به گزارش اصفهان زیبا؛ در دهه شصت و در زمانی که جنگ بر بسیاری از اولویت های کشور سایه انداخته بود، در جلسات مدیران عالی ورزش کشور طرح احداث یک مجموعه ورزشی هم‌شأن با مجموعه بزرگ آزادی تهران در دستور کار قرار گرفت.
در دهه هفتاد طرح ایجاد هشت‌دهکده المپیک در کشور مطرح شد؛ اما بحث اولیه در یک دهه پیش از آن ایجاد یک مجموعه هم‌طراز آزادی بود که چند استان مدنظر بود؛ با این حال مرکزیت جغرافیایی استان و موقعیت تاریخی ویژه باعث شد تا اصفهان به‌عنوان گزینه اصلی معرفی شود.
در آن مقطع علیرضا رحیمی، دوران 13ساله مسئولیتش در اداره تربیت بدنی اصفهان را می‌گذراند و توجه ویژه او به مباحث عمرانی و اراده جدی برای ایجاد زیرساخت‌های ورزشی موردنیاز باعث شد تا طرح احداث دهکده المپیک به‌طور جدی موردتوجه قرار گیرد.
انتخاب محل احداث پروژه به عهده کمیته سه‌نفره ای بود که رحیمی هم جزو آن بود و پس از بررسی‌های صورت‌گرفته محل فعلی در شمالی‌ترین نقطه شهر اصفهان و حدفاصل اصفهان و دولت‌آباد انتخاب شد که هدف اولیه آن برای جلوگیری از رشد بی‌رویه شهر اصفهان و ممانعت از ساختمان‌سازی در این محدوده بــود و اولویــت‌هــای دیگری مانند درمسیــراتوبــان‌تهـــران‌بــودن و ارتبــاط مستقیم با مرکز شهر و فرودگاه اصفهان نیز در درجه اهمیت قرار داشت.
از زمان نهایی‌شدن محل ساخت دهکده المپیک، نزدیک به 40 سال و از زمان آغاز احداث آن حدود 30سال سپری می‌شود و این پروژه که می‌توانست بزرگترین ساخت‌وساز ورزشی ایران لقب بگیرد، با اتفاقاتی که پشت سر گذاشت، پرماجراترین پروژه تاریخ ورزش ایران نام گرفت که هنوز هم برخی ابعاد آن روشن نشده و ابهامات زیادی پیرامون آن وجود دارد.
تعیین مساحت 1100 هکتاری برای ایجاد دهکده المپیک در شرایطی انجام شد که مساحت مجموعه آزادی تهران به‌عنوان بزرگترین مجموعه ورزشی کشور 460هکتار است. با این حال علیرضا رحیمی در گفت‌وگو با «اصفهان‌زیبا» از از ایده اولیه انتخاب مساحت 1100 هکتاری دفاع کرده و می‌گوید: حدودا سه برابر مساحت مجموعه ورزشی آزادی برای این منظور در نظر گرفته شد؛ اما اصلا هدفمان این نبود که تمام این مساحت را حفظ کنیم، بلکه می‌خواستیم نصف طرح را آزاد کنیم.
آن‌طوری که این مدیر ورزشی تأکید دارد، انتخاب این مساحت کاملا طبق تصمیم کارشناسی بوده و طراحی به‌گونه‌ای بوده که اگر 300هزار نفر نیز از این مجموعه خارج می‌شدند، تأثیری بر روی ترافیک شهر نداشت.
آن‌طوری که رحیمی می‌گوید، انتخاب فضای زیاد نیز به این علت بود که می‌خواستنــد با خــارج‌کــردن حــدود 700هکتار از مساحت موجود، مشکل معارضان و مالکان را یکجا حل کنند؛ زیرا آن زمان شرایط به گونه‌ای بود که یک مالک حاضر بود دو پلاک گرفته و صدهزارمتر زمین بدهد؛ اما به خاطر یک‌سری لج‌ولجبازی‌ها که او اشاره‌ای به جزئیات آن نمی‌کند، راضی‌کردن مالکان انجام نشد.
رحیمی در این باره می‌گوید: مساحت 1100 هکتاری برای انجام کشاورزی هم غیر ممکن است؛ چه برسد به اینکه بخواهیم مجموعه ورزشی بنا کرده و آن را مدیریت کنیم. بر اساس ایده ما مقرر شده بود نصف مساحت از طرح خارج و نصف باقی مانده صرف طرح شود؛ زیرا نمی‌خواستیم باری بر روی دوش دولت باشد. ایجاد مرکز تجاری و تفریحی همانند هتل نیز در دستور کار قرار داشت تا بتوانیم هزینه‌های نگهداری طرح را از خود مجموعه دربیاوریم.
بازیکن سال‌های دور فوتبال اصفهان ادامه می دهد: بعد از اینکه ما رفتیم، افرادی که سر کار آمدند، مصرانه می‌خواستند تمام مساحت درنظرگرفته‌شده را حفظ کنند و می‌گفتند یک‌سانتش را هم از دست نمی‌دهیم؛ در صورتی که ما به این منظور مساحت بیشتری از نیاز را تملک کردیم که با فضای اضافه مشکل معارضان را حل کنیم و در نظر داشتیم ابتدا مشکل معارضان و کشاورزان را حل کرده و سپس اقدام به ساخت‌وساز کنیم که بعدها با اشتباهات صورت‌گرفته، مقدمه مشکلات بعدی فراهم شد. به گفته او، مهم‌ترین اقدام صورت‌گرفته بعد از شکل‌گیری و تصویب طرح دهکده المپیک، تغییر کاربری زمین‌ها به ورزشی و تملک آن به نام تربیت‌بدنی استان اصفهان در سال 65 بود.
روایت جعبه سیاه نقش‌جهان!
در ادامه پیگیری‌ها برای کسب اطلاعات بیشتر از پروژه دهکده المپیک، به یک نام آشنا در فوتبال اصفهان رسیدیم؛ مردی که هواداران او را با صدای پرشورش در ورزشگاه‌های 22بهمن و نقش جهان می‌شناسند و در مقطعی در بطن برخی اتفاقات مهم آن دوران بوده است؛ تا جایی که یکی از همکاران ورزشی او را جعبه سیاه نقش جهان می نامد.
مهدی ساکت از سال 62 تا 85 به‌عنوان مدیر روابط عمومی پروژه ورزشگاه بزرگ فعالیت داشته، تأکید دارد تا سال 69، اداره تربیت بدنی اصفهان، متولی دهکده المپیک بود؛ اما از سال 72 زیرنظر استانداری رفت و شخص استاندار، مدیر اجرایی پروژه را معرفی می کرد.
آن طوری که ساکت می‌گوید، اسحاق جهانگیری، استاندار اصفهان در آن مقطع حکم مدیریت اجرایی پروژه را برای سردار اکبر ترکان صادر کرد که ریاست هیئت فوتبال استان را برعهده داشت و امید می‌رفت با استفاده از تجربیات مدیریتی و سوابق دوران دفاع مقدس، این مأموریت بزرگ را به سرانجام برساند.
او با اشاره به هیئت امنایی که برای پروژه ورزشگاه بزرگ تعیین شد، تأکید می‌کند: مهندس سیف‌الهی، معاون عمرانی استانداری نماینده استاندار در هیئت امنا بود و افراد دیگری چون رئیس دادگستــری، رئیس ســازمــان مسکن و شهرسازی، مدیرکل اداره کار، معاون عمرانی شهرداری و مدیرکل تربیت بدنی در هیئت امنا عضویت داشتند تا هرکدام در انجام بخشی از امور احداث پروژه تأثیرگذار باشند.
به گفته مدیر روابط عمومی پروژه ورزشگاه بزرگ اصفهان، مدیران سرشناسی در هیئت امنا حضور داشتند و تلاش می‌شد از توانمندی آن‌ها استفاده شود. ساکت با بیان اینکه در طرح جامع شهر اصفهان فضایی در شمال شهر در نظر گرفته شده بود تا این شهر را از شهرهای مجاور جدا کند و مانع از گسترش شهر شوند و مطالعات لازم از جمله اقلیم و هواشناسی در این منطقه انجام شد، تصریح می‌کند: در طرح اولیه هزارو 300هکتار در نظر گرفته شده بود؛ اما پس از اصلاحیه مجلس شورای اسلامی، 1100هکتار تصویب شد.
آن‌طوری که ساکت می‌گوید، علیرضا رحیمی، مدیرکل تربیت بدنی استان اصفهان، برای جاافتادن این موضوع که در این منطقه قرار است تأسیسات ورزشی احداث شود، دفتر نگهبانی در دهکده المپیک ایجاد شده بود و حتی یک پاسگاه انتظامی هم دایر کرده بودند.
مدیر روابط عمومی ورزشگاه بزرگ در ادامه به اتفاق مهمی اشاره می‌کند که در دوره مدیریت سردار ترکان در این مجموعه به وقوع پیوست و کمتر رسانه‌ای شده است. ساکت درباره این اتفاق تصریح می‌کند: فضای درنظرگرفته‌شده برای ورزشگاه بزرگ، بیابان بایر بود و برای احیای این بیابان، 50 زمین خاکی در آن فضا دایر و امکانات اولیه در اختیار تیم‌های محلی قرار گرفت و هر هفته از صبح تا ظهر جمعه مسابقات برگزار می‌شد و فوتبال محله‌ها از رونق قابل‌توجهی برخوردار بود.
آن طوری که ساکت بیان می‌کند، علاوه بر جانمایی مراکز مختلف، زمین‌هایی به متراژ ده‌هکتار نیز در اختیار باشگاه‌های فعال آن دوره، یعنی سپاهان، ذوب‌آهن و پلی‌اکریل قرار گرفت که تا جایی که حافظه او یاری می‌کند، باشگاه سپاهان محل مشخص‌شده را محصور کرده و موقعیت مکانی آن مشخص است؛ اما باشگاه ذوب‌آهن اقدام خاصی انجام نداده است.
به گفته او، احداث مراکز متعدد در دهکده المپیک پیش‌بینی شده بود؛ اما احداث استادیوم فوتبال نیاز مبرم استان و در اولویت قرار گرفته بود؛ زیرا در آن زمان ورزشگاه‌های تختی و 22بهمن تنها بضاعت استان بود که به‌دلیل واقع‌شدن در مرکز شهر، برگزاری مسابقات فوتبال با مشکلاتی مواجه و هنوز ورزشگاه فولادشهر نیز به بهره‌برداری نرسیده بود و ضرورت ایجاد ورزشگاه فوتبال به‌شدت احساس می‌شد.
بنا بر قول ساکت، تیرماه سال 74 خاک‌برداری استادیوم فوتبال با استفاده از امکانات استانی آغاز شده و مرداد سال 75 و پس از اینکه کاسه ورزشگاه تا عمق ده‌متری خاک‌برداری شد، با حضور هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور وقت، عملیات احداث ورزشگاه آغاز شد و پنج سال طول کشید تا کاسه استادیوم شکل بگیرد.
مدیر روابط عمومی این پروژه که عنوان صحیح آن را مؤسسه فرهنگی‌ورزشی ورزشگاه بزرگ اصفهان بیان می‌کند، حکایت جالبی در خصوص نام مجموعه دارد: «پروژه ابتدا به نام دهکده المپیک شناخته می‌شد؛ اما بعدها به نام ورزشگاه بزرگ نامیده شد و مقرر بود هرکدام از استادیوم و سالن‌هایی که به بهره‌برداری می‌رسد، نام جداگانه‌ای داشته باشد و استادیوم فوتبال هم نقش‌جهان نامیده شد.»
آن طور که ساکت می‌گوید، پس از سردار ترکان که حکم او توسط استاندار صادر شد، مدیران بعدی ورزشگاه بزرگ با حکم معاون عمرانی استانداری معرفی می‌شدند و مهندس عموشاهی، مهندس غلامی و مهندس طغیانی دیگر مدیران بعدی این مجموعه بودند. تا اینکه سال 85 یک‌بار دیگر مدیریت به اداره تربیت بدنی استان واگذار شد.
او معتقد است طولانی‌شدن روند ساخــت ورزشگـــاه بـــزرگ بــه‌دلیـــل تخصیص‌نیافتن بودجه ملی بود و معضل کمبود بودجه و هزینه زیاد ساخت باعث شد تا این طرح بزرگ به سرانجام نرسد.
جانمایی
در طراحـی اولیـه دهکـده المپیـک از آنجایی که یک‌مجموعه ورزشی کامل که قابلیت میزبانی رویدادهای بین‌المللی را داشته باشد مدنظر بود، مراکز ورزشی متعددی در مجموعه جانمایی شده بود و بنا به نقل قول راویان عینی، هر مسئول یا مهمان مهمی از ورزشگاه بزرگ بازدید می‌کرد، نقشه ترسیمی که مکان‌های مختلف در آن مشخص شده بود، به نمایش گذاشته می‌شد.
در دهکده المپیک اصفهان، مکان‌هایی همانند دریاچه قایقرانی، مجموعه چوگان، سالن هاکی، ورزش باستانی، پیســت دوچـــرخه‌ســواری و پیســـت دوومیدانی، استادیوم فوتبال، سالن سرپوشیده ورزش‌های توپی، مجموعه اختصاصی گلف، مانژ سوارکاری و استخر سه‌گانه نیز جانمایی شده و قرار بود تعدادی مجموعه ورزشی دیگر نیز در فازهای بعدی به دهکده المپیک اضافه شود.
با این حال در گذر زمان مکان‌های جانمایی‌شده هرکدام سرنوشت متفاوتی پیدا کرد که در چندگروه مکان احداث شده، مکان نیمه‌ساخت و مکان تخریب‌شده و کلنگ‌زنی بی‌نتیجه به آن اشاره می‌شود.
ورزشگاه نقش‌جهان
استادیوم فوتبال اولین بنایی بود که در دهکده المپیک کلنگ‌زنی شد و اولین مکانی هم بود که به بهره‌برداری رسید. پیش از آنکه مؤسسه بزرگ ورزشگاه بزرگ تشکیل شود، مقدمات کلنگ‌زنی استادیوم فوتبال انجام شده بود و پس از آغاز به کار مؤسسه مورداشاره، در سال 72 فعالیت آغازین ساخت انجام و سال 75 نیز به‌طوررسمی عملیات اجرایی احداث ورزشگاه آغاز شد و سال 81 نیز فاز اولیه ورزشگاه به بهره‌برداری رسید. البته پیش‌تر و در جریان عملیات عمرانی استادیوم، مراسمی برگزار و موسوی لاری، وزیر وقت کشور پروژه را افتتاح کرده بود.
بـر مبنای طرحی کـه از یکـی از نقشه‌های اولیه استادیوم بر جای مانده، استادیوم بیضی‌شکل در دوطبقه با ۴۲هزار نفر، ظرفیت طبقه اول و ۳۳هزار نفر ظرفیت طبقه دوم و ظرفیت مجموع، 75هزار نفر تعیین شده بود. مساحت کل استادیوم بر روی پلات فرم به ابعاد ۳۰۰در ۳۵۰ و به مساحت کل ۱۰۳هزار و ۲۵۰مترمربع (۱۰هکتار) و مساحت کل ورزشگاه، 200هزار متر مربع در نظر گرفته شده بود.
قرار بود جاده اختصاصی ویژه استادیوم به‌صورت دو باند مجزا به طول ۱۳۰۰ متر و زمین چمن طبیعی با زهکشی مجموعا به وسعت ۱۱هزار مترمربع ایجاد شود. چهار رختکن به همراه سرویس بهداشتی، چهار ورودی جهت ورزشکاران، تماشاگران و بخش امور اداری و جایگاه ویژه، ورودی‌های تماشاگران و راه‌پله‌ها برای دسترسی به طبقه دوم و پارکینگ با ظرفیت هزار ماشین از جمله دیگر امکاناتی بود که برای استادیوم در نظر گرفته شده بود.
پس از افتتاح فاز نخست، تیم سپاهان در سال‌های 1381 تا 1386 بازی‌های خانگی خود را در این ورزشگاه برگزار می‌کرد و در این بازه زمانی که فاصله لیگ دوم تا لیگ پنجم حرفه‌ای را در بر می‌گیرد، دو جام قهرمانی در دوره‌های نوزدهم و بیستم جام حذفی و یک قهرمانی در دومین دوره لیگ برتر رهاورد سپاهانی‌ها از این ورزشگاه بود.
سال 86 برای تکمیل فاز دوم، ورزشگاه تعطیل و دیدارهای خانگی تیم سپاهان به ورزشگاه فولادشهر منتقل شد تا یک بار دیگر بحث تکمیل نقش‌جهان نیمه‌تمام در صدر خبرهای ورزشی قرار بگیرد. در این دوره هم استادیوم یک مقطع بلاتکلیف را تجربه کرد. سال 91، نقش‌جهان در بین پروژه‌های مهر ماندگار قرار گرفت و بنا بود تا پایان دولت یازدهم تکمیل شود؛ اما این اتفاق رخ نداد تا در نهایت در دولت دوازدهم، مدیریت اجرایی و بهره‌برداری ورزشگاه به شرکت فولاد مبارکه واگذار شده و طی دوسال به بهره‌برداری برسد و در ادامه نیز اعلام شد مدت واگذاری 45سال بوده است.
از آن زمان تاکنون ورزشگاه نقش‌جهان میزبان دیدارهای خانگی تیم سپاهان بوده و به تأیید کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز رسیده و محل برگزاری دیدارهای تیم اصفهانی در ادوار لیگ قهرمانان آسیا بوده است.
سالن 25 آبان
در آن زمان سالن پیروزی تنها موجودی قابل‌توجه ورزش اصفهان در سالن سرپوشیده بود؛ ازاین‌رو پس از استادیوم فــوتبــال، احـداث سالـــن سرپــوشیــده مناسب برای رشتــه‌هــای تــوپــی در دستور کار قرار گیرد.
کلنگ احداث این سالن سال 84 و در زمان مدیرکلی بهروز منتقمی در هفته دولت به‌عنوان یکی از پروژه‌های عمرانی به زمین خورد. زمین این سالن در مجموعه دهکده المپیک که ورزشگاه بزرگ هم نامیده می‌شد، جانمایی شده بود و در مراسم کلنگ‌زنی اعلام شد که این سالن با مساحت پنج‌هزارو500 مترمربع زیربنا احداث می‌شود و تنها به‌منظور رقابت‌های قهرمانی کشور، آسیایی و بین‌المللی مورداستفاده قرار می‌گیرد.
روند احداث سالن شش‌هزارنفری در نیمه دوم دهه هشتاد از سوی شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی دنبال شد و در زمان مدیرکلی رشید خدابخش نام این سالن به حماسه 25 آبان تغییر یافت.
تکمیل نسبی سالن موجب شده بود تا از همان ابتدای سال 91، بهره‌برداری از این پروژه ورزشی که در زمینی به مساحت حدود 21هزار متر مربع و زیربنایی در حدود 32 هزار متر مربع و باهزینه حدود 120 میلیارد ریال احداث شده بود، مطرح شود.
پس از چند تاریخی که برای افتتاح اعلام شده بود، سرانجام در تیرماه سال 91 با حضور محمد عباسی، وزیر وقت ورزش به بهره‌برداری رسید. در این مراسم اعلام شد که سالن شش‌هزارنفری اصفهان در مساحت 19هزار متر مربع و با اعتباری بالغ بر 165هزار میلیون ریال از محل اعتبارات ملی به بهره‌برداری رسید. تکمیل‌نبودن سالن 25 آبان در زمان افتتاح، باعث شد این سالن کاربری ورزشی پیدا نکند و تا مدت‌ها از آن به‌عنوان مکانی برای برگزاری همایش‌ها و جشن‌ها استفاده شود؛ تا جایی که در زمان برگزاری جشنواره فیلم کودک در اصفهان، این سالن به نام سالن «عمو پورنگ» شناخته می‌شد که این موضوع اعتراض شدید رسانه‌ها را به همراه داشت و مسئولان ورزشی برای رهایی از فشار انتقادات، یک دوره مسابقات تکواندو رده‌های پایه را در این سالن برگزار کردند.
پس از آنکه اصفهان به‌عنوان میزبان مسابقات فوتسال جام باشگاه‌های آسیا 2015 انتخاب شد، در شرایطی که پیش‌بینی‌ها از انتخاب سالن پیروزی حکایت داشت، بازرس AFC طی سفری که به اصفهان داشت، اعلام کرد که سالن 25آبان را برای میزبانی این رویداد بین‌المللی انتخاب کرده و دلیل آن نیز امکاناتی همانند رختکن، زمین و همچنین تماشاگر مناسب عنوان شد.
با این حال وضعیت موجود سالن، موردقبول بازرس AFC قرار نگرفت و پس از ارائه گزارش او به کنفدراسیون فوتبال آسیا، این نهاد خواستار تجهیز این سالن و آماده‌سازی آن برای برعهده گرفتن این رویداد شد؛ در غیر این صورت، میزبانی از اصفهان و ایران گرفته می‌شد و درنهایت پافشاری بازرس کنفدراسیون فوتبال آسیا باعث شد تا این سالن فراموش‌شده پس از چندسال موردتوجه قرار بگیرد و اقدامات لازم برای استانداردسازی آن انجام شود.
از آن زمان تاکنون سالن شش‌هزارنفری به یکی از ظرفیت‌های ورزش اصفهان تبدیل شده و چند رویداد بین‌المللی چون مسابقات فوتسال جام باشگاه‌ها، هندبال جام باشگاه‌ها و جام باشگاه‌های جهان را میزبانی کرده است.
استخر بین‌المللی سه‌گانه
استخر سه‌گانه با ورژن بین‌المللی جزو اولین بخش‌هایی بود که در دهکده المپیک جانمایی شد و قرار بود پس از استخر مجموعه ورزشی آزادی، بزرگترین استخر در سطح کشور لقب بگیرد و علاوه بر اینکه یک استخر استاندارد برای تمرینات ورزشکاران استان و استان‌های همجوار باشد، میزبانی رویدادهای بین‌المللی شنا، شیرجه و واترپلو را هم عهده‌دار شود؛ اما این رؤیا حدود دودهه است که محقق نشده. آخرین‌باری که اصفهانی‌ها خبری درباره وضعیت تکمیل این استخر شنیدند، مربوط به سال‌ها قبل است که محمدعلی ترکاشوند، مدیرعامل سابق شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی از استخر سه‌گانه بین‌المللی اصفهان بازدید کرد که البته آن زمان نیز ساخت پروژه متوقف بود.
این مسئول سابق در جریان این بازدید قول مساعد داد که هم‌زمان با بهره‌برداری از ورزشگاه بزرگ نقش‌جهان، استخر هم آماده افتتاح شود؛ اما حالا چندفصلی است که ورزشگاه نقش‌جهان میزبان دیدارهای تیم سپاهان در لیگ برتر است؛ ولی در وضعیت استخر از آن زمان تاکنون تغییری ایجاد نشده است. استخر سه‌گانه در حدود 50درصد پیشرفت فیزیکی داشته و بنا به گفته شاهدان سازه زیبایی بنا شده و سقف آن نیز اجرا شده و می‌تواند مکمل سالن شــش‌هـزارنفــره باشد.
پیست دوچرخه‌سواری نقش‌جهان
نبود پیست استاندارد دوچرخه‌سواری در کشور، حدود یک دهه قبل شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی را بر آن داشت تا شش پیست دوچرخه‌سواری در شش استان کشور احداث کند که از این تعداد دو پیست چوبی و چهار پیست سیمانی تعیین شد و یکی از سهمیه‌های پیست سیمانی هم به اصفهان رسید تا پاسخی به دغدغه دیرینه رکاب‌زنان استان از بابت نبود پیست استاندارد داده شود. سال 92 کلنگ احداث پـیـسـت دوچرخه‌سواری نقش‌جهان به زمین خورد و بر اساس زمان‌بندی قرار بود طی مدت 24ماه به بهره‌برداری برسد که پس از شش سال هنوز اتفاقی رخ نداده است. روند ساخت پیست در یکی‌دو سال اول کلنگ‌زنی ادامه داشت؛ اما حالا سال‌هاست متوقف شده و برخلاف سال‌های اولیه که نام پروژه و زمان‌بندی اجرای آن روی سایت شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی بود، تقریبا هیچ خبری از این پیست وجود ندارد.
در مقطعی به پیشنهاد یکی از رؤسای هیئت دوچرخه‌سواری استان، قرار بود این پیست به شهرک دوچرخه‌سواری تبدیل شود و می‌خواستند از ظرفیت بخش خصوصی و درآمدزایی پیست استفاده کنند که این اتفاق در حد یک پیشنهاد باقی ماند.
فعلا پیست دوچرخه‌سواری 20درصد پیشرفت فیزیکی داشته است و آخرین تصاویری که سال‌ها قبل از مراحل تکمیل پیست منتشر شد، نشان می‌داد که این پیشرفت فیزیکی در زیرسازی‌ها خلاصه شده و کاری که نشان از روند تکمیلی پروژه داشته باشد، صورت نگرفته است.
پیگیری‌ها نشان می‌دهد این پروژه در لیست پروژه‌های ورزشی اولویت‌دار وزارت ورزش و جوانان نیست و اخباری نیز در خصوص بدهی پیمانکار قبلی در سال‌های گذشته منتشر شده بود که معلوم نیست تسویه حساب انجام شده یا نه؟
سالن ورزشی جانبازان و معلولان
زمانی که کلنگ سالن ورزشی جانبازان و معلولان در مجموعه دهکده المپیک به زمین خورد، هنوز بحث ایجاد مجموعه اختصاصی توان‌خواهان شهر اصفهان مطرح نشده بود؛ اما احداث این پروژه آن‌قدر به درازا انجامید که به همت شهرداری اصفهان، ورزشگاه شهید میثمی در بازه زمانی حدود ده‌ساله به بهره‌برداری رسید. سالن ورزشی جانبازان و معلولان نقش‌جهان به گفته محمودیه، تاکنون 15درصد پیشرفت فیزیکی داشته و سال‌هاست در لیست پروژه‌های حائزاهمیت وزارت ورزش جای ندارد.
با توجه به فاصله این سالن از مرکز شهر، بحث دسترسی جانبازان و معلولان با دشواری‌هایی همراه است و احتمال تغییر کاربری آن وجود دارد. «اصفهان زیبا» طی گزارشی با عنوان «سه‌گانه نیمه‌تمام نقش‌جهان» به جزئیات وضعیت این پروژه‌ها پرداخت و از مسئولان مرتبط در خصوص تکمیل این سه مجموعه ورزشی سراغ گرفت؛ اما درنهایت پیگیری‌ها جز اینکه فعلا ردیف بودجه‌ای برای تکمیل این پروژه‌ها در دست نیست، نتیجه دیگری نداشت.
زمین گلف نقش‌جهان
زمین گلف یکی از مکان‌هایی بود که در نقشه دهکده المپیک جانمایی شده بود و دودهه قبل در زمینی با مساحت بالغ بر ۲۷هکتار به بهره‌برداری رسید که یکی از چهارزمین استاندارد گلف ایران محسوب می‌شود؛ با این حال مجموعه تکمیل‌شده‌ای محسوب نمی‌شد؛ اما همین زمین نیز بضاعتی برای این رشته بود.
زمین گلف نقش‌جهان که در دهه هشتاد محلی برای میزبانی رویدادهای متعدد بود، پس از عدم تأمین بودجه موردنیاز سالانه برای نگهداری و بازسازی زمین در آستانه تخریب واقع شد و در اواخر این دهه اقداماتی برای بازسازی زمین انجام شد.
پس از بهره‌برداری از پیست زمین مینی‌گلف در ورزشگاه کوثر ملک‌شهر، بیشتر فعالیت‌های گلف معطوف این رشته جدید شده و کمتر سراغی از زمین نیمه‌ساخت نقش جهان گرفته می‌شود.
زمین چوگان نقش جهان
ضرورت ایجاد فضایی برای رشته چوگان باعث شد تا در طی دودهه گذشته در جریان سفر مسئولان فدراسیون چوگان به اصفهان این موضوع مطرح شود و در نهایت نیز در دوران ریاست سردار عابدی در هیئت چوگان استان و دوره مدیرکلی بهروز منتقمی، 55 هکتار زمین از سوی تربیت بدنی برای احداث مجموعه چوگان در اختیار هیئت قرار گرفت. از مساحت تعیین‌شده، حدود پنج‌هزار متر آن ساختمان اسطبل است و مابقی آن محصور نیست؛ هرچند که حریم آن مشخص شده است.
تعیین وضعیت زمین چوگان نقش‌جهان نیز یکی از دیگر از ابهامات پرشمار این مجموعه است؛ زیرا از یک طرف این زمین به هیئت برای احداث زمین چوگان جهت استفاده این رشته ورزشی تحویل شده و از سوی دیگر نیز برخی افراد ادعا می‌کنند زمین وقف‌شده و اجاره بهای آن را پرداخت می‌کنند.
از سوی دیگر، طی سال‌های اخیر عمده رویدادهای چوگان در اصفهان به شبه‌برنامه‌های همایشی در میدان امام (ره) محدود شده و مدت‌هاست رسانه‌ها خبری از برگزاری رویدادهای چوگان در زمین نقش‌جهان مخابره نکرده‌اند.
پیست موتورسواری
تقاضای علاقه‌مندان برای احداث پیست موتورسواری و مسئولیت رئیس وقت هیئت موتورسواری و اتومبیل‌رانی استان اصفهان در اداره تربیت بدنی باعث شد تا اوایل دهه 90 زمینی به مساحت 15هزار متر برای پیست در نظر گرفته شود و سال 95 نیز اعلام شد با آسفالت این پیست به اعتباری نزدیک دومیلیارد تومان با حمایت بخش خصوصی، فاز نخست پیست آماده شده است.
با این حال احداث فاز نخست پیست موتورسواری نقش‌جهان، یکی از معماهای عجیب این مجموعه بود و در شرایطی که پیست با هزینه دبیر هیئت آسفالت شده بود و او به‌عنوان بهره‌برداری بخش خصوصی، مدیریت پیست را در اختیار داشت، طی توافقی که هیچ‌گاه جزئیات آن اعلام نشد، بهره‌بردار به‌عنوان خیر معرفی و مدیریت پیست از اختیار او خارج شد.
بعدها این فرد طی گفت‌وگو با «اصفهان‌زیبا» مدعی شد به واسطه هزینه سرمایه‌گذاری انجام‌شده در پیست موتورسواری، بدهی زیادی بالا آورده و از شهر و دیارش آواره شده است و بعدها نیز معلوم نشد تکلیف آورده بخش خصوصی به پیست چه شد؟
پیست دوومیدانی نقش جهان
هم‌زمان با معیوب‌شدن پیست تارتان ورزشگـــاه انقلاب، بحـث احــداث و آماده‌سازی پیست ورزشگاه نقش‌جهان مطرح شد و این امیدواری وجود داشت که با بهره‌برداری از این پیست، مشکل دوومیدانی‌کاران اصفهانی برای تمریناتشان برطرف شود.
از آنجایی که ورزشگاه نقش‌جهان در زمین‌های متعلق به تربیت بدنی بنا نهاده شده بود، پیست دوومیدانی نیز توسط شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی در این ورزشگاه ایجاد شد و در جریان یکی از بازدیدهای وزرای سابق ورزش از ورزشگاه نقش‌جهان، پیست دوومیدانی ورزشگاه نقش جهان نیز موردبهره‌برداری قرار گرفت و با مخابره عکس‌های دوندگان حاضر بر روی پیست که در حضور مسئولان، مسابقه‌ای نمادین را برگزار کردند، امیدواری‌هایی برای ایجاد یک پیست استاندارد ایجاد شد.
پیست نقش‌جهان بعدها میزبان یک دوره مسابقات دانشجویی نیز شد؛ اما هیچ‌گاه به‌طورجدی مورداستفاده قرار نگرفت و در ادامه نیز با جدی‌شدن پروسه تکمیل پیست فوتبال نقش‌جهان، به دلیل اینکه ورزشگاه محوطه کارگاهی پیدا کرده بود، عملا امکان استفاده از پیست وجود نداشت و آن‌طوری‌که گفته می‌شود، عبور ماشین‌های سنگین از روی پیست، تخریب آن را به‌دنبال داشت و اینک سال‌هاست از این پیست خبری در دست نیست و بدون آنکه به چرخه استفاده وارد شود، معیوب شد.
بخش ناشناخته نقش جهان
درخصوص بخش‌های دیگر نقش‌جهان بارها صحبت شده و حتی اگر علاقه‌مند به ورزش هم نباشید، درباره آن شنیده‌اید؛ اما درباره کمپ ورزشکاران نقش‌جهان کمتر گفته شده است. پس از جست‌وجو درخصوص این پروژه به مصاحبه‌ای از سید حسین محمودیه، مسئول فنی، مهندسی اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان با فارس در سال 93 می‌رسید که اعلام کرده با توجه به نیاز دهکده نقش‌جهان به محلی برای اسکان ورزشکاران، عملیات احداث کمپ توسط اداره ورزش و جوانان استان اصفهان به انجام رسید. به گفته او، این مجموعه در مکانی به وسعت هفت‌هزارو500 مترمربع بنا شده و قابلیت اسکان 150 ورزشکار را به‌صورت هم‌زمان دارد و برای احداث و آماده‌سازی این کمپ یک میلیارد و 200 میلیون تومان هزینه شده است.
محمودیه در این مصاحبه که در اردیبهشت انجام شده، مدعی شده این کمپ تا یک‌ماه آینده به بهره‌برداری می‌رسد؛ اما اطلاع دقیقی از سرنوشت این پروژه در دست نیست؛ زیرا عملا زیر سایه استادیوم فوتبال نقش‌جهان بود و رسانه‌ها هم از آن سراغی نگرفتند.
سالن تیراندازی سی‌خطه
در میانه دهه هشتاد و در سال‌های طولانی که سردار قربانی ریاست هیئت تیراندازی استان را برعهده داشت، بهروز منتقمی در دیدار با مسئولان فدراسیون تیراندازی که به اصفهان سفر کرده بودند، مدیرکل تربیت بدنی استان اصفهان از طراحی مجموعه کامل تیراندازی در دهکده المپیک اصفهان خبر داد و مدعی طراحی این سالن تیراندازی با سی خط تمام شده و مرحله اولیه عملیات احداث آن درصورت تأمین اعتبار شروع می شود. با این حال در عمل اتفاق خاصی رخ نداد و طرح ایجاد مجموعه تیراندازی هیچ‌گاه به مرحله اجرایی نرسید تا تنها نامی از این مرکز برای دهکده المپیک به یادگار بماند.
زمین بیس‌بال نقش جهان
سال 93 از سوی اداره ورزش و جوانان استان اصفهان، زمینی با مساحت بالغ‌بر 22هزارو900 مترمربع برای ایجاد مجموعه اختصاصی بیس‌بال و سافت‌بال در نظر گرفته شد؛ اما از آنجا که کمیته بیس‌بال و فدراسیون انجمن‌های ورزشی و اداره ورزش و جوانان استان اصفهان بودجه‌ای برای احداث این پروژه در اختیار نداشتند، مکاتبات و هماهنگی‌هایی با فدراسیون جهانی بیس‌بال صورت گرفت تا با حمایت این نهاد ورزشی، بودجه‌ای برای ساخت زمین بیس‌بال نقش‌جهان درنظر گرفته شود.
در آن مقطع با توجه به اینکه بحث ورود رشته‌های بیس‌بال و سافت‌بال به المپیک مطرح بود و فدراسیون جهانی تلاش زیادی برای مطرح‌کردن این رشته انجام می‌داد، ریکاردو فراچری، رئیس فدراسیون جهانی به اصفهان سفر کرد و قول مساعد برای پرداخت هزینه‌های ساخت این مجموعه داد.
به فاصله چندماه بعد نیز کارشناسان فدراسیون جهانی به ایران سفر کرده و موقعیت زمین را موردارزیابی قرار دادند و تصور بر این بود که با توجه به اینکه هزینه‌ها توسط یک نهاد بین‌المللی تأمین می‌شود، این پروژه به سرانجام برسد؛ اما پس از گذشت چندسال هیچ اتفاقی رخ نداد و از این کلنگ‌زنی نمایشی، تنها تعدادی عکس به یادگار ماند.
معارضان؛ بختکی بر روی ورزش اصفهان
پس از آنکه در اواخر دهه شصت و در دوران مدیرکلی علیرضا رحیمی به دستور دولت 1100 هکتار از اراضی به نام تربیت‌بدنی استان اصفهان به نمایندگی دولت ثبت شد، بر اساس مستنداتی که در یکی از رسانه‌های آن زمان منتشر شده، این زمین‌ها دوهزار و 500 معارض، مالک و کشاورز داشت و حدود 300میلیارد ریال از حساب اعتبارات عمرانی و جاری توسط دادگاه‌ها به نفع معارضان برداشت‌شده و تحویل داده شد و بخش عظیمی از این اراضی، توسط برخی از افراد سودجو و فرصت‌طلب ساخته شد و یا تحت کشت، خریدوفروش قرار گرفت.
در این راستا حدود 1600 پلاک زمین با کاربری مسکونی توسط دولت به‌عنوان جایگزین این زمین‌ها در شهرهای بهارستــان، خورزوق، شــاهیــن‌شهــر و دولت‌آباد به معارضان اهدا شد؛ اما اراضی به اداره کل ورزش اصفهان عودت داده نشد.
پس از افتتاح فاز نخست نقش‌جهان و به تصور رونقی که در آن منطقه ایجاد می‌شد، معارضان نقش‌جهان موقعیت تازه را بهترین فرصت برای زنده‌کردن حق‌وحقوق خود دانسته و پیگیری‌های مجدانه‌ای را برای دریافت پول زمین‌های گرفته‌شده یا پس‌گرفتن زمین‌ها آغاز کردند.
این تلاش‌ها سرانجام کار دست ورزش اصفهان داد و وکلای معارضان نقش‌جهان توانستند با استناد به بندهای قانونی موجود، حساب اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان را در اوایل دهه نود مسدود کنند.
از این تاریخ به بعد هر بودجه‌ای که از طرف وزارتخانه به ورزش اصفهان تعلق پیدا می‌کرد، به حساب معارضان ورزشگاه نقش‌جهان واریز می‌شد که در آن مقطع بیش از 10میلیارد از بودجه ورزش اصفهان به‌حساب معارضان ریخته شد که مشکلات بسیاری به‌وجود آورد و ورزش استان که همواره برچسب برخورداری را یدک می‌کشید، شرایط سختی را تجــربـــه کــــرد و تبعـــات محدودیت‌های بودجه‌ای که دامن‌گیر سرانه فضاهای ورزشی استان شد، تا امروز ادامه داشته است.
سنگین‌بودن رقم موردادعای معارضان نقش‌جهان موجب شد تا پای دلالی نیز به مجموعه دهکده المپیک اصفهان بازشده و بنا به ادعای محمد جواهری، مدیرکل سابق ورزش و جوانان استان اصفهان در سال‌های ابتدایی دهه نود، دلال‌های نقش‌جهان به‌صورت درصدی با مالکان و معارضان اصلی کار می‌کردند تا چرخه اقتصادی دیگری پیرامون دهکده‌ای که گودال آروزهای اصفهانی‌ها شده، است ایجاد شود.
مساحت زیاد دهکده المپیک اصفهان و بروز مشکلی به نام معارضان نقش‌جهان موجب شد تا بازنگری کلی در مساحت این مجموعه صورت گرفته و بر اساس مصوبه هیئت دولت مقرر شد 300 هکتار از این زمین‌ها به کاربری ورزشی اختصاص پیدا کرده و زمین‌های مازاد باید به فروش رسیده و یا به‌صورت معوض به مالکان و کشاورزان اختصاص پیدا کند. سال 96، حسن رحیمی، دادستان عمومی و انقلاب اصفهان در نشستی خبری از برخورد جدی با زمین‌خواران نقش‌جهان خبر داد.
بر اساس اظهارات رحیمی، زمین نقش‌جهان دوهزار و 500 معارض، مالک و کشاورز داشت و حدود 300میلیارد ریال از حساب اعتبارات عمرانی و جاری توسط دادگاه‌ها به نفع معارضان برداشت‌شده و تحویل داده شد و بخش عظیمی از این اراضی، توسط برخی از افراد سودجو و فرصت‌طلب ساخته شد و یا تحت کشت، خریدوفروش قرار گرفت.
محمد سلطان حسینی، مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان که در دوره مدیرکلی او پیگیری‌های حقوقی برای رفع مشکل معارضان نقش‌جهان انجام شد، در گفت‌وگو با «اصفهان زیبا» مدعی شد با تشکیل مؤسسه فرهنگی ورزشی نقش‌جهان، افرادی غیرمتخصص در این مؤسسه سنگ بنای موضوع معارضان را کج بنا نهاده و بدون بررسی‌های کارشناسی در خصوص صحت‌وسقم مالکیت افراد معارض بر این اراضی، اقدام به تحویل زمین‌های معوض در بهارستان، شهرمجلسی و خورزوق کردند و حتی به برخی از معارضان مبالغی هم پرداخت کردند که این موضوع باعث سوءاستفاده زمین‌خواران قرار گرفته بود.
پس از پیگیری‌های حقوقی سرانجام در ماه‌های پایانی سال 93، پروژه معارضان نقش‌جهان به نتیجه رسید و بنا بر اعلام نماینده حقوقی وزارت ورزش و جوانان، اراضی موردتعارض به ارزش نزدیک به ۳۰۰۰میلیارد ریال به بیت‌المال بازگردانده شد تا سایه سنگین معارضان نقش‌جهان و تبعات آن از سر ورزش اصفهان برداشته شود.
محمود گودرزی، وزیر وقت ورزش و جوانان، نیز در سفری که به اصفهان داشت، از بازداشت 12 زمین‌خوار در ارتباط با ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان خبر داد و گفت این ورزشگاه 2500 نفر معارض دارد.
به گفته محمود گودرزی، تا این سال 350میلیارد تومان به بیت‌المال بازگشته و از دست زمین‌خواران گرفته شده است.
وزیر ورزش و جوانان در این دیدار مدعی شد وزارت ورزش و کمک‌های دادستانی اصفهان باعث نجات ورزشگاه نقش‌جهان شد؛ وگرنه این ورزشگاه درحال قطعه‌قطعه‌شدن و از بین رفتن بود. احمد خسروی‌وفا، رئیس کل دادگستری وقت استان اصفهان نیز آبان‌ماه سال ۹۴ با اشاره به روند پیگیری پرونده زمین‌خواری ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان از سال ۹۳ گفت: تاکنون ۱۰ نفر از اعضای باند
زمین‌خواری ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان دستگیر شده‌اند.
به گفته او، یک‌نفر از سرکردگان زمین‌خواری که در سال‌های گذشته با تصرف غیرقانونی و سندسازی موفق به تصرف چهار پلاک به مساحت هرکدام ۸۳هزار متر، ۱۴۱هزار متر، ۱۲۰ هزار متر و ۹۱ هزار متر شده بود شناسایی شد.
سال 84 وزیر مسکن و شهرسازی در جریان بازدیدی که از ورزشگاه بزرگ اصفهان داشت، مدعی شد با تلاش‌های مقامات استان و سازمان‌ها و وزارتخانه‌های مختلف و پیگیری‌های مستمر، به‌زودی مشکل زمین‌های معوض معارضان ورزشگاه بزرگ اصفهان که در شهر بهارستان پیش‌بینی‌شده است، رفع خواهد شد.
آن‌طوری که مهندس طغیانی، مدیر وقت ورزشگاه بزرگ در این بازدید اعلام کرد، «با پیگیری‌های انجام‌شده ازسوی استانداری اصفهان و دستگاه‌های اجرایی دیگر راهکار مناسبی در رابطه با تحویل زمین معوض به مالکان و معارضان منطقه در شهرک بهارستان پیش‌بینی‌شده که با عنایت دستگاه‌های اجرایی استان و کشور و رفع مشکل تحویل این زمین می‌توان تعداد بسیار زیادی از مالکان زمین‌های ورزشگاه را جوابگو بوده و مشکل معوض ایشان را حل کنیم» که البته این راهکار نیز جواب نداد و مشکل معارضان نقش‌جهان تا سال‌ها بعد باقی ماند.
مسئولان بی‌خیال دهکده المپیک شدند
آخرین باری که یک مقام کشوری درباره دهکده المپیک اصفهان و بهره‌برداری از آن اظهارنظر رسمی کرد، به 16سال قبل و بازدید سعیدی کیا، وزیر وقت مسکن و شهــرســازی بـازمــی‌گــردد. وزیر مسکن و شهرسازی در جریان این بازید با اشاره به ویژگی‌ها و جایگاه اصفهان در دنیا تأکید کرد با توجه به معرفی شهر اصفهان به‌عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام می‌توان با سرمایه‌گذاری و تلاش بیشتـــر زمینــه برگزاری رقــابــت‌های بــزرگ ورزشی را در این شهر مهیا و در پیش‌بینی آینده از وجود ورزشگاه بزرگ اصفهان با توجه بــه وسعـــت و موقعیــت منــاسب آن به‌عنوان یک دهکده المپیــک ورزشــی استفاده کرد.
یک سال بعد نیز بهروز منتقمی، مدیرکل وقت تربیت‌بدنی استان در نشست استاندار، معاون عمــرانی استــانــداری و مدیر کل تربیت‌بدنی استان اصفهان با معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان تربیت بدنی درباره این پروژه توضیحاتی داد.
در آن زمان اصفهان یکی از شهرهای میزبان دومین دوره بازی‌های کشورهای اسلامی در ایران معرفی‌شده و قرار بود علاوه بر افتتاح چندپروژه ورزشی، سالن‌های ورزشی نصف‌جهان نیز بازسازی شوند؛ هرچند که لغو این رویداد، تمام رؤیاهای بافته‌شده را بر باد داد.
بــر اســاس آنچــه رسانـه‌هـا از ایــن جلســه ثبت کرده‌اند، منتقمی گفته بود مجموعه ورزشی المپیک اصفهان که یکی از هشت مجموعه المپیکی درحال‌ساخت کشور به‌حساب می‌آید، به‌صورت شهر ورزش درخواهد آمد تا علاوه بر برگزاری مسابقات مختلف، این زمینه را نیز دارا باشد که خانواده‌ها از امکانات آن استفاده کنند.
به گفته منتقمی، در مجموعه فرهنگی‌ورزشی المپیک اصفهان علاوه بر ساخت استادیوم هفتادهزارنفری، سالن‌های ورزشی، استخر سرپوشیده سه‌گانه، پیست دوچرخه‌سواری، هتل ورزش، دریاچه قایقرانی، سالن‌های ویژه وزنه‌برداری، ژیمناستیک، تیراندازی و فضاهای هنری و فرهنگی در دستور کار قرار دارد که طبق برنامه‌ریزی به‌عمل‌آمده، این پروژه عظیم ورزش کشور با مساعدت‌های ویژه سازمان تربیت‌بدنی و استانداری اصفهان، تا پایان سال 88 به بهره‌برداری خواهد رسید.
دوره مسئولیت منتقمی در ورزش اصفهان حدود 15سال قبل پایان یافت؛ اما مصوبات این جلسه تنها بر روی کاغذ پیاده شد و بعدها دیگر هیچ مدیر مرتبط یا غیرمرتبطی زمان معینی پیرامون افتتاح دهکده المپیک اعلام نکرد.
ورود فولاد به پروژه دهکده المپیک
طــولانــی‌شــدن رونــد احــداث ورزشگــاه نقش‌جهان باعث شد تا در سال 93 با نظر مساعد رسول زرگرپور، استاندار وقت اصفهان، این پروژه برای تکمیل و بهره‌برداری به شرکت فولاد مبارکه سپرده شود. با ورود فولادمبارکه به پرونده نقش‌جهان، این پروژه طی مدت دو سال آماده افتتاح شد و اینک چندسالی است دیدارهای تیم سپاهان در این ورزشگاه بزرگ می‌شود.
بر اساس قراردادی که در آن مقطع بین مسئولان وزارت ورزش و جوانان و شرکت فولاد مبارکه منعقد شد، در ازای هزینه فولاد برای تکمیل نقش‌جهان، این ورزشگاه به مدت 25سال به این باشگاه واگذار شد و در ادامه نیز با توجه به افزایش هزینه‌های تحمیلی، این قرارداد به 45سال افزایش پیدا کرد.
در مردادماه سال 1400 و درجریان دیدار سید محمد طباطبایی، مدیر کل ورزش و جوانان استان اصفهان، با حمیدرضا عظیمیان، مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه، بحث ورود این شرکت به احداث پروژه دهکده المپیک مطرح و درباره جزئیات آن بحث و تبادل‌نظر شد.
آن طوری که مدیر کل ورزش و جوانان استان پس از این جلسه اعلام کرد، در جلسه‌ای با مقام عالی وزارت ورزش و جـوانان پیــرامــون درخـواسـت مجتمـع فولاد مبارکه اصفهان برای سرمایه‌گذاری در طـــرح ۳۰۰هکتـــاری ورزشگــاه بـــزرگ نقش‌جهان گفت‌وگو شده و وزیر وقت ورزش ضمن موافقت با احداث دهکده المپیک و استفاده بهینه از فضاهای موجود در این مجمــوعه، تأکیــد کــرده براساس طرح جامعی که دربرگیرنده زمینه فعالیت رشته‌های مختلف ورزشی در این مجموعه باشد، در جلسه‌ای با مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه درباره طرح پیشنهادی احداث دهکده المپیک گفت‌وگو شود.
در ادامه در اداره ورزش و جوانان استان و شرکت فولاد مبارکه تغییراتی به وقوع پیوست و افرادی که در تصمیم‌گیری مشارکت فولاد مبارکه در تکمیل دهکده المپیک نقش داشتند، از مسئولیتشان کنار رفتند و از آن زمان نیز کمتر در این خصوص صحبت شده و مدیران بعدی فولاد مبارکه اشاره مستقیمی به موضوع نداشته‌اند و تنها اظهارنظرهای پراکنده‌ای در این باره داشته‌اند.
سایه سنگین رفع می شود
زمانی که پروژه بلندپروازانه دهکده المپیک در اصفهان کلید خورد، تصور بر این بود که با بهره‌برداری از مجموعه‌های ورزشی اختصاصی، اتفاقات مهمی در حوزه سخت‌افزاری رخ خواهد داد که پیامدهای مثبت آن شامل حال ورزش استان می‌شود؛ بااین‌حال روند احداث پروژه طبق پیش‌بینی‌ها پیش نرفت و مشکلات پیرامونی این پروژه به سرانجام نرسید؛ به‌ویژه بحث معارضان، سایه سنگینی بر اصفهان انداخت و باعث شد در سـال‌هــایی کــه رونــد ساخــت‌وســاز ورزشی در کشور شتاب گرفته بود، نصف جهان از این حرکت پرشتاب دور بماند.
آمار ضدونقیضی درباره سرانه فضاهای ورزشی اصفهان وجود دارد؛ اما حمید سجادی، وزیر وقت ورزش و جوانان سال 1401 و در جریان سفر هیئت دولت به اصفهان، مدعی شد سرانه ورزشی استان اصفهان زیر 0.5 یعنی در حدود 46سانتی‌مترمربع به‌ازای هر نفر است که 10درصد از این میزان سرپوشیده و مابقی آن روباز است؛ درحالی‌که متوسط این رقم در کشور 0.75 متر است.
ایده احداث دهکده المپیک اگر محقق می‌شد، علاوه بر کمک به سرانه فضاهای ورزشی، سنگینی بار یک ابرپروژه ناتمام را از دوش ورزش اصفهان برمی‌داشت و باعث می‌شد تا متولیان این حوزه برای فقر سرانه فضاهای ورزشی فکری اساسی کنند.
