به گزارش اصفهان زیبا؛ مجله دنیای ورزش در ابتدای اردیبهشت 1366 چهار صفحه از مطالب خود را به مسابقات دوومیدانی قهرمانی کشور اختصاص داد که در شهر اصفهان برگزار
شد.
در این مطلب می‌خوانید:
«مسابقات سه‌روزه دوومیدانی قهرمانی کشور- آغاز فصل- که در ورزشگاه تختی اصفهان جریان داشت در تاریخ ششم اردیبهشت به پایان رسید.
در آوردگاه اصفهان بیش از 200 دوومیدانی‌کار از 20 استان کشور به پیکار برخاستند. پیش‌ازاین رقابت‌ها مسابقات داخل سالن قهرمانی کشور از آبان و آذر 1365 آغاز شد و تا قبل از برگزارشدن رقابت‌های آغاز فصل دوومیدانی در اردیبهشت 66 ادامه داشت!
خواب زمستانی دوومیدانی که دو ماه از پاییز و یک ماه از بهار را هم شامل شده بود، آن‌چنان طولانی بود که به نظر نمی‌رسید هیچ‌یک از دوندگان و پرندگان و پرتابگران در آغاز فصل، حرفی برای گفتن داشته باشند.
آغاز فصل 66 ضعیف بود…نفس‌ها بالا نمی‌آمد… میزان قدرت بدنی ورزشکاران بسیار پایین بود… تکنیک‌ها نزولی چشمگیر داشت…فرم ایدئال نامفهوم بود…گام‌ها متزلزل و بازوان ناتوان می‌نمود.. تمامی این مسائل زاییده بی‌تمرینی و بیشتر سهل‌انگاری ورزشکاران شرکت‌کننده در مسابقات بود.
مسابقات در 21 ماده برگزار شد که 13 مدال طلا سهم شهرستانی‌ها شد؛ ازجمله مسابقه 100×4 متر امدادی که اصفهانی‌ها در آن قهرمان شدند؛ بااین‌حال دنیای ورزش در صفحه 27 خود به‌شدت از این تیم انتقاد کرد و نوشت:
واقعا نمی‌دانیم درباره این یکی چه بگوییم! دوومیدانی در کشور ما سابقه‌ای در حدود 47 سال دارد؛ بااین‌حال در تمامی مسابقات قهرمانی کشور شاهد بروز اشتباه‌ها و خطاهای جبران‌ناپذیر(!) و ضعف تکنیک بسیاری از قهرمانان و حتی نام‌آورترین آن‌ها بوده‌ایم…
مشتی نمونه خروار این ضعف‌ها را همیشه در پیکارهای 100×4 متر و 400×4 متر امدادی تیمی شاهد بوده‌ایم و به چشمان خود بارها و بارها دیده‌ایم که بسیاری از تیم‌ها و قهرمانان این مواد امدادی هنوز طرز تعویض و تحویل چوب امداد را به نفر بعدی خود نمی‌دانند؟!
برخی از قهرمانان ما که از مدعیان درجه‌یک قهرمانی‌اند، چنین ضعفی دارند و بااین‌حال خود را برازنده پوشیدن پیراهن تیم‌های ملی و منتخب هم می‌دانند و… در اصفهان هم مجددا شاهد تعویض نادرست چوب امداد در رقابت‌های امدادی بودیم.
تصویر صحنه‌ای حساس را به‌وضوح عیان ساخته، صحنه‌ای از رقابت 100×4 متر امدادی که طی آن، تیم اصفهان (خط 4) به مقام نخست دست یافت.
همان‌طور که مشاهده می‌کنید، بچه‌های اصفهان با شیوه‌ای نادرست که باعث کم‌شدن سرعت دوندگان و بالارفتن درصد خطر افتادن چوب به زمین می‌شود، قصد تعویض دارند؛ یعنی دونده پشت‌سری چوب را با دست راست خود به دست راست هم‌تیمی‌اش می‌دهد.
همان‌طور که به‌خوبی پیداست نفر جلو هیچ‌گونه تسلطی بر پیست و چوب امداد ندارد.
اما در کنار آن‌ها و در خط سوم مسابقه دو دونده تهران را می‌بینیم که اصول تعویض مناسب و صحیح چوب را به‌خوبی آموخته‌اند و اجرا می‌کنند؛ یعنی چوب امداد با دست راست نفری که از عقب رسیده در دست چپ نفر بعدی قرار می‌گیرد. مشاهده کردید! خیلی ساده است. نه؟!… .»
