کرونا بر این فصل از مسابقات لیگ برتر بسکتبال با ویلچر تأثیری نگذاشت؟
خوشبختانه تأثیر چندانی نداشته است. در مرحله مقدماتی، به دلیل کروناییشدن تعداد زیادی از بازیکنان تیم شهروند آمل، بازی این تیم به تعویق افتاد؛ اما خوشبختانه تا بدین لحظه مشکل خاصی پیش نیامده است. البته با توجه بهسرعت واگیر سویه جدید کرونا، نمیدانم برگزاری مسابقات مرحله نیمهنهایی با مشکل خاصی مواجه میشود یا خیر؟ شروع تمرینات تیمها برای لیگ برتر از اواخر شهریور و ابتدای مهرماه بود که اوضاع کرونا رو به بهبودی گذاشته بود و در جریان لیگ هم مشکل خاصی به وجود نیامد.
تیم مخابرات همان مدعی همیشگی است؟
تیم امسال ما با تیم سال 97 و 98 بهطور کامل تغییر کرده است. با تیمی جوان در لیگ حضور پیدا کردهایم و حتی برخی از بازیکنان ما برای اولین سال است که در لیگ برتر بازی میکنند. با امیدواری پای به مرحله نهایی لیگ میگذاریم و امیدواریم تمرینهای خوبی را هم پشت سر بگذاریم؛ درواقع به اتفاقها دلبستهایم.
با توجه به اینکه امسال پاراالمپیک توکیو را پشت سر گذاشتیم، تأثیری بر لیگ برتر هم گذاشت؟
در هر رشتهای، تیم ملی ویترین آن است و تیم ملی بهنوعی چکیده مسابقات لیگ محسوب میشود؛ اما با توجه به اینکه تیم ملی بسکتبال با ویلچر در پاراالمپیک توکیو خوب نتیجه نگرفت، بذر افسردگی را به لیگ و جامعه بسکتبال با ویلچر پاشید. از سوی دیگر، هرساله جمعی از بازیکنان بسکتبال با ویلچر ایران لژیونر میشوند؛ همانند دانیال ذاکری و ایمان بکزاده که به حقشان رسیدند و در لیگهای خارجی بازی میکنند. خروج بازیکنان خوب و لژیونرشدن آنها باعث افت فنی لیگ میشود که در هفتههای ابتدایی لیگ، محسوس است؛ اما بهمرورزمان، لیگ شرایط بهتری به خود گرفته و بازیها کیفیت بالاتری پیدا میکند؛ در لیگ امسال هر دو رخداد نتیجهنگرفتن تیم ملی در پاراالمپیک و لژیونرشدن جمعی از بازیکنان، تأثیرش را گذاشت.
پس تیم مخابرات هم دو مهره کلیدیاش را از دست داد؟
بله؛ از بابت جدایی ذاکری و ایمان بکزاده، بیشترین آسیب را دیدیم و نتوانستیم بازیکن در آن سطح را جایگزین کنیم؛ اما در تلاش هستیم با دیگر بازیکنانی که در اختیار داریم، عملکرد رضایتبخشی داشته باشیم.
ورزشکاران بسکتبال با ویلچر از معضل تهیه ویلچر همواره گلایه دارند. این موضوع در بحث باشگاهی هم دردسرزا شده است؟
تهیه ویلچر واقعا معضل بسیار بزرگی شده است. عمده بازیکنانی که سمت رشته بسکتبال با ویلچر میآیند، وضعیت مالی مناسبی ندارند و خرید ویلچر برای آنها سخت است. یک ویلچر ایرانی خوب، حدود 40میلیون قیمت دارد که لوازمی مانند رینگ و لاستیک را هم باید به آن اضافه کنند.
یک بازیکن بسکتبال با ویلچر شاید در لیگ باشگاهی قرارداد بیستمیلیونی ببندد؛ اما چند برابر آن را باید صرف تهیه ویلچر مناسب این رشته کند.
ورزشکاران باشگاهی با توجه به تعدد مسابقات و استفاده مداوم از ویلچر حتما مشکل بیشتری دارند؟
بله؛ همینطور است. جدا از هزینه ویلچر، یکدست رینگ و لاستیک حدود 12میلیون تومان قیمت دارد که تأمین این هزینه برای ورزشکاران خیلی دشوار است و از این بابت خیلی اذیت میشوند. ویلچر حکم کفش را برای افراد ویلچری دارد؛ اما شرایط سخت اقتصادی و تحریمها باعث شده است ورزشکاران بسکتبال با ویلچر آسیب بسیاری ببینند. امیدوارم فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولان و بهزیستی مساعدت بیشتری به ورزشکاران برای تهیه ملزومات موردنیاز (ازجمله ویلچر) داشته باشند.
