دردسر تبلیغات برای لیگ‌برتری‌ها!

در اصلاحیه سازمان لیگ، آمده است: این دستورالعمل شامل تمام رقابت‌های رسمی لیگ و شامل مسابقات بانوان بوده و به منظور یکپارچه‌سازی و مدیریت هرچه بیشتر صورت گرفته و این قانون برای بازیکنان اصلی، دروازه‌بان‌ها، بازیکنان تعویضی، کادرفنی، کادر پزشکی و سایر عوامل اجرایی حاضر در منطقه فنی بوده اما در رابطه با کفش ورزشی اعمال نمی‌شود.
در بخش مناقشه‌برانگیز این اصلاحیه، تأکید شده تبلیغات تنها روی پیراهن تیم مجاز است و تیم‌ها اجازه درج تبلیغات روی شورت را ندارند.
سهیل مهدی، رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ برتر فوتبال درباره دستورالعمل‌های ارسالی گفته سعی سازمان لیگ این بوده که تیم‌ها از یک فضای مشترک استفاده کرده و هرج‌ومرج جانمایی مختلف از روی لباس‌ها حذف شود و پوشش یکپارچه‌تری را برای بازیکنان داشته باشیم. ابلاغ این دستورالعمل به باشگاه‌ها با واکنش‌های زیادی همراه بود و برخلاف تعداد اندک موافقان که این اقدام را راهکاری جهت جلوگیری از هرج و مرج طراحی لباس و استفاده از بخش‌های مختلف حتی آستین و جوراب برای تبلیغات عنوان کردند، بیشتر منتقدان این دستورالعمل را مانعی برای درآمدزایی بیشتر باشگاه‌ها دانستند. در بین باشگاه‌های لیگ برتری، تیم ذوب‌آهن تندترین واکنش را نسبت به اصلاحیه ماده ۲۷ فصل هفتم آیین نامه داشت و روابط‌عمومی باشگاه بیانیه‌ای را در مخالفت رسمی با این اصلاحیه صادر کرد.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «همانگونه که فوتبال‌دوستان مستحضرند درآمدزایی و اخذ هزینه‌های سرسام‌آور ورزش حرفه‌ای به‌خصوص فوتبال امروز یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های متولیان امر باشگاه داری است و درحالی‌که در دنیای امروز فوتبال یک ورزش‌صنعت درآمدزاست که علاوه بر نشاط اجتماعی و کمک به بالابردن سطح شادی و سلامت جامعه، یکی از مهم‌ترین ارکان اقتصادی هر کشوری است، اما بدنه نحیف و فقیر باشگاه‌داری در میهن عزیز اسلامی‌مان هرروز شاهد موارد شگفت‌آوری از این دست است.
در یکی از بندهای این اصلاحیه آورده شده که درج تبلیغات روی شورت‌های ورزشی بازیکنان ممنوع و تنها روی لباس و در دو طرف عقب و جلوی آن مقدور است! با شرایط و مشکلات سهمناک فعلی باشگاه‌ها ازجمله باشگاه ذوب‌آهن که روی کوچک‌ترین فرصت درآمدزایی هم حساب باز کرده‌اند، سؤال اینجاست که ابلاغ این اصلاحیه از سوی سروران متولی فوتبال کشور به چه معناست؟ همانند رویه جهانی تبلیغات استفاده حداکثری از لباس بازیکنان جهت درآمدزایی چه اشکالی دارد و دلیل محروم‌کردن باشگاه‌ها از این فرصت اقتصادی که بسیاری از معضلات آن‌ها را پوشش می‌داد چیست؟ انتهای مسیر محروم‌کردن باشگاه‌ها از کسب درآمد و سوق‌دادن هرچه بیشتر آن‌ها به مبادی دولتی به کجا ختم می‌شود؟ در صورت به بن بست‌رسیدن باشگاه‌ها و انصراف بخش عمده‌ای از آنان از لیگ‌های کشور به دلیل مخارج کمرشکن فوتبال و سایر رشته‌های حرفه‌ای! مسئولیت این فاجعه با کیست؟ داستانی قدیمی می‌گوید که وقتی تبر را به جنگل آوردند درختان با حیرت گفتند: آه وافسوس که دسته‌اش از جنس ماست!»
مدیرعامل باشگاه ذوب آهن نیز نسبت به این دستورالعمل معترض شده و گفت: سال گذشته برای تبلیغات روی پیراهن 5 فضا در اختیار داشتیم اما امسال به 2 فضا محدود شده و به این صورت تنها منبع درآمدی ما نابود شده است
مجتبی فریدونی با انتقاد از ابلاغ این دستورالعمل تاکید کرد: در دنیا مهم‌ترین منبع درآمد باشگاه‌ها حق پخش است که ما در ایران آن را نداریم، تبلیغات محیطی سازمان لیگ هم معلوم نیست که چطور قراردادش بسته می‌شود و چه زمانی پرداخت می‌کنند و اصلا آیا پرداخت می‌شود یا خیر؟ از بلیت‌فروشی هم که خبری نیست.
او مدعی شده آقایان سازمان لیگ نشسته‌اند و یک‌طرفه آئین‌نامه و بخشنامه صادر می‌کنند، همین تنها منبع درآمدی هم که برای باشگاه‌ها وجود داشت و می‌توانستیم از آن پولی در بیاوریم را نابود کردند. کسی هم جوابگو نیست.
فریدونی به مقایسه شرایط درآمدی بین باشگاه‌های ایرانی و دیگر کشورها پرداخته و گفت: در انگلستان که هر باشگاه فوتبال حدود 95 میلیون پوند حق پخش می‌گیرد، دو سال است تبلیغات روی آستین هم دارند؛ اما در لیگ ایران تقریبا هیچ چیزی نداریم و همین را هم از ما دریغ می‌کنند. حالا که این اتفاق افتاده، حداقل حق پخش را بگیرند یا تبلیغات محیطی را بالا ببرند و به موقع پرداخت کنند. محدودکردن را هر کسی می‌تواند انجام بدهد. نمی‌دانم توجیه این کار چه بوده است. با این شرایط منبع درآمدی باشگاه خیلی زیاد کاهش پیدا می‌کند و حتی از نصف هم کمتر می‌شود.
با وجود مخالفت ذوب‌آهن و برخی دیگر از باشگاه‌ها، این دستورالعمل در سازمان لیگ به تصویب رسیده و تیم‌ها چاره‌ای به جز پذیرش آن ندارند.