به گزارش اصفهان زیبا؛ داشتم فکر می‌کردم درباره چه موضوعی بنویسم که به یک مناسبت جالب بر خوردم. بیست‌وششم آذرماه روز حمل‌ونقل و رانندگان بود. امروزه رانندگی به جزئی از زندگی روزمره بسیاری از ما بدل شده است. علاوه بر حمل‌ونقل جاده‌ای که دارای خطرها و مصائب خودش است، رانندگی درون‌شهری نیز چالش‌های خودش را دارد.
ازجمله درگیری‌های همیشگی ما، یافتن جای پارک است. از آنجا که پارک دوبل منجر به ایجاد مزاحمت برای سایر رانندگان، ترافیک بیشتر در خیابان‌ها و مسائل این‌چنینی می‌شود، سعی می‌کنیم بهترین جا را برای توقف خودرو پیدا کنیم که در بیشتر مواقع صرف زمان و جست‌وجوی بسیاری را می‌طلبد. گاهی اوقات پارکینگ‌ها نیز جواب‌گوی تعداد خودروها نیستند و اعلام تکمیل ظرفیت می‌کنند.
درگیری با سایر رانندگان مورد دیگری است که وصف ناگفتنی دارد. بسیاری از ما در حین رانندگی خود را جدا از بقیه دانسته و آن‌ها را به چشم دیگریِ متجاوز به حقوق خود می‌بینیم. این است که گذشت از خود نشان نمی‌دهیم و می‌خواهیم به هر ترتیب حرف خود را به کرسی بنشانیم؛ در حالی که اگر کمی مهربان‌تر به قضیه نگاه کنیم، از بسیاری تصادف‌های شهری و جدال‌های پس از آن جلوگیری به عمل خواهد آمد.
رانندگی در خیابان‌های باریک و شلوغ که عمدتا در مرکز شهر واقع شده‌اند و هرروزه افراد زیادی در آن‌ها رفت‌وآمد می‌کنند، نیازمند صبر زیاد و اعصاب فولادین است. گاهی فکر می‌کنم طراحی خیابان‌ها، دست‌اندازهای استاندارد، حتی یک دوربرگردان اضافه، تا چه حد می‌تواند بر این قضیه مؤثر باشد. اما از این‌ها گذشته، در شهر بزرگ و پرجمعیتی مانند اصفهان که در فصول سرد و حتی مواقع دیگر با مسئله آلودگی هوا مواجه است، تعدد خودروهای شخصی آخرین تیر بر پیکره هوای صاف و آبی است.
پوشیده نیست که مسبب درصد عمده این آلودگی، کارخانه‌های صنعتی و ناترازی در تولید و مصرف انرژی است که به مازوت‌سوزی می‌انجامد؛ اما به‌عنوان شهروندان این کلان‌شهر، کاری که از دست ما برمی‌آید کاهش تردد خودروهای تک‌سرنشین و استفاده‌های غیرضروری از خودرو است. همان‌طور که گفتم، رانندگی در این شهرها چندان آسان هم نیست؛ لذا اگر برای برخی مسیرهایمان از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنیم، علاوه بر کاستن از هزینه‌ها و استرس ناشی از رانندگی، به بهبود وضعیت هوایی که تنفس می‌کنیم هم کمک خواهیم کرد.
از حق نگذریم، سیستم حمل‌ونقل عمومی نیز خالی از مشکل نیست. اتوبوس‌های بی‌آرتی از وضعیت بهتری برخوردارند؛ اما در مسیرهای دیگر عمدتا از اتوبوس‌های فرسوده‌ای استفاده می‌شود که خود می‌تواند در ایجاد آلودگی مؤثر باشد. گاهی اوقات مردم باید مدت زیادی منتظر بمانند تا اتوبوس از راه برسد و این نشان از تعداد ناکافی این سرویس‌هاست. با وجود اضافه‌شدن ۱۰۰ دستگاه اتوبوس در آستانه ماه مهر و بازگشایی مدارس، ما همچنان با کمبود مواجه هستیم و با شرایط ایدئال فاصله داریم.
تعدادی از ایستگاه‌های اتوبوس از خدمات خوبی بهره‌مند شده‌اند؛ برای مثال، پنل‌های دیجیتال که زمان رسیدن اتوبوس بعدی را خبر می‌دهند. همچنین برای اطلاع از این موضوع می‌توان به سامانه «اصرو» نیز مراجعه کرد که گزینه‌های مفیدی را در اختیار شهروندان قرار می‌دهد. متروی اصفهان که سابقه چندان زیادی هم ندارد، از دیگر وسایل نقلیه عمومی است. مشکل اصلی در رابطه با مترو، پوشش اندک مسیرهای تردد است.
در حال حاضر تنها خط یک این مترو مورداستفاده قرار می‌گیرد و خط دو در دست راه‌اندازی است. به‌عنوان یک راه‌حل سریع برای جابه‌جایی، با ایجاد خطوط جدید مترو می‌توان گره از مشکلات بسیاری گشود. ایجاد وضعیت بهتر و پیگیری مسائلی که در این زمینه وجود دارد، باید در دستور کار قرار گیرد تا امکان حمل‌ونقل آسان و بی‌دردسر فراهم شود. در این صورت می‌توان به‌طور حداکثری مردم را به استفاده از آن سوق داد.
