به گزارش اصفهان زیبا؛ فیلم براساس یک ایده نچسب شکل گرفته و بهقدری آشفتگی دارد که مخاطب از تماشایش خسته و کلافه میشود. آشفتگی این فیلم فقط معطوف فیلمنامه نیست و پوستر فیلم هم آلوده به این آشفتگی شده است. در پوستر فیلم، بازیگر نقش اصلی یک بچه روباه را به نحوی مادرانه به آغوش گرفته و طبیعت بکر محل فیلمبرداری نیز در زمینه این طرح به تصویر کشیده شده است.
پوستر فیلم از نظر زیباییشناسی و انتقال مفهوم به غیر از یک مورد موفق است. فیلم یک درام اجتماعی زیستمحیطی است که پوستر در انتقال این موضوع موفق بوده؛ اما در فیلم، داستانی برای توله روباه وجود ندارد و فیلم بر محور یک خرس پیش میرود و این نمونهای از آشفتگی در این فیلم است. فیلم پر است از سؤالهایی که ایجاد میکند و بی پاسخ میگذارد. روابط در این فیلم سرد و بیروح است. کارکتر خاتی بیشتر از اینکه برای فرزندان خود مادری کند، برای حیوانات مادری میکند. این چه فضیلتی دارد، خدا میداند.
از ابتدای فیلم، حیوانهای مختلفی جلوی دوربین میآیند؛ از بزغاله و گوسفند تا الاغ و سگ؛ اما در ادامه، تمرکز فیلم روی سه حیوان دیگر است؛ روباه و خرس و کلاغ. فیلمساز که شهوت ساختن فیلم «خاتی» در او فوران کرده، توجهی به خوشامد مخاطب بیاقبال نکرده است که لاقل در لابهلای فیلم از حیوانات محبوبتر استفاده کند. ما در سینما در حال تماشای درامی شکلنگرفته بین خاتی و خرس بودیم و در لابهلای آن، خاتی کلاغی را نیز مداوا کرد.
بازی سعید آقاخانی، آناهیتا افشار و فردید سجادی حسینی بهتر از دیگر بازیگران فیلم بود.
