمین سپاهان به‌نوعی بازی زکی‌پور را هم تحت‌تأثیر قرار داد.
محمدجواد حسین‌نژاد
بدون شک پدیده بی‌چون‌وچرای این فصل سپاهان بود که با سبک بازی خاص خودش توانست به ترکیب اصلی برسد و خیال سپاهان را از داشتن یک بازیکن باکیفیت راحت کند. ترکیب حسین‌نژاد و قربانی در کنار محمد کریمی یک مثلث رؤیایی برای سپاهان ساخته بود که متأسفانه دوام زیادی نداشت؛ البته حسین‌نژاد تا قبل از دعوت به اردوی تیم ملی و کوتاه‌کردن موهایش، بازیکن بسیار باکیفیت‌تری بود؛ اما به نظر می‌رسد بعد از ملی‌پوش‌شدن کمی تفکرات ذهنی‌اش تغییر کرد و در نیمه دوم نیم‌فصل اول نتوانست مانند بازی‌های اول فصل، درخشان ظاهر شود. حسین‌نژاد بدشانسی دیگری هم آورد؛ او به‌عنوان آخرین بازیکن از لیست تیم ملی برای جام ملت‌های آسیا خط خورد؛ به این ترتیب سپاهانی‌ها باید مراقب شرایط روحی بازیکن جوانشان باشند.
شهریار مغانلو
مهاجم گل‌زن سپاهان در هفته‌های ابتدایی لیگ تحت‌تأثیر گل‌زنی‌های متوالی رضا اسدی قرار گرفته بود و کمتر از جانب مورایس مورداعتماد قرار می‌گرفت، اما شهریار کم‌کم خودش را به ترکیب اصلی تیمش تحمیل و به همه ثابت کرد که بهترین جانشین برای بازیکنی مثل علی دایی به‌عنوان یک مهاجم هدف است. شهریار در این نیم‌فصل 9 گل به ثمر رساند و عنوان نیمه‌رسمی آقای گلی نیم‌فصل اول را هم به‌دست آورد. بدون شک رقابت شهریار و اسدی در نیم‌فصل دوم می‌تواند یک خبر خوب برای سپاهانی‌ها باشد تا با گل‌زنی این زوج قدرتمند بتوانند در مصاف با مدعیان به امتیازهای کامل دست پیدا کنند.
محمد قربانی
تا زمانی که به‌عنوان هافبک دفاعی در ترکیب تیمش و در کنار محمد کریمی به میدان می‌رفت، نمایش باثبات‌تری در بازی‌های سپاهان داشت؛ اما مشکل از زمانی شروع شد که مورایس برای پیداکردن زوج مناسب قلب دفاعی تیمش دچار مشکل شد و همین موضوع قربانی را یک خط به عقب برگرداند تا در کنار دانشگر قرار بگیرد. حبس‌شدن قربانی در چهارچوب خط دفاعی تیمش فرصت را برای نفوذهای او گرفت و همین موضوع باعث شد تکنیک و خلاقیت این بازیکن کمتر دیده شود. به‌هرحال سپاهانی‌ها باید امیدوار باشند تا تیمشان با خرید یکی‌دو مدافع تخصصی در نیم‌فصل، دوباره اجازه بازی به قربانی در خط هافبک را بدهد تا این بازیکن با فراغ بیشتری در ترکیب سپاهان به میدان برود.
رضا اسدی
هنوز هم قابل‌باور نیست که این رضا اسدی سرحال و گل‌زن همان بازیکن پرسپولیس باشد که در دقیقه 85 به میدان آمد و در دقیقه 90 نای دویدن نداشت؛ اما اسدی در این دو فصل با پیراهن تراکتور و بعد هم سپاهان در فوتبال ایران احیا شده و در نیم‌فصل اول با زدن هشت گل که برابر با یک گل در هر دو مسابقه است، نشان داد همچنان یکی از شانس‌های اصلی کسب عنوان آقای گلی در این فصل است. اخراج بدموقع او در بازی مقابل آلومینیوم و حواشی قراردادش در دو هفته پایانی تمرکز را از اسدی گرفت؛ ولی حضور در جام ملت‌های آسیا می‌تواند یک ریکاوری مناسب برای این بازیکن به حساب بیاید تا در شروع نیم‌فصل دوم دوباره موتور گل‌زنی خودش را روشن کند.
نادر محمدی
منجنیق ذوب‌آهن در این فصل جایگاه ثابتی در ترکیب تیمش به‌دست آورده است و به‌خاطر سبک خاص پرتاب اوت در تاکتیک تیمی ربیعی جای گرفته و البته ذوب‌آهن به‌واسطه پرتاب‌های محمدی در این فصل به چند گل مهم هم دست پیدا کرده است. محمدی در ساختار دفاعی ذوب‌آهن در کنار قریشی نمایش قابل‌قبولی داشته است. هرچند ذوب‌آهن در این نیم‌فصل در بازی‌های خانگی نتوانسته نتایج بازی‌های بیرون از خانه را تکرار کند، محمدی در لیست خوب‌های ذوب‌آهن قرار می‌گیرد؛ البته در طرف مقابل، سپاهان به‌جز محمد دانشگر، مدافع میانی دیگری هم نداشته است که بتواند در رقابت با محمدی به این عنوان دست پیدا کند.
فردین یوسفی
اگر اخراج بدموقع او در بازی خانگی ذوب‌آهن مقابل فولاد را فراموش کنیم، در دیگر بازی‌های تیمش عملکرد بسیار خوبی داشت و در لیست بازیکنان قابل‌اعتماد محمد ربیعی قرار گرفت. سبک بازی و استیل بدنی او یادآور بازیکنی مثل محمدرضا خلعتبری است؛ البته با این تفاوت که یوسفی ازلحاظ شوت‌زنی بازیکن قدرتمندتری است. یوسفی که قبل از این با پیراهن صنعت نفت آبادان بازی در لیگ برتر را تجربه کرده بود، در نیم‌فصل اول لیگ در کنار مهرداد رضایی توانست به‌خوبی خط هافبک ذوب‌آهن را تقویت کند؛ البته تنها نقطه‌ضعفی که می‌توان به این بازیکن نسبت داد، عدم مشارکت آن‌چنان در بحث گل‌سازی برای مهاجمان ذوب‌آهن بود که این موضوع باید تا شروع نیم‌فصل دوم لیگ حل شود.
مهرداد رضایی
از آن دست بازیکنانی است که به درد تخریب بازی حریف در میانه میدان می‌خورد و همین موضوع از رضایی یک هافبک جنگنده و پرتلاش در ترکیب تیمش ساخته است تا بتواند توپ‌های جلوی خط دفاعی را جمع کند؛ البته خشونت ذاتی فوتبال او در بعضی مواقع برایش دردسرساز بوده و حتی تقابلش با بازیکن جوان استقلال در فضای مجازی هم سوژه شده است؛ با‌وجوداین، او که اختلافاتش با ساکت الهامی باعث پیوستنش به ذوب‌آهن شد، در نیم‌فصل اول لیگ توانست در لیست برترین‌های ذوب‌آهن قرار بگیرد. تنها ایرادی که می‌توان به سبک بازی رضایی به‌عنوان یک هافبک جنگنده گرفت، این است که در بحث شوت‌زنی آن‌چنان که انتظار می‌رود، عمل نکرده است.
