البته اصفهانیها باید خوشحال باشند که امتیازات کامل شهرآورد در اصفهان ماند و برد یکی از دو تیم هیچ امتیازی از این بازی نسوخت. پیروزی در شهرآورد به نوعی اعاده حیثیت برای ذوبآهن بود و شاگردان مهدی تارتار با این پیروزی باید در هفتههای آینده نشان دهند که یک مدعی جدی برای رسیدن به رتبههای تک رقمی جدول لیگ هستند. از طرف دیگر سپاهان و محرم نویدکیا هم که در هفته گذشته و در بازی مقابل هوادار آنچنان قدرتمند و مطمئن ظاهر نشده بودند، باید فکری به حال این شرایط بکنند ؛ شاید این باخت تلنگری مناسب برای بازیکنان سپاهان بود که بدانند در رقابتهای این فصل نباید فقط به نام حریف توجه کنند و در درون زمین ممکن است اتفاقاتی بر خلاف پیشبینیها رقم بخورد.
حبیب فرعباسی: گرفتن ضربه پنالتی آقای گل فصل گذشته رقابتهای لیگ کار هر دروازهبانی نبود؛ اما فرعباسی نه تنها با دفع پنالتی شهباززاده دروازه خودش را بسته نگه داشت، بلکه فرصت را برای همتیمیهایش فراهم کرد تا ذوبآهن بتواند در نیمه دوم به گل ۳امتیازی دست پیدا کند. فرعباسی در این چند هفته نشان داده که یکی از بهترین خریدهای ذوبآهن در این فصل بوده و با وجود اینکه در بازی مقابل سپاهان به جز در صحنه پنالتی و یکی دو شوت از راه دور دروازهاش تهدید نشد، با این وجود نقشی کلیدی و مهم در پیروزی مهم ذوبآهن داشت.
سیدمحمد قریشی: این را باید به حساب خوششانسی مهدی تارتار نوشت که بعد از دورشدن از نادر مــحمـــدی منــجنــیــق اوتانـــداز رقابتهای لیگ دوباره صاحب بازیکنی مثل سید محمد قریشی شده که او هم تبحر ویژهای در پرتابهای اوت دارد. با این وجود قریشی در بازی مقابل سپاهان بیشتر از آن که حواسش به پرتابها باشد، مشغول یارگیری با مهاجمان خطرناک و گلزن سپاهان بود و در این مسیر در چند مرحله با تکلهایی بهموقع راه را بر روی ضربات شهباززاده و مقانلو بست.
حامد نورمحمدی: در سیستم سهدفاعه نقش مدافعان آخر یا بهاصطلاح سوئیپر بسیار مهمتر از بقیه است و این مدافعان وظیفه پوشش فضای خالی پشت سر مدافعان کناری خودشان را دارند. نورمحمدی به عنوان یک بازیکن باتجربه تلاش زیادی در مقابل سپاهان داشت؛ اما نکته منفی پنالتی بیموردی بود که نورمحمدی تقدیم سپاهان کرد و میتوانست حکم شکست ذوبآهن در این بازی را امضا کند. با این وجود به جز صحنه پنالتی نورمحمدی در بقیه دقایق بازی بسیار دونده و فیزیکی ظاهر شد و همین موضوع دلیلی بود تا دروازه فرعباسی آنچنان با تهدید روبهرو نشود.
آرمان قاسمی: کمتر از دو مدافع کناری خودش در انجام وظایف دفاعی موفق عمل کرد و همین موضوع باعث شد تا در یکی دو صحنه صدای اعتراض مهدی تارتار نسبت به عملکرد او بلند شود. سبک بازی قاسمی به صورتی است که نمیتوان او را صرفا به عنوان یک مدافع تصور کرد و به همین خاطر اگر فرصت پیدا کند، به سمت دروازه حریفان هم نزدیک میشود؛ اما با این وجود خوششانس بود که اسماعیلیفر خیلی زود در نیمه دوم به دلیل مصدومیت زمین بازی را ترک کرد تا قاسمی با آسودگی خاطر بیشتری بازی کند.
مسعود ابراهیمزاده: به نظر میرسید که وظایف دفاعی کاپیتان ذوبآهن در بازی مقابل سپاهان نسبت به مسابقات قبلی این تیم بسیار بیشتر شده و ابراهیمزاده وظیفه داشت تا با استفاده از تجربه خودش راه نفوذ را روی دانیال اسماعیلیفر ببندد که او تا حد زیادی در این امر موفق عمل کرد.
سینا اسدبیگی: بازیکردن در مقابل هافبکهای تکنیکی و خلاقی مثل سروش رفیعی و فرشاد احمدزاده کار بسیار سختی بود که اسدبیگی به خوبی از عهده آن برآمد و با وجود اینکه وظیفه داشت ارتباط خط هافبک سپاهان با مهاجمان این تیم را قطع کند، در بعضی از مواقع هم خودش را به محوطه جریمه حریف رساند تا شاید بتواند از فرصتهای بهدستآمده استفاده کند.
سجاد دانایی: اگر قبل از بازی پیشبینی خاصی درباره گلزنان احتمالی ذوبآهن در برابر سپاهان انجام میشد، شاید سجاد دانایی به عنوان یک هافبک سمت راست کمترین شانس را برای گلزنی در این بازی داشت؛ اما ضربه زیبای او نه تنها ذوبآهن را به سه امتیاز رساند، بلکه قفل دروازه کریستوفر کنت را هم بعد از سه هفته باز کرد تا نام دانایی به عنوان گلزن ۳ امتیازی شهرآورد فوتبال اصفهان به تاریخ بپیوندد. البته او بعد از گل بلافاصله تعویض شد و فرصت آنچنانی برای خوشحالی در درون زمین پیدا نکرد.
بابا محمدی: این بازیکن را قبلا به عنوان یک مهاجم گلزن دیده بودیم و شاید برایش سخت باشد که بخواهد در پشت سرمهاجمی مثل رضا خالقیفر بازی کند. با این وجود، محمدی به خاطر فیزیک خاص خودش نقش جنگندگی در میانه میدان را ایفا کرد و در این بازی حساس توانست نمره قبولی از کادرفنی ذوبآهن دریافت کند.
رضا خــالقیفــر و مــحمد خدابندهلو: این دو بازیکن در بازی مقابل سپاهان نتوانستند عملکرد آنچنان موفقی از خودشان به نمایش بگذارند و همین موضوع باعث شد تا مهدی تارتار بلافاصله برای شروع نیمه دوم دست به انجام دو تغییر در ترکیب تیمش بزند و با ورود حسین ابراهیمی و حسین شنانی دونده و تکنیکی جریان بازی در نیمه دوم به سود ذوب آهن عوض شد.
حسین شنانی: بازیکن محبوب هواداران ذوبآهن فقط یک نیمه در زمین حضور داشت؛ اما در همین ۴۵دقیقه هم هر کاری که دلش خواست با خط دفاع آشفته سپاهان انجام داد و علاوه بر ارسال یک پاس گل دوبار دیگر هم تیمش را به گلزنی نزدیک کرد که اولی با بیدقتی مهاجم ذوبآهن به هدر رفت و دومی هم با بدشانسی شنانی به تیر دروازه برخورد کرد تا این بازیکن که در فصل گذشته هم موفق به بازکردن دروازه سپاهان شده بود، نشان دهد سبک و سیاق بازی در شهرآورد فوتبال اصفهان را به خوبی فرا گرفته است. البته شنانی در صحنه درگیری مقابل عـــلیمحـــمدی هم مـــانند یک فوتبالیست حرفهای عمل کرد و با وجود آنکه ضربه آنچنان محکمی از کاپیتان سپاهان دریافت نکرد، به صورتی صحنهسازی انجام داد که داور را وادار کرد سپاهان را در این بازی ۱۰ نفره کند.
حسین ابراهیمی: حضور ابراهیمی در درون زمین بازی باعث شد تا توان تهاجمی ذوب آهن بسیار بیشتر از نیمه اول شود و همین موضوع فرصتهای زیادی را نصیب بازیکنان ذوبآهن کرد. ابراهیمی پنالتیزن بسیار قهاری هم هست و اگر ذوبآهن در این بازی صاحب ضربه پنالتی میشد، شاید ابراهیمی هم میتوانست نام خودش را در بین گلزنان این بازی به ثبت برساند.
سجاد جعفری: جعفری به عنوان یک هافبک بازیکنی با تکنیک بسیار بالاست و انتظار میرود که از این تکنیک به سود تیم ذوبآهن استفاده کند. با این وجود او هم مانند بقیه هافبکهای ذوب آهن به نوعی درگیر خنثیکردن حملههای سپاهان بود و توانست در این بازی فشار را از روی دوش مدافعان تیمش بردارد.
یک تیم متوسط
در ادامه مروری بر عملکرد فنی بازیکنان تیم سپاهان در این دیدار خواهیم داشت.
کریستوفر کنت: شاید هر دروازهبان دیگری هم جای کنت بود، دروازهاش بر روی ضربه دقیق و ناگهانی دانایی باز میشد؛ اما با این حال کنت بعد از ثبت سه کلینشیت سرانجام توپ را از داخل دروازه درآورد تا بداند روزهای خوب در فوتبال ایران همیشگی نیست و یک تیم مدعی گاهی اوقات هم اسیر اتفاقات بازی میشود. البته کنت خوششانس هم بود که مهاجمان ذوب آهن بدشانس بودند؛ و گرنه به جز گلی که توسط دانایی به ثمر رسید باز هم در نیمه دوم کنت باید توپ را به نقطه وسط زمین میفرستاد.
محمد نژادمهدی: دفع نه چندان دقیق نژادمهدی باعث شد تا فرصت برای رسیدن توپ به حسین شنانی و ارسال پاس گل فراهم شود و این اشتباه بزرگ نژادمهدی در برابر تیم سابقش بود. ضمن اینکه او نشان داد در مقابل مهاجمان تکنیکی و دریبلزن تا حدودی ضعف دارد و محرم باید فکری به حال این شرایط بکند.
جرجی گولسیانی: به قول یکی از هواداران، سبک بازی گولسیانی آنقدر خونسرد است که گاهی اوقات هواداران تصور میکنند او برای بازی دوستانه به زمین رفته است. ولی گولسیانی هم مانند نژادمهدی روز خوبی در مقابل ذوبآهن نداشت و خوششانس بود که آمار گلهای خورده سپاهان در این بازی از عدد یک بیشتر نشد.
امید نورافکن: مدافع چپ سپاهان در این بازی کمتر نفوذ کرد و بیشتر به انجام وظایف دفاعی مشغول بود. با این حال گلی که سجاد دانایی وارد دروازه سپاهان کرد، دقیقا از محلی به ثمر رسید که باید توسط امید نورافکن پوشش داده میشد و او از هافبک راست ذوبآهن غافل شد تا همین یک غفلت باعث باخت تیمش بشود.
مسعود ریگی: یک بار شانس خودش را برای گلزنی امتحان کرد که البته ضربهاش آنچنان دقیق نبود و به کنار دروازه فرعباسی رفت. ریگی در نیمه دوم که ذوبآهنیها چشم به استفاده از ضدحملهها داشتند، بیشتر در زمین خودشان میماند تا بتواند حملات حریف را خنثی کند که البته در این هم آنچنان موفق نبود.
جلالالدین علیمحمدی: وظیفه یک کاپیتان فقط بستن بازوبند و شرکت در مراسم سکه ابتدای بازی نیست و بازیکنی که به عنوان رهبر یک تیم وارد زمین میشود، باید در تمام طول زمانی که درون زمین حضور دارد حواسش به همه اتفاقات بازی باشد. علیمحمدی درست زمانی که سپاهان در حال طراحی نقشه برای رسیدن به دروازه ذوب آهن و زدن گل تساوی بود، روی یک صحنه خیلی معمولی آن هم در بیرون از محوطه زمین بازی دست به انجام کاری زد که باعث شد با کارت قرمز داور روبهرو شود و همین موضوع انگیزه ذوبآهنیها را برای دفاع از گل زده بیشتر و بیشتر کرد. اخراج علیمحمدی باعث شد تا تیم ۱۰ نفره سپاهان نتواند موقعیت آنچنانی بر روی دروازه حریف خودش ایجاد کند و بدون شک علیمحمدی باید به شدت نگران از دستدادن جایگاهش باشد؛ چون بازیکنانی مثل محمد کریمی و یاسین سلمانی به سادگی این فرصتها را از دست نخواهند داد.
دانیال اسماعیلیفر: حدود دو سوم جریان بازی را در درون زمین حضور داشت و در نهایت هم به خاطر مصدومیت از ترکیب خارج شد. دانیال در مقابل تیم سابقش نتوانست فرشته نجات سپاهان شود و هواداران این تیم باید امیدوار باشند تا مصدومیت دانیال آنچنان جدی نباشد و بتواند در ادامه فصل همچنان به تیم خودش کمک کند. خروج اسماعیلیفر از درون زمین فضای بیشتری برای حرکات حسین شنانی فراهم کرد و اگر اسماعیلیفر در درون زمین میماند، شاید خط دفاعی سپاهان اینطور در مقابل حرکات تکنیکی شنانی آسیبپذیر نشان نمیداد.
سروش رفیعی: بارش باران و لغزندگی زمین در کنار خط هافبک جنگنده و فیزیکی ذوبآهن کار خودش را کرد و رفیعی نتوانست مانند بازیهای قبلی امکان گلزنی را برای مهاجمان تیمش فراهم کند و در نهایت هم در اواخر نیمه دوم تعویض شد.
فرشاد احمدزاده: فرشاد احمدزاده نکته مهم شهرآورد فوتبال اصفهان بود که به عنوان بازیکن فیکس جانشین سید محمدرضا حسینی در ترکیب سپاهان شد. احمدزاده که به خاطر جثه و حرکات پا به توپ خودش امکان حضور در ترکیب اصلی را پیدا کرد، در برابر دفاع سه نفره ذوب آهن نمایش خوبی داشت و ضربه پنالتی هم که با زرنگی از حامد نورمحمدی گرفت میتوانست سپاهان را به سه امتیاز این بازی برساند. احمدزاده با این بازی به احتمال زیاد در بازیهای بعدی سپاهان هم شانس بــیــشــتری برای بــازی خــواهد داشت.
سجاد شهباززاده: بزرگترین بازیکنان فوتبال دنیا هم گاهی اوقات ضربات پنالتی خودشان را هدر میدهند و آقای گل فصل گذشته رقابتهای لیگ هم اسیر این اتفاق شد. با این وجود ضربه پنالتی هدر رفته توسط شهباززاده کلید بازی شهرآورد فوتبال اصفهان بود و اگر سپاهان میتوانست در همان نیمه اول به گل برسد، شاید با جلوکشیدن ذوبآهن فرصت برای زدن گلهای بیشتر هم فراهم میشد تا در نهایت شــــهــــباززاده بــــه خاطر ایــــن فرصتسوزی مرد ناکام شهرآورد فوتبال اصفهان لقب بگیرد.
شهریار مغانلو: مغانلو در این چهار بازی اخیر تلاش بسیار زیادی انجام داده تا پایش به گل باز شود؛ اما سبک بازی او و میزان دوندگی و البته جنگندگیهایش به صورتی است که امکان آسیبدیدگیاش را به شدت زیاد کرده و خوششانس بود که در زمین چمن لغزنده استادیوم فولادشهرتوانست به سلامت از بازی خارج شود. هنوز هم خیلی از کارشـــناسان اعتــــقاد دارند که سبکبازی شهباززاده و مغانلو به عنوان مهاجمان سپاهان با یکدیگر همخوانی ندارد و شاید بازیکردن یک نفر از این دو بازیکن بتواند فرصت بیشتری برای درخشش هر دو نفر را فراهم کند.
