در افتتاحیه این نمایشگاه که با حضور استادان هنرهای تجسمی اصفهان و مدیران شهری برگزار شد همه به تاثیر و کار مهم خانم ژیلا منانی، مدیر گالری «آپادانا» در فضای هنرهای تجسمی اصفهان در دو دهه اخیر اشاره کردند. مهدی تمیزی، مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان، در مراسم افتتاحیه نمایشگاه «مروری بر فعالیتهای هنری گالری آپادانا» که در موزه هنرهای معاصر اصفهان برگزار شد، برگزاری چنین نمایشگاهی را ادای احترام به یکی از قدیمیترین گالریهای شهر اصفهان دانست: «تمام تلاش موزه هنرهای معاصر اصفهان بر این است که در دوران کرونا نیز به فعالیتهایی که در توان است ادامه دهد و به بهترین شکل انجام وظیفه کند .این موزه از آذرماه دو سال قبل مروری بر فعالیتهای گالریهای کلاسیک و قدیمی اصفهان داشته و به همین مناسبت، امسال آثار گالری آپادانا را مرور میکنیم. گالری آپادانا با مدیریت خوب سرکارخانم ژیلا منانی که خود از زمره هنرمندان هم هستند، توانسته است فعالیتهای خوبی را در عرصه هنری و عرصه گالریداری در اصفهان به سرانجام برساند.» او با اشاره مختصری به روند گالریداری در اصفهان از جایگاه گالری آپادانا در دهه هشتاد شمسی در اصفهان میگوید: «چند دهه قبل در اصفهان «گالری ایران» به مدیریت رضا عقیلی یکی دو سال فعالیت کرده و تعطیلشده بود و چند گالری خصوصی دیگر نیز مانند گالری «هشتبهشت»، «شاجانیان»، «نصر»، «نوین»، «سایه» و «میخک» نیز برپاشده بودند، اما فعالیت مستمر نداشتند یا پس از یکی دو سال تعطیل شدند. آن زمان، سه مرکز دولتی هنری نیز فعال بودند و براساس نظر مدیران وقت، به نمایش آثار هنری میپرداختند که «موزه هنرهای معاصر»، وابسته به شهرداری اصفهان، «گالری کوثر» وابسته به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان و «گالری سوره» وابسته به حوزه هنری از این جمله بودند. به اینترتیب، در حوالی دهه هفتاد، تنها محفل خصوصی حرفهای برای نمایش آثار هنری و گردهمایی هنرمندان اصفهان، «گالری کلاسیک» به مدیریت مرتضی بخردی بود که از سال ۱۳۶۸ تا سال ۱۳۹۲ فعالیت کرد، اما در دهه هشتاد، همواره نام «گالری آپادانا» پای ثابت گفتوگوی هنرمندان حوزه هنرهای تجسمی بود.» تمیزی ادامه می دهد: «گالری آپادانا که به مدیریت ژیلا منانی از سال ۱۳۸۶ در خیابان آپادانا مشغول به کار بود، نمونه کاملی از گذار هنری نسلی از هنرمندان و شناخت و معرفی چهرههای جوانی که زیر سایه هنر سنتی شهر، با تمام قوا عرضاندام میکردند و حرفی برای گفتن و دیده شدن داشتند. همچنین تعامل گالری آپادانا با هنرمندان مطرح پایتخت نیز فرصت دیگری را فراهم میآورد تا هنرمندان با دستاوردهای تازه و ایدههای نویی که اساسا در پایتختها زودتر جریانساز میشوند آشنا شوند و راهی که در پیش رو دارند هموارتر شود. با توجه به شناختی که مدیر گالری آپادانا از هنرهای تجسمی داشت، مخاطب هنر با رغبت و اطمینان بیشتری به تماشای آثار آن میرفت و به این ترتیب، اقتصاد هنر در این گالری جریان داشت.»
گالری آپادانا سکوی پرتاب بسیاری از هنرمندان اصفهان بود
فریده روشن، رئیس کمیسیون فرهنگی و ورزشی شورای اسلامی شهر اصفهان هم در صحبت هایی درباره برپایی این نمایشگاه میگوید: «زمانی که به تاریخ نگاه میکنیم متوجه میشویم که هنر یکی از بحثهایی است که در زندگی هر انسان تأثیرگذار است و نمیتوان آن را از انسانها جدا کرد. هنر بسیاری از داستانها را به صورت تصویر به ما نشان میدهد و این کار تأثیر خوبی بر جامعه میگذارد. زمانی که هنرمند آثاری را از خود ارائه میدهد، نیازمند مکانی برای نشاندادن آثار خود است که در بیشتر مواقع در گالریها و نمایشگاهها این اتفاق رخ میدهد. برگزاری این نمایشگاه در موزه هنرهای معاصر باعث میشود شاهد حضور بیشتر مردم باشیم. این حضور نقش پررنگی در جامعه خواهد داشت و مردم با هنر آشنایی بیشتری پیدا خواهند کرد. با این تعداد هنرمند در اصفهان انتظار میرود که شاهد گالریها و نمایشگاههای بیشتری باشیم تا بتوانند اندیشهها و فکرهای نو را به نمایش بگذارند و از این راه جریانساز فرهنگ و هنر اصفهان باشند.» او میافزاید: «گالری آپادانا سکوی پرتابی را برای هنرمندان ایجاد کرد و توانست آثار خود را به بهترین شکل به نمایش بگذارد، از مدیریت این گالری تشکر میکنم که با توجه به شرایط و سختیهای موجود توانست امروز آثار گالری خود را در این موزه به نمایش بگذارد.»
جستوجو برای یافتن روح کلی نمایشگاه
نمایشگاه مروری بر آثار گالری آپادانا با چیدمان و ارائه مرتضی بصراوی مجسمهساز به نمایش درآمده است. چیدمانی که بسیاری از هنرمندان هنرهای تجسمی حاضر در افتتاحیه نمایشگاه بر ویژه و غیرتکراریبودن آن تاکید میکنند. بصراوی درباره مواجهه با چنین نمایشگاهی که به عنوان مرور آثار برپاشده و رسیدن به چیدمان آن میگوید: «مسئلهای که در این نمایشگاه اهمیت دارد این است که با یک نفر مواجه نیستیم، بلکه باید یک روح کلی در فضای نمایشگاه جریان پیدا کند. از این نظر، من با چالشهای بسیاری با آثار و پیشینهای که وجود داشته روبهرو بودم و البته پیشنهادهای متعددی را هم پیش روی من میگذاشت. کاری که من کردم این بود که تمام کارهایی را که جزئی از مجموعه گالری آپادانا بود، چندین بار مشاهده کردم و متوجه شدم که طیف وسیعی از آثار در گونهها و برخوردهای مختلف در نقاشی در این مجموعه وجود دارد و از این نکته به این تصمیم رسیدم که بر روی دیوار موزه هنرهای معاصر کار نگذارم چراکه اگر این نوع از چیدمان اتفاق میافتاد باید دستهبندیهای هنری و سبکی رویکردی انجام میدادم.»
او ادامه میدهد: «بنابراین به این سمت رفتم که بر اساس شیوهای که خانم منانی در این سه چهار سال اخیر گالری را از حالت روتین گالریداری به سمت یک سری رویدادهای خصوصی و شخصی برده اند، آثار نمایشگاه را شبیه آن چیزی که در گالری آپادانا به نمایش درمیآید، به نمایش بگذارم. برای رسیدن به چنین چیدمانی یک سری فریم اسپیسهایی را داخل گالریهای موزه هنرهای معاصر گذاشتم و آثار را بر این اسپیسها قرار دادم. برای مسئله ارائه آثار و گذاشتن لیبل هم احساس کردم که اگر به شکل تکتک لیبلها به کارها اضافه شود، آلودگی بصری ایجاد میکند برای همین تصمیم گرفتم برای هر اثر یک دیاگرام با نام هنرمند بر دیوارهای گالری نصب کنم. یکی از دلایلی که ایده نصب دیاگرام بر روی دیوار برای معرفی کارها را انتخاب کردم، این بود که مخاطب مقداری جستوجو کند، چراکه بسیاری از این آثار در گذشته نمایش داده شده بودند و به نظرم برای مخاطب ارائه به شکل مرسوم لطفی نداشت. علاوه بر اینکه جستوجوکردن و کشف هم جزئی از کانسپت نمایشگاه هم باشد.» بصراوی تحلیل کوتاهی هم از برداشت خودش از مسیر گالری آپادانا ارائه میکند: «در سالهای ابتدایی تاسیس گالری آپادانا به دلیل تعداد کمتر افراد شناختهشده هنرهای تجسمی رویکرد این گالری به سمت کارهای رئالیستی میرفت و آثار افرادی به نمایش درمیآمد که خانم منانی آنها را میشناخت. با این حال، کمکم با قوتگرفتن فضای انجمن نقاشان رویکرد گالری به سمت آثار غیر رئالیستی و غیر متریالی هم رفت و ما شاهد رویکردهای متنوعتری هم در گالری آپادانا بودیم. سیاست خانم منانی بر این بود که از همه طیفهای هنرمندان فضایی برای کارکردن داشته باشند و همچنین هر هفته نمایشگاهی برگزار شود. این افتتاحیه در هر هفته البته کار بسیار دشواری است و باعث میشد در بین نمایشگاههای حرفهایتر چند نمایشگاه دانشجویی و هنرجویی هم گذاشته شود. البته باید گفت که هرکدام از این نمایشگاهها مخاطب و فروش خودش را هم داشت.»
گالری آپادانا را با عشق تاسیس کردم و پیش بردم
ژیلا منانی، مدیر گالری آپادانا، به عنوان سخنران بعدی پشت تریبون میرود و با اذعان به اینکه خیلی اهل سخنرانی نیست، نکاتی را درباره این نمایشگاه بیان میکند: «به مدت یک دهه در شهر اصفهان کارهای هنری انجام دادم و حدود ۳۰۰ نمایشگاه را برگزار کردم که در این مدت، سعی داشتم از هنرمندان جوان استفاده کنم و کارهای آنها را به نمایش بگذارم تا دیده شوند. حدود ۲۰۰ اثر در این نمایشگاه وجود دارد که ۱۷۰ اثر آن از هنرمندان اصفهانی است که در یک دهه گذشته جمعآوری شد. این کار را با عشق شروع کردم، تلخیها و شیرینیهایی در این راه وجود داشت و امروز با وجود این استقبال تمامی تلخیها را فراموش کردم. به هر حال بسیار خوشحالم که این نمایشگاه برگزار شد تا من و دیگر هنرمندان به محیط هنری باز گردیم. درست است که گالری من این روزها نمایشگاهی برگزار نمیکند، اما همیشه در کنار هنرمندان بودهام تا فعالیتهای هنری خودم را برای اصفهان انجام دهم.»
