به گزارش اصفهان زیبا؛ در سال ۱۴۰۳، تعداد ۴۵۸ هزار و ۸۴۸ واقعه فوت در سراسر کشور به ثبت رسید. این آمار نشان‌دهنده تأثیرات جمعیتی مختلف در ایران است، جایی که مردان با ۵۴.۹ درصد و زنان با ۴۵.۱ درصد از ثبت فوت‌ها سهم داشتند.
استان‌های مختلف ایران با تفاوت‌های چشمگیری در نرخ مرگ و میر مواجه بودند. استان گیلان بیشترین نرخ فوت را با ۷.۷ در هزار نفر جمعیت ثبت کرد، در حالی که استان هرمزگان کمترین نرخ فوت را با ۴.۲ در هزار نفر داشت.
این آمار نه تنها برای آگاهی عمومی اهمیت دارد، بلکه برای برنامه‌ریزی‌های جمعیتی و پیش‌بینی‌های آتی نیز کاربرد فراوانی دارد. مطالعات مرگ و میر در سطح کشور و مناطق مختلف، یکی از ارکان مهم در تحلیل جمعیتی و تصمیم‌گیری‌های کلان در کشور است.
