اختلالی به نام «ام‌اس» تنفسی

«ام‌اس» یک بیماری مزمن است که با تأثیر بر سیستم عصبی می‌تواند زندگی فرد را مختل کند. افرادی که به «ام‌اس» مبتلا هستند، بیشتر علائمی همچون ضعف در دست‌وپا را تجربه می‌کنند؛ اما در برخی از افراد می‌تواند علائم این بیماری را به‌صورت ضعیف‌شدن عضلات تنفسی خود نشان دهد. در این حالت، «ام‌اس» به بخشی از مغز که کنترل تنفس را برعهده دارد، آسیب وارد می‌کند و فرد دچار «ام‌اس» تنفسی می‌شود. علاوه بر این، بسیاری از داروهای تجویزشده برای درمان «ام‌اس» نیز می‌تواند بر تنفس تأثیر بگذارد و مشکلات تنفسی را در پی داشته باشد. دکتر وحید گوهریان، فوق‌تخصص جراحی ریه و گوارش، ضمن اشاره به این مقدمه، توضیح لازم را به اصفهان‌زیبا ارائه کرد.

«ام‌اس» می‌تواند بر مغز تأثیر بگذارد و برای تنفس،اختلال‌هایی را ایجاد کند. معمولا در افرادی که به «ام‌اس» پیشرفته مبتلا هستند، مشکلات تنفسی بسیار شایع است.

بسیاری از بیماران در وضعیت نشسته و خوابیده بیشتر مشکلات تنفسی را حس می‌کنند که این موضوع نیاز به تجهیزات پزشکی را برای آن‌ها الزامی می‌کند. برای پیشگیری از این بیماری می‌توان تست «ام‌اس» در خانه را انجام داد و در صورت تأیید، بلافاصله درمان را آغاز کرد.

با تشخیص به‌موقع، سرعت پیشرفت بیماری کاهش می‌یابد و علائم «ام‌اس» تنفسی کنترل می‌شود و عملکرد روزانه بیمار بهبود پیدا می‌کند.

چگونگی تأثیر «ام‌اس» بر ریه‌ها

تأثیر «ام‌اس» بر ریه باعث می‌شود بیمار نفس‌های کم‌عمق و مکرر بکشد. در این حالت، ظرفیت ریه کاهش پیدا می‌کند، عضلات آن ضعیف می‌شود، بیمار نمی‌تواند نفس‌های رضایت‌بخش بکشد و برای دم و بازدم به تلاش بیشتری نیاز خواهد داشت.

همچنین قدرت سرفه‌کردن در بیمار کاسته می‌شود و خطر ابتلا به عفونت در صورت پاک‌نشدن قفسه سینه از غذا و ترشحات افزایش پیدا می‌کند.

صدای بیمار آرام‌تر و ضعیف‌تر خواهد شد. صحبت‌کردن بیمار طولانی‌تر می‌شود و باید انرژی بیشتری را صرف کند که این موضوع منجر به افزایش خستگی می‌شود. خواب‌آلودگی، کاهش سطح اکسیژن خون، عدم توانایی بلعیدن غذا، آپنه خواب، آه‌کشیدن‌های مکرر، سکسکه و درد در قفسه سینه از دیگر علائم و اثرات «ام‌اس» بر ریه است.

                                                     

زمان نیاز بیماران «ام‌اس» به پرستار

پس از تشخیص «ام‌اس» تنفسی، برای درمان و کنترل این بیماری، بیماران می‌توانند از پرستار در منزل کمک بگیرند و ادامه درمان را در خانه ادامه دهند؛ چراکه روند درمان کمی طولانی است. از آنجایی ‌که نفس‌کشیدن امری حیاتی است، یک لحظه غفلت می‌تواند منجر به مرگ بیمار شود. «ام‌اس» می‌تواند بخش‌های مختلفی از بدن را درگیر کند و وجود فیزیوتراپیست، روان‌شناس، گفتاردرمان و سایر افراد برای درمان در کنار بیمار نیاز است.

برای درمان و مدیریت علائم «ام‌اس» برخی از داروهای خوراکی یا تزریقی توسط پزشک، تجویز می‌شوند که روزانه باید استفاده شوند؛ درضمن بهتر است پرستار در خانه به امور تزریقات نیز آشنایی داشته باشد تا هر روز برای انجام تزریق به مراکز درمانی مراجعه نشود.بیمار می‌تواند برای ایجاد سرفه از برخی دستگاه‌ها استفاده کند تا ترشح‌های ریه پاک‌سازی شود.

همچنین برخی دستگاه‌ها ازجمله دستگاه CPAP می‌تواند به بیمار کمک کند تا در شب، خواب خوبی داشته باشد. وجود پرستار در خانه شرایطی را فراهم می‌کند تا بیمار بدون هیچ‌گونه استرس به دستگاه‌ها دسترسی داشته باشد و از دستگاه تنفسی به‌موقع استفاده کند؛ درضمن فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند با انجام حرکات مخصوص قوای ازدست‌رفته بیمار را بازگردانند.

آن‌ها به بیمار کمک می‌کنند با حرکت‌دادن دست یا پای خود عضلات را قوی‌تر کنند و بتوانند کارهای روزمره خود را انجام دهند. معمولا فعالیت‌های فیزیوتراپی باید روزانه انجام شوند. بهتر است از خدمات فیزیوتراپی در منزل استفاده شود.

همچنین اگر بیمار به توان‌بخشی ریوی نیاز دارد، می‌تواند در ساعات مشخص به بیمار کمک کند و مراحل توان‌بخشی را به‌راحتی و در خانه انجام دهد.

در برخی از مواقع با توجه ‌به شدت بیماری، ممکن است بیمار نیاز داشته باشد از وسایل کمک‌حرکتی مانند عصا استفاده کند. وجود یک پرستار کمک می‌کند بیمار بدون استرس قدم‌های خود را بردارد.

نکته

«ام‌اس» را می‌توان با انجام تست در خانه توسط کادر درمان و متخصص، تا حدودی تشخیص داد و برای ادامه درمان به مراکز درمانی مراجعه کرد. پس از انجام انواع آزمایش‌ها و تأیید بیماری، باید درمان را بلافاصله آغاز کرد.

بسیاری از بیمارانی که از «ام‌اس» تنفسی رنج می‌برند، باید از دستگاه‌های خاص، ازجمله دستگاه اکسیژن‌ساز، برای درمان استفاده کنند.