گروه اول را با حضور میزبان و تیم قدرتمند قزاقستان چگونه می‌بینید؟
لیتوانی حتی جزو تیم‌های درجه 2 و 3 اروپا نیست و صرفا به دلیل میزبانی این رقابت‌ها شاهد حضور این تیم هستیم و بعید است شانسی برای صعود داشته باشد. دیگر تیم این گروه یعنی کاستاریکا نیز چندان قدرتمند نیست و نمی‌توان آن‌ها را چندان قدرتمند دانست. بااینکه در جام جهانی 2016 کمی از حد انتظار فراتر ظاهر شدند؛ اما شـانـس صعود چندانی ندارند.
مهم‌ترین تیم‌های این گروه ونزوئلا و قزاقستان هـســتـنـد. ونـزوئـلا تیمی تکنیکی است و جزو تـیـم‌هـای خـــوب آمریکای جنوبی محسوب می‌شود و شاید اصلی‌ترین حریف قزاقستان باشد. تیم قدرتمند قزاقستان هم که کاملا برای همگان آشناست. محمد طیبی، بازیکن خوب کشورمان نیز مدتی برای بهترین تیم این کشور یعنی کایرات قزاقستان که عموما جزو تیم‌های برتر اروپاست بازی می‌کرده است.
در گروه بعدی، ازبکستانِ بسیار سرسخت همراه با نایب‌قهرمان دوره قبل و نیز مصر که بسیار خطرناک است حضور دارند. برداشت شما از این گروه چیست؟
ازبکستان از رقبای سنــتــی و بسیـــار سرسخت ما در آســیــاســـت. آن‌هـــا همچون تیم فوتبالشان تیمی فیزیکی هستند و بازی با آن‌ها بسیار سخت است و ممکن است برای هر تیمی دردسرساز شوند.
روسیه نایب‌قهرمان دوره قبل است و نیاز به معرفی ندارد و با مربی خوبشان سرگی اسکورویچ، کاملا مدعی هستند. روس‌ها با آنکه دو سالی است افت محسوسی را تجربه می‌کنند و زیر سایه اسپانیا و پرتغال رفته‌اند؛ اما همچنان از قدرت‌های فوتسال جهان هستند و نمی‌توان آن‌ها را شانس رفتن روی سکو ندانست.
مصر دیــگـــر تــیـم ایــن گــروه، بسیار خطرناک است و یک بازیکن بسیار دریبل‌زن و خوش‌تکنیک دارد. البته از بازیکن رأس و بسیار خوبشان نباید گذشت. در کل مصر روی این دو بازیکن استوار است؛ اما روسیه و ازبکستان شانس‌های اصلی هستند. البته که تیم قابل‌احترام گواتمالا نیز در این گروه حضور دارد.
نظر شما درباره یکی از گروه‌های جذاب این دوره یعنی گروه سوم چیست؟
این گروه چند نکته جـالـب دارد. در ابتدا درباره تـایـلـنـد بـایـد بگویم که به‌رغم سرمایه‌گذاری و تلاش‌های بسیار زیاد در این رشته توسط این کشور اما از لحاظ استعداد آن‌چنان غنی و قابل‌رقابت با تیم‌های سطح اول آسیا نیستند. البته این کشور زیر نظر پالپیس توانسته سبک خوبی را در فوتسالش به نمایش بگذارد و این شخص نقش پررنگی در رشد فوتسال این کشور داشته است.
اما جزایر سلیمان یکی از ناشناخته‌ترین تیم‌های این دوره و حتی جهان است. بعید می‌دانم شانسی برای صعود داشته باشد؛ اما نباید از این نکته گذشت که آن‌ها پنج ماه به طور مداوم در اردو بودند و تمرینات فشــــرده‌ای را گذرانده‌اند. از لحاظ آماده‌ســــازی جزایر سلیـمـان یـکـی از بـهـتـریـــن آماده‌سازی‌های قبل از تورنمنت را پشت سر گذاشته است.
مراکش هم که قدرت اول آفریقاست. به دلایل فــرهـنـگـی هـمـان‌طـور که می‌دانید اغلب بازیکنان این کشور در ورزش‌های گوناگون در فرانسه شاغل هستند و فوتسال نیز از این قاعده مستثنا نیست. البته نباید از بازیکن شماره 10 این تیم که بسیار خطرناک است غافل شد.
به نظر می‌رسد برزیل ساده‌ترین گروه را دارد؛ این‌طور نیست؟
برزیل کار آن‌چنان سختی ندارد. این تیم قطعا یکی از مدعیان اصلی جام است. حضور یک مربی نابغه به نام مارکینیوش خاویر نیز توانایی این تیم را چند برابر کرده است. درباره برزیل باید گفت قدرت این تیم به دلیل ساختار دفاعی یا دیگر مواردی که فکر می‌کنید نیست. نحوه برنامه‌ریزی تیم و تفکرات آقای خاویر نیز بر اساس توانایی فردی بازیکنان این تیم است. از لحاظ نفرات، بهترین تیم جهان است و شاهد بودیم اغلب بازیکنان فینال لیگ قهرمانان امسال از این کشور بودند؛ اما در مجموع وقتی که از لحاظ تیمی نگاه می‌کنیم بهترین نیست.
گیتا، یکی از بهترین دروازه‌بان‌های حال حاضر فوتسال جهان به همراه دیگو و دنیل از بارسلونا، فرائو و پیتو در کنار یکی از اعجوبه‌های فوتسال جهان یعنی لئوزینهو که می‌توان گفت در بازی یک در مقابل یک، تکنیک فوق‌العاده‌ای دارد و مربیان بسیاری او را ستایش کرده‌اند، واقعا تیم خطرناکی را می‌سازد. پاناما، چک و ویتنام نیز آن‌چنان تیم‌های مـطرحی نیستـنـد و نـکـتـــه خـاصــــی نمی‌توان درباره‌شـان گفت و برای صعود می‌جنگند.
یکی دیگر از گروه‌های نزدیک و سخت گروه اسپانیاست. آیا در این گروه امکان شگفتی وجود دارد؟
اسپانیا چندین سال است که جزو سه قدرت برتر اروپا و جهان محسوب می‌شود، آن‌ها در رده باشگاهی عملکرد فوق‌العاده‌ای داشتند و همچنین در رده ملی نیز بسیار قدرتمند ظاهر شدند.
بدون‌شک اسپانیا یکی از قدرتمندترین تیم‌های این دوره است و مدعی عنوان قهرمانی، اما آنگولا تیمی است که شاید بتواند معجزه‌ای بیافریند؛ گرچه احتمالش کم است. ژاپن تیم بسیار خوبی است و بر اساس مد روز فوتسال دنیا بازی می‌کند و تیم منسجم و قدرتمندی است. بدون‌شک ژاپن می‌تواند برای اسپانیا و دیگر تیم‌های این گروه مشکل‌ساز شود و شاید حتی صعود کند.
پاراگوئه نیز از تیم‌های بسیار خوب آمریکای جنوبی است. با اینکه کسی این تیم را چندان قدرتمند نمی‌داند؛ اما سبک بازی فیزیکی همراه با تکنیک‌های خاصی که از آن‌ها می‌بینیم تیم قدرتمند و سرسختی را ساخته که از شانس‌های صعود از این گروه و حتی شگفتی است.
گروه مرگ یعنی گروه ایران را چطور ارزیابی می‌کنید؟
چنین صفتی برای این گروه مناسب است. تیم ایالات‌متحده آمریکا با جذب نخبه‌های دانشگاهی در رشته‌های مرتبط با بدن‌سازی و آمادگی جسمانی از این لحاظ به آمادگی بسیار مطلوبی رسیده است؛ البته از لحاظ تکنیکی و تاکتیکی بسیار ضعیف هستند اما از قدرت آمادگی جسمانی آن‌ها نمی‌توان به سادگی گذشت. صربستان قطعا برای تیم ملی کشورمان می‌تواند مشکل ایجاد کند. تیمی کاملا فیزیکی که دفاع خوبی دارد. این تیم در دو دیدار آخرش با برزیل طلایی‌پوشان را بسیار اذیت کرده است. به نظرم اگر ایران می‌خواهد از گروه صعود کند و به فکر جام و عنوان باشد، باید در اولین قدم از مانع صربستان به خوبی عبور کند.
تیم آرژانتین که قهرمان دوره قبل است قدرتمندترین تیم گروه است. تیمی که بازی بدون توپ فوق‌العاده‌ای دارد و در انتقال از دفاع به حمله بی‌نظیر است و ضدحملات خطرناکی را اجرا می‌کند. می‌تـــوان گــفـت آرژانتینی‌ها در دفــــاع نیز بی‌نقص هستند. دفـاع مستحکم آن‌ها یکی از دلایل موفقیتشان است. فــیـنــــال بــسـیـار زودهنگام این مسابقات قطعا دیدار ایران و آرژانتین است. تیم ملی کشورمان با اینکه آماده‌سازی خوبی را پشت سر نگـذاشـــتـه؛ اما در هر صــورت قدرتمندترین تیم آسیا و قطعا جزو تیم‌های مدعی برای قهرمانی است.
با وجود دو مصدومیت پیش‌آمده برای بازیـکـنـان کشورمان در هنگام تمرینات اما جای نگرانی نیست و بازیکنان بسیار خوب دیگری همچون جاوید، صمیمی، سنگ‌سفیدی، حسن‌زاده و دیگر بازیکنان آماده هستند تا همچنان قدرت اول آسیا را به همه تیم‌ها نشان دهند. تنها نکته منفی تیم ما ضعف در انتقال به دفاع است که می‌تواند ترمیم شود. امیدوار هستم که تیم ملی ایران فاتح این رقابت‌ها شود و شور و شوق وصف‌ناپذیری را به مردم هدیه دهد.
