به گزارش اصفهان زیبا؛ موضوع مشارکت مردم در اقتصـاد ابعاد مختلفی دارد که شامل بازارهای مالی و سرمایه، اشتغال، واسطه‌گری، تولید و سایر بخش‌ها می‌شود که مهم‌ترین و مؤثرترین مشارکت مردمی در اقتصاد مسئله مشارکت در تولید است.
این نقش هم در اقتصاد کلان کشورها و هم در اقتصادهای محلی و شهری قابل‌تعریف است و متناسب با ویژگی‌ها و ابعاد هر کدام نقش‌ها متمایز است. در مجموعه فعالیت‌های اقتصادی مدیریت شهری در ایران آمار و ارقام و البته فرایند اداره شهرها از لزوم یک تغییر زیست‌بوم جدی خصوصا در حوزه درآمد و مخارج دارد.
شهرداری‌ها باید الگوهای درآمدی خودشان را متناسب با آخرین الگوهای شهرسازی و بافت‌های شکل‌گرفته شهری و نیز متناسب با شرایط خاص هزینه‌ها و مخارج در بخش خدمات بازنگری کنند.
شرایط فعلی سهم‌بندی درآمدهای عملیاتی و غیرعملیاتی و نیز درآمدهای سیاستی و غیرسیاستی و همچنین سهم درآمدهای ساختمانی در بودجه شهرداری‌ها حکایت از کوچک‌ترشدن سهم درآمدهای ساختمانی و بزرگ‌ترشدن درآمدهای واگذاری دارایی‌های مالی و سرمایه‌ای دارد که این در بلندمدت به نفع شهرها نخواهد بود.
به نظر می‌رسد ظرفیت بسیج‌شدن امکانات و رفع گلوگاه‌های قانونی در سال ۱۴۰۳ برای افزایش زمینه مشارکت مردم در اقتصاد یک فرصت طلایی ناخواسته پیش‌روی شهرداری‌ها و بروکراسی کمرشکنشان گذاشته تا از این دوره ضروری تغییر به‌خوبی عبور کنند.
اقتصاد شهری یک موجود پویای مبتنی بر جغرافیای توزیع منابع و امکانات است که در گستردگی نقش‌ها دست‌کمی از اقتصاد کشور ندارد؛ اما در مقیاس معاملات و تراکنش‌ها در سطح محلی تعریف می‌شود و مدیریت شهری بخش قابل توجه این زیست‌بوم اقتصاد شهری هستند.
ظرفیت‌های مردمی در محل‌های مختلفی می‌تواند به کمک اقتصاد شهرداری‌ها بیاید تا درآمدها واقعی، نقد، سهل‌الوصول و عملیاتی جایگزین درآمدهای پرهزینه ساختمانی و یا واگذاری دارایی مالی و سرمایه‌ای شود.
تعریف الگوهای بهره‌برداری محور، تسهیل سرمایه‌گذاری خرد مردمی در شهر، مشارکت در تأمین مالی پروژه‌ها، مشارکت در ساخت پروژه‌ها، مشارکت در تولید خدمات بخش عمومی، امکان واسپاری و یا برون‌سپاری برخی وظایف شهرداری‌ها، امکان همکاری‌های چندجانبه مردم، بخش خصوصی و شهرداری‌ها و امکان تغییر مقررات و تخصیص زیرساخت به سمت تسهیل فعالیت‌های کسب‌وکاری مردمی، بخشی از رویکردهایی است که باید ضمن بررسی کارشناسی ابعاد آن، به سرعت موانع قانونی و دیوان‌سالارانه آن‌ها رفع شود.
برای مثال‌های اجرایی که برای آنچه به‌عنوان بخشی از راهکارهای مشارکت مردم در اقتصاد شهرداری‌ها ذکر شد، می‌توان به تعریف موضوع شارژ بهره‌برداری شهری، صندوق‌های تأمین مالی جمعی، صندوق‌های زمین و ساختمان، صندوق‌های املاک و مستغلات، صندوق‌های پروژه، توسعه زیرساخت‌های کسب و کارهای خانگی و محلی، واسپاری خدمات شهرداری‌ها و مقررات زدایی در حوزه ساخت و ساز و فعالیت‌های کسب‌وکاری اشاره کرد.
باید پذیرفت که این راهی تازه است که می‌تواند با حرکت درست و حساب‌شده منجر به دستاوردهای قابل‌توجهی شود؛ اما مخاطرات خاص خودش را هم دارد که نباید مانعی برای تحقق یا حرکت لاک‌پشتی در این مسیر شود.
