محبوب؛ ولی مصدوم
فوتبال اصفهان در این سال‌هایی که در رقابت با پرسپولیس و استقلال در کورس قهرمانی قرار گرفته، ستاره‌های مهمی را به فوتبال ملی معرفی کرده است؛ اما بدون‌شک نقش محرم نویدکیا و قاسم حدادیفر به‌عنوان دو بازیکن محبوب و سربه‌زیر که به‌نوعی اسطوره فوتبالی باشگاهشان هم شدند بیشتر از بقیه بوده است. البته حدادیفر بر خلاف محرم در دوران بازیکنی‌اش آن‌چنان درگیر حاشیه و جنجال نبود و شاید نسبت به محرم کمتر از جانب هواداران سرخابی مورد لطف معکوس قرار می‌گرفت؛ باوجوداین، او سال‌ها در قامت کاپیتان ذوب‌آهن به میدان رفت و حتی با این تیم به‌عنوان نایب‌قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا در سال 2010 هم رسید تا به بازیکنی محبوب در بین هواداران تبدیل شود. حدادیفر به خاطر سبک بازی ظریف و تکنیکی‌اش همیشه موردتوجه علاقه‌مندان به فوتبال قرار داشت؛ اما مصدومیت زانو رابطه خوبی با کاپیتان ذوب‌آهن داشت و مصدومیت‌های متوالی به‌خصوص از جانب رباط صلیبی باعث شد تا قاسم به‌خصوص در این چند سال اخیر همیشه درگیر عمل جراحی و مداوا باشد و همین موضوع از کیفیت فنی او کم کرد؛ بااین‌حال، شکی نیست که حضور او در میدان همیشه یک برگ‌برنده برای ذوب‌آهن بود و حرف‌شنوی بازیکنان از او باعث شد تا حدادیفر رهبر ذوب‌آهن در درون زمین هم باشد.
خداحافظی با لباس محبوب
حدادیفر در دوران اوجش به‌خصوص در سال 2011 که در لیست ابتدایی برترین بازیکنان قاره آسیا هم قرار گرفت همواره موردتوجه دو باشگاه پرسپولیس و استقلال بود؛ اما ترجیح داد که پیراهن ذوب‌آهن را با لباس سرخابی‌ها عوض نکند و به جز در مقاطعی کوتاه که پیراهن صنعت نفت و تراکتور را بر تن کرد در بقیه مواقع ترجیح داد در کنار برادران فوتبالیستش با پیراهن ذوب‌آهن به میدان برود. البته تا زمان نگارش این مطلب، هنوز اظهارنظر رسمی از جانب مجموعه ذوب‌آهن مبنی بر پذیرش خداحافظی حدادیفر یا رد آن منتشر نشده و شاید با توجه به اعتبار و محبوبیت حدادیفر هنوز هم راهی برای بازگشت الماس به تیمش باقی مانده باشد؛ باید دید در چند روز آینده در نهایت چه سرنوشتی در انتظار کاپیتان ذوب‌آهن است.
حدادیفر هم از لحاظ سنی و هم از لحاظ فیزیکی توانایی بازی‌های پرفشار را ندارد و پیش‌بینی می‌شد که امسال سال آخر بازی او در تیم ذوب‌آهن باشد. ای‌کاش با برنامه‌ریزی بهتر شرایطی فراهم شود تا قاسم با پیراهن تیم محبوبش از فوتبال خداحافظی کند.
جرقه در جلسه خصوصی
ذوب‌آهــن در لـیـگ بیـسـتـم فـصـلــی کابوس‌وار را پشت سر گذاشت و تا هفته پایانی کاندیدای سقوط به لیگ دسته اول هم بود؛ ولی در نهایت ابروباد و مه و خورشید و فلک دست‌به‌دست هم داد تا نماینده فوتبال اصفهان در لیگ برتر بماند. همین موضوع باعث شد تا ذوب‌آهنی‌ها دست به انجام یک خانه‌تکانی گسترده بزنند و حضور مهدی تارتار روی نیمکت ذوب‌آهن باعث شد تا نزدیک به 15 بازیکن جدید هم در این فصل به این تیم اضافه شوند.
مهدی تارتار در زمان بازیکنی‌اش مثل قاسم حدادیفر تجربه بازی در پست هافبک دفـاعــی را داشت و بازیـکـنـی فیزیکی و جنگنده بود و همین موضوع باعث شد تا سبک مربیگری او هم مبتنی بر استفاده از بازیکنانی قلدر و جنگنده در درون زمین باشد. مدتی قبل در یکی از تمرینات ذوب‌آهن، تارتار در جلسه‌ای خصوصی با حدادیفر به او اعلام می‌کند که امسال باید تلاش بیشتری کند و پابه‌پای بازیکنان جوان و دونده ذوب‌آهن تلاش کند؛ در غیر این صورت به‌عنوان مربی در کنار تارتار روی نیمکت قرار بگیرد. این صحبت‌های تارتار به‌نوعی باعث دل‌خوری حدادیفر شده که به‌تازگی از بند مصدومیت هم رهایی پیدا کرده و در حقیقت جرقه اختلاف‌ها از همین جلسه روشن شده و امروز منجر به خداحافظی حدادیفر شده است. البته مهدی تارتار به خوبی می‌داند که محبوبیت زیاد حدادیفر در بین هواداران ذوب‌آهن در شروع فصل فشار زیادی را روی او و تیمش وارد خواهد کرد؛ به‌هرحال نقش حدادیفر در ذوب‌آهن مثل حضور محرم نویدکیا در بین سپاهانی‌هاست و باید دید تارتار از بین محبوبیت یا نظم تیمی، در نهایت کدام عامل را انتخاب خواهد کرد.
