به گزارش اصفهان زیبا؛ چرا مثل «بچه مردم» زیاد ساخته نمیشود؟ این سؤال را از خودم میپرسیدم. فیلمی که فیلم باشد. ما انتظارمان از سینما چیست؟ انتظار شما از سینما چیست؟ چهکسی انتظارش از سینما آشنایی بیشتر با معضلات اجتماعی است؟ کدامیک از شما خوانندگان عزیز انتظارش از سینما آشنایی با زندگینامه پرافتخار فلان شهید است؟ کدامیک از شما… از همه کسانی که چنین انتظاراتی دارند، برادرانه دعوت میکنم به سینما نروند.
به کتابخانهها بروند. آنجا دقیق میتوانند در موضوع مورد نظر مطالعه کنند و هم اینکه مستقیم سراغ اصل مطلب میروند؛ بیاطاله. اما ما وقتی سینما میرویم، دنبال این هستیم که احساساتی شویم؛ اینکه حسی در ما برانگیخته شود. به سینما میرویم که لباس شخصیت اصلی به تن کنیم و تلخ و شیرینیها را با زبان او بچشیم و از احساسات درونیمان با زبان او سخن بگوییم.
به سینما میرویم که شخصیت به نیابت از ما بخندد و گریه کند و ما با خنده او بخندیم و با گریهاش گریه کنیم. نیاز ما به سینما از جنس نیاز به قصه و حکایت است که ریشهاش تا عمق غارهای ماقبل تاریخ میرود؛ ولی چه شده که مدتی است فیلمهایی ساخته میشود که بهجای پاسخ به چنین نیاز اصیلی، کارهای کتابخانهای انجام داده و بهزور میخواهد فهم و معلومات ما را افزایش دهد؟ من برای افزایش فهم و معلوماتم راههای مناسبش را بلدم؛ اما به سینما میروم که فیلم ببینم. ممنون از عوامل فیلم «بچه مردم» که فیلم ساختند. فیلمی که با آن میشود خندید و گریه کرد، سرگرم شد و به هیجان آمد.
