
مجموعه گردشگری واحه در کویر ورزنه این روزها دوباره پررونق شده است؛ رونقی که البته خوشایند است، ولی نابسامان است و آشفته. مردم از همه شهرهای دور و نزدیک میآیند تا از حضور در کویر و وسایل تفریحی کمپ لذت ببرند، ولی امکانات آن یا تعطیل است یا چنان وضعیتی دارد که خوشایند هیچکس نیست. مدیریت مجموعه بیآنکه منکر این شرایط نامطلوب باشد، تعطیلی یکساله را عامل این موضوع میداند و میگوید که به فکر بهبود شرایط است و بهزودی اقدامات اصلاحی رخ خواهد داد. ورزنه اما مقصد مهمی در شرق اصفهان است و این اهمیت تنها بهخاطر کویرش نیست، بلکه جذابیتهای دیگری هم دارد. درباره چادرسفیدان ورزنه یا گاوچاه این شهر چه میدانید؟




فکر میکنید برای جهانگرد عربی که هزار و صد و سی و هفت سال پیش به اصفهان سفر کرده، چه چیزی از همه بیشتر قابل توجه بوده است؟ اجازه بدهید بگویم: خاک! ابودلف، یکی از قدیمیترین سفرنامهنویسانی است که روایتهای او از اصفهان را در گنجینه معنوی شهر داریم. از جنوب عربستان راهی جهانگردی شده بود و میراثش هنوز ( پس از گذشت بیش از یک هزاره) در اختیار ماست؛ بهخصوص آنجا که درباره هوای صاف و سالم اصفهان، خاک ویژه این شهر، چاههای آب و گندمزارهای اصفهان نوشته است. در متن پیش رو نگاهی داریم به شخصیت مهمی که سفرهایش را مکتوب کرد تا چراغ راه آیندگان باشد. سفرنامه ابودلف اثری است از جهانگرد سده چهارم هجری قمری. ابودلف در سفرنامه خود به شماری از ویژگیهای مردمشناختی شهرهای ایران توجه داشته است.




روستای تاریخی عشین در بخش انارک شهرستان نائین واقع شده و بافاصله ۶۰ کیلومتری از شهر انارک و با معماری خاص در دل کویر مرکزی ایران قرار گرفته، اقلیم خاص در کنار ویژگیهای خاص معماری، این روستا را به نگین گردشگری کویر ایران تبدیل کرده است. طی شش سال گذشته با تلاشهای مردم و مسئولان، گردشگری در استان اصفهان نهادینه شده است؛ به گونهای که در حال حاضر در اکثر شهرها و حتی روستاهای استان اصفهان، گردشگری به یکی از اصلیترین شاخصههای توسعه اقتصاد روستایی بدل شده است.