به گزارش اصفهان زیبا؛ اصفهان، شهری با پیشینهای تاریخی و فرهنگی، همواره بهعنوان یکی از پیشروترین مناطق کشور در زمینههای علمی و صنعتی شناخته شده است. با این حال، بهرغم وجود شرکتهای دانشبنیان توانمند و فناوران برجسته در این شهر، هنوز از ظرفیتهای بالقوه این بخش برای مدیریت چالشهای شهری بهطور کامل بهرهبرداری نشده است. این موضوع بهویژه در زمینههایی همچون مدیریت بحرانهای زیستمحیطی، ترافیک، آلودگی هوا و پسماند، نگرانیهای بسیاری را به همراه داشته است. سیدیاسر معینالدینی، دبیر کمیسیون اقتصاد دانشبنیان اتاق بازرگانی اصفهان و مشاور سیاستگذاری و توسعه فناوری، در گفتوگویی با «اصفهانزیبا»، مسائل و موانع موجود در این حوزه را بررسی کرده و خواستار تغییر رویکرد مسئولان شهری شده است.
معینالدینی با انتقاد از جایگاه فعلی فناوران در مدیریت شهری اصفهان اظهار داشت: واقعیت این است که در شرایط کنونی، فناوران در جایگاه پیمانکار فرعی در توسعه مدیریت شهری اصفهان ایفای نقش دارند؛ در صورتیکه جایگاه متناسب برای فناوران، مشاوره و تعیین فناوریهای جدید در توسعه مدیریت شهری با توجه به روندهای روز تغییرات فناوری در جهان است. اگر این جایگاه را به دانشبنیانها ندهیم، زیانهای استفاده از فناوریهای قدیمی در مدیریت شهری، بر محیطزیست و رضایتمندی شهروندان سالهای سال اثرات نامطلوب خواهد داشت.این اظهارات نشان میدهد که نگاه سنتی به نقش فناوران در مدیریت شهری، یکی از موانع اصلی بهرهبرداری از ظرفیتهای دانشبنیان است. به گفته او، مشاوره و تعیین فناوریهای نوین باید به بخشی جداییناپذیر از برنامهریزیهای شهری اصفهان تبدیل شود.
راهحلهای فناورانه برای مشکلات شهری
او درباره استفاده از فناوریهای نوآورانه در مدیریت مشکلاتی چون ترافیک، آلودگی هوا و پسماند تصریح کرد: فناوران اصفهانی راهحلهای ارزشمندی برای مدیریت ترافیک، آلودگی هوا و پسماند متناسب با رشد فناوریهای جهان و شرایط ویژه منطقه اصفهان دارند. ولی برای بهرهمندی از آن لازم است در جایگاه متناسب با آنها قرارداد بسته شود. متأسفانه در موارد مذکور، کارفرمای متمرکز و دارای منابع و اختیارات یا وجود ندارد یا به دنبال واردات فناوری است و اعتقادی به تأمین فناوری داخلی ندارد.این دیدگاه، ضرورت تغییر سیاستهای حمایتی و تمرکز بر توانمندسازی داخلی را برجسته میکند. معینالدینی معتقد است که با ایجاد بستری مناسب برای همکاری فناوران با مدیریت شهری، میتوان از راهحلهای بومی و نوآورانه بهرهبرداری کرد.
مسیر سنتی، مانعی بر سر راه پیشرفت فناوری
او با اشاره به توسعه اکوسیستم فناوری در دو دهه گذشته افزود: فناوران یا شرکتهای دانشبنیان طیف وسیعی از شرکتهای نوپا تا هولدینگ فناوری را شامل میشوند؛ اما روند توسعه فناوریهای مدیریت شهری از مسیر سنتی برگزاری رویدادهای یکروزه با شرکتهای نوپا تأمین نخواهد شد. این روند باید در قالب قرارداد با هولدینگ فناوری و سپردن نقش مشاوره پیمان به شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان اجرایی شود.این اظهارات نشان میدهد که اتکا به روشهای سنتی و محدودیت در همکاری با فناوران بزرگ، چالشی اساسی برای پیشرفت مدیریت شهری است. معینالدینی پیشنهاد میکند که قراردادهای بلندمدت با هولدینگهای فناوری و استفاده از توانمندیهای شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان میتواند راهحلی پایدار برای این مشکل باشد.
موانع همکاری فناوران با شهرداری اصفهان
او در پاسخ به پرسشی درباره موانع موجود در مسیر همکاری فناوران با شهرداری گفت: تدوین آیندهنگاری مدیریت شهر اصفهان تا اجرایی کردن آن، باید به فناوران سپرده شود و این مهم از سیاستگذاری در شورای شهر اصفهان باید آغاز شود. به نظر میرسد که نبود سیاستهای شفاف و بلندمدت در مدیریت شهری نیز، یکی از اصلیترین موانع همکاری فناوران با شهرداری است. این مسئله نیازمند بازنگری در رویکردهای موجود و تعریف نقش مشخص برای فناوران در سیاستگذاریهای شهری است.
بحرانهای زیستمحیطی و ظرفیتهای مغفول دانشبنیان
مدیریت بحرانهای زیستمحیطی اصفهان، نیازمند یک کارفرمای واحد با اختیارات کافی است که بتواند از ظرفیتهای فناورانه بهطور کامل بهرهبرداری کند. معینالدینی با انتقاد از عدم استفاده از ظرفیتهای دانشبنیان در مدیریت بحرانهای زیستمحیطی اصفهان، از جمله کاهش مصرف آب و کنترل ریزگردها، گفت: به دلیل نبود کارفرمای واحد دارای اختیارات کافی در این موضوعات در اصفهان، از ظرفیتهای فناورانه بهرهبرداری نشده است.
حمایت مالی؛ حلقه مفقوده توسعه دانشبنیانها
او درباره وضعیت بودجه و حمایتهای لازم برای ورود دانشبنیانها به پروژههای شهری اصفهان تصریح کرد: جایگاه دانشبنیانها در برنامه مدیریت شهری فعلی، جایگاه پیمانکاران فرعی است. تا زمانی که جایگاه تدوین آینده فناوریهای شهر به دانشبنیانها داده نشود، حضور فناوران در بودجه مدیریت شهری نزدیک به صفر خواهد بود. این دیدگاه، اهمیت تغییر نگاه مسئولان به تخصیص بودجه و تعریف نقشهای کلیدی برای فناوران در برنامههای شهری را برجسته میکند. به گفته معینالدینی، تا زمانی که این تغییرات رخ ندهد، حضور فناوران در پروژههای شهری بهطورجدی محدود خواهد بود.
آیندهای مبهم برای فناوریهای نوآورانه در اصفهان
معینالدینی در پاسخ به این پرسش که چه تضمینی وجود دارد فناوریهای نوآورانه در بهبود کیفیت زندگی شهروندان نقش داشته باشند، گفت: واضح عرض کنم که با روال کنونی آیندهنگاری فناورانه در مدیریت شهر، هیچ تضمینی در این زمینه وجود ندارد. بنابراین تضمین موفقیت فناوریهای نوآورانه در مدیریت شهری، نیازمند بازنگری اساسی در سیاستها و رویکردهای موجود است. بدون این تغییرات، آینده مدیریت شهری اصفهان همچنان در هالهای از ابهام باقی خواهد ماند.
آیا اصفهان مسیر خود را تغییر خواهد داد؟
اظهارات این فعال حوزه فناوری و اقتصاد دانشبنیان نشان میدهد که تغییر رویکرد مسئولان شهری، از سیاستگذاری تا اجرا، ضروری است. او تأکید دارد که استفاده از ظرفیتهای دانشبنیان و فناوران، نهتنها میتواند چالشهای فعلی شهر را حل کند، بلکه به بهبود کیفیت زندگی شهروندان نیز منجر خواهد شد. آیا اصفهان از ظرفیتهای دانشبنیان خود برای حل مشکلات و بهبود کیفیت زندگی شهروندان بهره خواهد گرفت؟ پاسخ به این پرسش، به اراده و تصمیمگیری مسئولان شهری بستگی دارد.