تا قبل از ماجرای کلیپ منتشر شده از کوه سفید درچه، خیلیها اسم رشته صخره نوردی را هم نشنیده بودند و اطلاعی از ماهیت این رشته و مختصات فنی آن نداشتند و اتفاق رخ داده، این رشته را به جامعه معرفی کرد، همچنان که مدالهای به دست آمده کبدی بانوان و آقایان در ادوار سپری شده بازیهای آسیایی، به اندازه ماجرای روسری سر کردن مربی مرد تیم ملی تایلند در جریان مسابقات آسیایی کبدی کارکرد نداشت.
با وجودی که طی روزهای گذشته برخی افراد در شبکههای مجازی، از عنوان نادرست هیئت صخره نوردی اصفهان استفاده کردهاند، عنوان دقیق هیئت کوهنوردی و صعودهای ورزشی است که رشتههای زیادی را زیر مجموعه دارد که معروفترین آن سنگ نوردی و درای تولینگ است که استان اصفهان در این رشتهها، قطب اصلی محسوب میشود و قهرمانان زیادی دارد که تجربه حضور در رویدادهای بین المللی را هم دارند، ضمن اینکه وجود سالن اختصاصی ورزشهای صعودی، به امتیازی برای این رشته محسوب میشوند اما احتمالا بسیاری از آنهایی که این روزها نام کوه سفید درچه را که محل تمرینات مقطعی این رشته است تکرار کردهاند، حتی از وجود سالن اختصاصی این رشته و دیواره استاندارد آن اطلاعی ندارند.
در رشته کوهنوردی نیز که ماهیت قهرمانی آن با دیگر رشتهها متفاوت است، استان اصفهان پس از تهران بیشترین ورزشکار ساماندهی شده در دو بخش بانوان و آقایان دارد و بانوان اصفهانی علاوه بر اینکه صعودهای برون مرزی متعددی را پشت سر گذاشتهاند، در اندیشه فتح اورست هستند اما با جستجو در اینترنت هم کمتر با دادهای درخصوص فتح قلل مرتفع برون مرزی مواجه میشوید و کمترین اطلاعاتی در این زمینه وجود ندارد.
در ورزش قهرمانی و در بیشتر رشتههای ورزشی، بانوان ورزشکار اصفهانی حرف اول را در کشور میزنند، کما اینکه در رشتهای مانند ووشو، خواهران منصوریان در ساندای دنیا بیرقیب هستند و شهربانو منصوریان، تنها بانوی ووشوکار دنیا با 6 مدال طلای قهرمانی جهان است و بعید است ورزشکار دیگری به این رکورد برسد.
اما در ورزش حرفهای اگر اصفهان را در کشور بیرقیب عنوان کنیم، پر بیراه نگفتهایم که این موقعیت ممتاز به واسطه فعالیت باشگاههای سپاهان و ذوب آهن حاصل شده و این دو نمونه باشگاه داری حرفهای در بخش بانوان در کشور به شمار میروند که با استانداردهای روز دنیا فاصلهای ندارد.
باشگاههای سپاهان و ذوب آهن برای تیمهای بانوان تحت پوشش شرایطی مشابه تیمهای آقایان را در نظر گرفتهاند که این موضوع به ویژه در لیگ برتر فوتبال بانوان که دیگر تیمها درگیر امکانات سخت افزاری اولیه هستند، نمود بسیاری داشته و بسیاری از مربیان و بازیکنان دیگر تیمها پس از برگزاری دیدارهای تیمشان در اصفهان، در بازگشت به شهرهایشان از شرایط تیمهای نصف جهان ابراز شگفتی میکنند.
قراردادهای بازیکنان در لیگهای بانوان نیز در باشگاههای اصفهانی مطابق با سقف پرداختی در لیگهای حرفهای است، تا جایی که در برخی رشتهها، رقم قرارداد بازیکنان در لیگی که چند ماه بیشتر طول نمیکشد، بالغ بر دویست میلیون تومان برآورد شده اما احتمالا حالا که این یادداشت را میخوانید، برای اولین بار است که چنین خبری را شنیدهاید و تصور این چرخش مالی در ورزش باشگاهی بانوان را هم نداشتهاید.
باشگاههای سپاهان و ذوب آهن در رشتههای بسیاری در بخش بانوان تیم داری میکنند، تا جایی که در رشته والیبال نشسته بانوان، جنگ قهرمانی بین دو تیم است. سپاهان و ذوب آهن در چارت باشگاهی خود، بودجه مجزایی برای بخش بانوان در نظر گرفتهاند که مصوبه آن در هیئت مدیره دو باشگاه به تصویب میرسد، کما اینکه هر دو باشگاه در رشتههای مختلفی آکادمیهای حرفهای دارند که دختران از سن کم برای حضور در تیمهای باشگاه زیر نظر مربیان حرفهای تربیت شده و زیر چتر حمایتی باشگاه از لحاظ مالی و معنوی قرار میگیرند.
دامنه حمایت باشگاههای اصفهانی به تیمهای تحت پوشش محدود نمیشود، کما اینکه فرزانه فصیحی، بانوی دونده اصفهانی با هزینه باشگاه سپاهان، مدتی است که همراه همسرش در صربستان و زیر نظر مربیان خارجی تمرین میکند تا برای کسب ورودی المپیک در ماده دو سرعت آماده شود، این در حالی است که فصیحی نه شانسی برای کسب مدال جهانی دارد و نه در المپیک جز بختهای مدال آوری محسوب میشود، اما باشگاه سپاهان هزینههای آماده سازی او را متحمل شده است.
آنچه اشاره شد، بهانهای است برای اینکه ادعا کنیم، بیانصافی است که ورزش بانوان نصف جهان را در کلیپ منتشره از کوه سفید درچه و اظهارات بعد از آن خلاصه کرده و از این دیوار کوتاه بالا برویم. حالا خود دانید و قضاوتتان.
