حضور رؤسای هیئتهای ورزشی استان در انتخابات فدراسیونهای ورزشی اتفاق تازهای نیست و علاوه بر مدیریت پرسابقه چهرههای ورزشی استان در دهههای گذشته، دو مورد آن طی یک سال گذشته منجر به پیروزی رؤسای هیئتهای ورزشی استان در مجمع فدراسیون شده است. به این بهانه مروری بر رؤسای اصفهانی فدراسیونهای ورزشی در گذشته و حال خواهیم داشت:
علیرضا رحیمی: پس از 13 سال که مدیرکلی تربیت بدنی اصفهان را برعهده داشت، تمایلی برای ادامه فعالیت در اصفهان نداشت و به تهران رفت. با حضور رحیمی در تهران، رئیس وقت سازمان تربیت بدنی، به او پیشنهاد ریاست یکی از فدراسیونهای ورزشی را داد که رحیمی هندبال را انتخاب کرد. دوره ریاست رحیمی در فدراسیون، 16 سال ادامه یافت. رحیمی پس از دوره طولانیمدت ریاست در فدراسیون، مسئولیتهای دیگری همچون عضویت در کمیته ملی المپیک را تجربه کرد؛ اما با وجود پیشنهاداتی که برای ریاست دوباره فدراسیون هندبال داشت، تمایلی برای ادامه فعالیت در این عرصه نداشت.
حبیبالله ناظریان: با وجود سابقه قهرمانی و مربیگری در کاراته، پیشنهاد ریاست فدراسیون کاراته به او در عنفوان جوانی شد که 15 سال نیز ادامه یافت. ناظریان پس از پایان دوره مسئولیتش در فدراسیون، در مقطعی نیز بهعنوان سرمربی تیم ملی فعالیت داشت. ناظریان که از مربیان فعال کاراته است، پس از اتمام دوره ریاست علی دوانیان، سرپرست هیئت شد و در انتخابات هیئت نیز شرکت کرد تا رئیس هیئت شود و به نسبت دیگر افرادی که از ریاست هیئتهای ورزشی، به ریاست فدراسیون میرسند، مسیر معکوسی را طی کند.
سید محمد پولادگر: او که از ورزشکاران و مربیان تکواندو اصفهان است، تجربه مدیریت را با ریاست هیئت استانی آغاز کرد و در ادامه بر مسند ریاست فدراسیون تکواندو تکیه زد که این امر بالغ بر دو دهه ادامه یافت که در این مدت، تکواندوی کشورمان را از یک رشته معمولی به یک رشته مدالآور المپیکی تبدیل کرد. پس از دوره طولانی مدیریت پولادگر در فدراسیون، او در انتخابات فدراسیون، نتیجه را به هادی ساعی واگذار کرد و در ادامه هم با حکم وزیر ورزش و جوانان، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفهای وزارت ورزش و جوانان شد.
مهدی تاج: تاج در حالی عهدهدار ریاست فدراسیون فوتبال شد که نه سابقه بازی فوتبال داشت و نه در هیئت استانی فعالیت کرده بود؛ با این حال سالها حضور او در هیئتمدیره باشگاههای سپاهان و ذوب آهن و تجربه مدیرعاملی در باشگاه سپاهان باعث شد تا مسیرش برای حضور در فدراسیون فوتبال هموار شود. تاج که به عنوان نایبرئیس علی کفاشیان به ساختمان سئول راه پیدا کرده بود، سال 95 به ریاست فدراسیون رسید؛ اما سه سال بعد به دلیل آنچه بیماری قلبی گفته میشد، از سمتش استعفا کرد. پس از دوری تقریبا چند ساله، تاج در انتخابات گذشته فدراسیون شرکت و یک بار دیگر رئیس شد؛ البته با توجه به اینکه ریاست تاج، ادامه مسئولیت شهابالدین عزیزی خادم است، دوره مسئولیت او چهار ساله نخواهد بود.
مرتضی قربانی: با اینکه ساکن اصفهان نبود، اما بیشترین دوره ریاست را در هیئتهای ورزشی اصفهان گذراند و بیش از بیست سال ریاست هیئت تیراندازی استان را برعهده داشت. در دوره مدیریت قربانی در هیئت تیراندازی اصفهان، امکانات سختافزاری خوبی برای تیم فراهم شد. پس از دورهای که فدراسیون بدون رئیس اداره میشد، قربانی در انتخابات سال گذشته فدراسیون با احراز بیشترین رأی، بر سکوی مدیریت تکیه زد. پس از انتخاب قربانی برای ریاست فدراسیون، او از ریاست هیئت تیراندازی استان استعفا کرد و از آن زمان تاکنون هیئت باسرپرست اداره میشود و هنوز زمانی برای برگزاری مجمع تعیین نشده است.
جواد داوری: ملیپوش سابق بسکتبال ایران که سابقه حضور در المپیک را هم دارد، پیش از پایان دوران قهرمانی، در انتخابات هیئت بسکتبال اصفهان شرکت کرد و ریاست هیئت را در اختیار گرفت. داوری در حالی که دومین دوره ریاست در هیئت اصفهان را سپری میکرد، برای انتخابات فدراسیون نامزد شد و طی یک رقابت سنگین، پست ریاست آن را از آن خود کرد. بر مبنای دستورالعمل هیئت های ورزشی، رؤسای فدراسیون ملزم به استعفا از سمتشان هستند که این اتفاق برای داوری هم رخ داد و با استعفای او از ریاست هیئت، سرپرستی برای هیئت معرفی شده که همچنان مسئولیت هیئت را در اختیار دارد. به جز نفراتی که ذکر شد، اصفهانیهای دیگری نیز در مقاطعی ریاست فدراسیونهای ورزشی را برعهده داشتهاند که البته تلاش شده در این گزارش به شاخصترین آنها اشاره شود.