کلیسای کاتارینه یا کاتارینیان در دوره صفوی در اصفهان ساخته شد. این کلیسا در جلفا، محله چهارسو، خیابان خاقانی، کوچه رامین قرار دارد. کلیسای کاتارینه را «خواجه یقیازار لازاریان» از بازرگانان جلفای اصفهان در سال ۱۶۲۳ میلادی برای خواهران راهبه ساخت. این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شماره ۹۰۹۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
کلیسای استپانوس مقدس در جنوب خیابان نظر غربی و در محله هاکوپجان (یعقوب جان) قرار دارد. این کلیسا در سال 1614م ساخته شده است. کلیسای استپانوس مقدس بزرگترین کلیسای اصفهان است. این کلیسا نیز همانند سایر کلیساها ناقوس خانه و نمازخانه دارد که ناقوسخانه آن در قسمت شمال شرقی بر روی سقف کلیسا و نمازخانه آن تحت نام مریم مقدس در حیاط کلیسا بنا شده است.
عمارت عالیقاپو کاخی است که در واقع در ورودی دولتخانه صفوی قرار گرفته و سال ساخت آن ۱۰۵۴ قمری و۱۶۳۳ میلادی است. این کاخ در ابتدا شکلی ساده داشته است؛ اما به مرور زمان و در طول سلطنت شاه عباس طبقاتی به آن افزوده شد. در زمان شاه عباس دوم ایوان ستوندار به این کاخ افزوده شد. این بنا در ضلع غربی میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطفالله جای دارد. ارتفاع آن ۴۸ متر است و ۶ طبقه دارد. آنچه باعث شده عالیقاپو در زمره آثار باشکوه عصر صفوی قرار گیرد، مینیاتورهایی است که کار هنرمند معروف عصر صفوی، رضا عباسی است و همچنین گچبریهای آخرین طبقه کاخ عالی قاپو که تالار آن «اتاق موسیقی» یا «اتاق صوت» نیز نامیده میشود. عالی قاپو در سال ۱۳۱۰ به شماره ۱۰۴ ثبت ملی شده است.
سیوسهپل یا پل اللهوردیخان اصفهان، پلی است که زیرنظر اللهوردیخان اوندیلادزه و با معماری استاد حسین بنا اصفهانی بر روی زایندهرود ساخته شده است. این پل ۳۳ دهانه، ۲۹۵ متر طول و ۱۴ متر عرض دارد. همزمان با حکومت شاه عباس صفوی سیوسهپل ساخته شده است. این پل جای برگزاری مراسم جشن آبپاشان و همچنین مراسم خاجشویان ارامنه اصفهان در دوره صفویه بوده است. یکی از شعرای دوره صفویه به نام علی نقی کمرهای تاریخ بنای پل را در شعری سال ۱۰۰۵ هجری ذکر کرده و این سال، درست همزمان با روزهایی است که خیابان چهارباغ هم ساخته شده است. این اثر تاریخی در ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ۱۱۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
زورخانه آهن یکی از قدیمیترین زورخانههای استان اصفهان است. این زورخانه در خیابان مسجد لنبان، کوچه شهید منصور پهلوانی، باشگاه ورزش باستانی آهن قرار دارد. مؤسس زورخانه آهن حاج عباس پهلوانی بوده است.
طیب، محلهای قدیمی و اصیل در مرکز شهر اصفهان است. این محله با کوچههای باریک و پیچ در پیچ و خانههای تاریخی با معماری منحصر به فرد، گذشتههای دور را به یاد بیننده میآورد. نام این محله در گذشته درب کوشک بوده و یکی از مهمترین و بزرگترین محلههای اصفهان. نام درب کوشک نیز برگرفته از کوشکی بوده که در این محله در دوره آق قویونلوها ساخته شده بود. خیابان طیب اصفهان برای سرریز بار ترافیک خیابان چهارباغ پایین و به موازات این خیابان و حدفاصل خیابان طالقانی (نزدیک به ارگ جهان نما) و خیابان مسجد سید احداث شد و بعدها با ایجاد خیابان میرداماد، مسیری به سمت غرب نیز به این خیابان اضافه شد. خیابان باب الرحمه و خیابان سرلت (کوچه سرلت) از گذرهای مهم در خیابان طیب هستند.
خیابان شهیدان غربی در منطقه 2 اصفهان قرار دارد. از مهمترین اماکن در محدوده خیابان شهیدان غربی میتوان به شهرداری منطقه 2 و دفتر اقامت و اشتغال اتباع خارجی اشاره کرد.
اولین بازیکده نور کشور در اصفهان هفتم فروردین 1404 در خیابان آمادگاه اصفهان افتتاح شد. این بازیکده با بیش از ۲۰ بازی مبتنی بر نور طراحی شده که تجربهای متفاوت و هیجانانگیز را برای بازدیدکنندگان فراهم میکند. این پروژه نوآورانه روبروی هتل عباسی قرار دارد.
خانه هنرمندان اصفهان بنایی است که به دوره پهلوی تعلق دارد. این خانه در پارک ایثارگران اصفهان بین پل خواجو و پل بزرگمهر جای گرفته است. این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۴ با شماره ۱۵۱۸۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خانه هنرمندان در سال ۱۳۷۳ برای گسترش خدمات فرهنگی و هنری و پشتیبانی از هنرمندان خدمات خود را زیر نظر حوزه هنری آغاز کرد و مکانی برای ارائه هنرهای مختلف شد.
خانه مشروطه یا مشروطیت اصفهان در ضلع شرقی میدان امام (نقش جهان) قرار دارد. این خانه در محله قصر منشی واقع در خیابان نشاط کوچه چهاردهم (مقصود بیک) است. خانه مشروطه متعلق به رهبر سیاسی اصفهان، حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی در زمان مشروطه است. این خانه با نام حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی نیز شناخته میشود. خانه مشروطیت اصفهان در تاریخ 1387 در آثار ملی ایران ثبت شد.
خانه سوکیاس خانه ای تاریخی در شهر اصفهان است. اطلاع دقیقی از ساخت این خانه در دست نیست؛ ولی یکی از نقاش های معروف ارمنی به نام آبراهام کورگیان می گوید که این خانه در سال ۱۶۵۵ میلادی و در دوره حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده است. در دهه ۵۰ نیز بررسی هایی روی یادگاری های حک شده بر دیوار انجام شد که نشان داد قدیمی ترین آن ها متعلق به سال ۱۷۱۲ بوده است. این خانه نامش را از آخرین مالکش به نام سوکیاسیان گرفته و در زمان پهلوی به صورت متروکه در آمد؛ ولی در سال ۱۳۵۲ فرح پهلوی این خانه را خرید و آن را در اختیار دانشگاه فارابی قرار داد. این خانه بعد از پروژه مرمتش، از سال ۱۳۷۷ به عنوان بخش کارگاه و آموزشگاه دانشکده مرمت و به عنوان دانشگاه هنر اصفهان استفاده می شود.
خانه داوید یکی از زیباترین نمونههای معماری اصیل ایرانی در دوران صفویه است که در محله جلفای اصفهان قرار دارد. این بنای تاریخی، در قرن 17 میلادی بنا شده و گویا متعلق به کشیشی از مسیحیان اصفهان بوده است. خانه داوید، پس از گذراندن دورانهای مختلف و تغییراتی که در آن انجام شده، در یازدهم دی ماه ۱۳۸۰ با شماره 4700 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.