به گزارش اصفهان زیبا؛ چند هفته پیش بود که فیلمی از یک دبستان دخترانه در یکی از شبکههای مجازی منتشر شد. در این فیلم بخشی از فضای بیرونی مدرسه نمایش داده میشد که صدای موسیقی بیانگر برگزاری جشن در مدرسه بود؛ اما آنچه باعث تعجب مخاطبان شد، موسیقیای بود که صدای آن شنیده میشد؛ درواقع موسیقیای که از آن مدرسه دخترانه به گوش میرسید، یکی از موسیقیهای غیرمجازی بود که بهطورمعمول پخش آن در ارگانهای رسمی هم پسندیده نیست، چه رسد به اینکه در یک مدرسه، آنهم دبستانی با دانشآموزان سن پایین پخش شود.
به وضعیت تربیتی مدرسه معترض هستم
دیدن این فیلم باعث شد جویای ماجرا شویم و با یکی از اولیای دانشآموزان صحبت کنیم. در این راستا، مادر یکی از دانشآموزان پایه سوم به «اصفهانزیبا» میگوید: «پیش از این جشن هم یک بار دیگر به مدیر شکایت کردم که چرا به امور فرهنگی و پرورشی دانشآموزان رسیدگی لازم را ندارید؟ اما مدیر مدرسه پاسخ داد: کاری از دست ما برنمیآید.»
او معتقد است این روزها بعضی خانوادهها به امور اخلاقی و مذهبی بیتوجه شدهاند و همین باعث شده است در تربیت فرزندانشان خلائی به چشم بیاید؛ یعنی دانشآموزان حتی در سنین کودکی گفتار و رفتاری داشته باشند که تأثیر منفی بر دیگران بگذارد.
او با ابراز ناراحتی از این شرایط ادامه میدهد: «این اوضاع باعث شده است برای سال آینده دنبال مدرسه دیگری برای ثبتنام دخترم باشم. برای من مهم است که در کنار مسائل درسی، به تربیت بچهها هم بها داده شود و این همان چیزی است که در مدرسه به چشم نمیخورد.»
او میگوید که علاوه بر بیتوجهی بعضی خانوادهها به تربیت مذهبی فرزندانشان، کادر برخی از مدارس هم در این راستا همراه و متفق نیستند: «مثلا مدیر قصد دارد به امور تربیتی دانشآموزان رسیدگی شده و طرح و برنامههایی اجرا شود؛ اما وقتی معاونان همراهی نمیکنند، چهکار میتوان کرد؟ عکس آن هم همینطور است. فرقی نمیکند. مهم این است که کادر مدرسه نیز عزمی برای بهبود این اوضاع ندارند.»
اگر موضوع جدی باشد، برخورد خواهیم کرد
شادی و نشاط در مدارس از آن دست مسائلی است که اگرچه جنسی ملموس ندارد و بعضا در زمره امور پرورشی شناخته میشود، نهتنها بهطور غیرمستقیم بر آموزش دانشآموزان تأثیر میگذارد، بلکه بهخودیخود آنچنان ارزشی دارد که باید به آن پرداخته شود؛ درواقع در صورت توجهنکردن به این موضوع نهتنها در آینده با مهندسان و پزشکانی مواجه میشویم که بازدهی شغلی ضعیفی دارند، بلکه بهعنوان یک انسان دچار پوچگرایی شده و از لذت زندگی محروم میشوند؛ بااینحال اگر نگاهی به مدارس بیندازیم، دماسنج نشاط در مدارس وضعیت مناسبی را نشان نمیدهد و همین باعث نگرانی کارشناسان این حوزه شده است.
درواقع نیاز به نشاط در مدارس همچنان پابرجاست؛ اما به روشهای درستی به آن پاسخ داده نمیشود؛ همچون مدرسه مذکور که با پخش آهنگهای نامناسب، برای ساعاتی شادی را برای دانشآموزان ایجاد کرده، اما از سویی روح پاک آنها را درگیر مسائلی کرده است که پیامدهای منفیاش در سالهای نهچندان دور نمایان میشود.
جلال سلمانی، مسئول روابطعمومی ادارهکل آموزشوپرورش استان اصفهان، با اشاره به موضع آموزشوپرورش در خصوص نشاط و شادی در مدارس به «اصفهانزیبا» میگوید: «رویکرد همیشگی ما این است که مدرسه باید شاد و مفرح باشد؛ ولی قرار نیست این شادی به هر شکلی تأمین شود و تأثیرات منفی به جا بگذارد.»
سلمانی در پاسخ به اینکه خطقرمز آموزشوپرورش در پخش موسیقی چیست، بیان میکند: «چهارچوبهای موسیقی در جمهوری اسلامی مشخص است. برخی خوانندهها هستند که با مجوز رسمی وزارت ارشاد فعالیت میکنند؛ اما علاوه بر این، برای پخش موسیقی در مدارس اداره فرهنگی در ادارهکل آموزشوپرورش هم گزینشی افزون بر آن دارد؛ بااینحال تأکید ما بیشتر بر سرودهایی است که انتخاب و برای مدارس ارسال میشود.»
مسئول روابطعمومی ادارهکل آموزشوپرورش استان اصفهان اظهار میکند: «در اصفهان حدود پنجهزار و ششصد مدرسه و یکمیلیون دانشآموز داریم که طبیعتا گاهی شاهد چنین گزارشهایی هم خواهیم بود. اگرچه درصورتیکه موضوعی واقعا جدی باشد، برخورد هم خواهیم کرد، اما رویه کلی ما برای حل چنین مشکلاتی، رویههای فرهنگی است.»
رویکردهای فرهنگی، روی ریل اصلاح
در مواجهه با مشکلات پرورشی علاوه بر اینکه لازم است شاهد برخوردهای قاطعانه مسئولان باشیم و از ناهنجاریها جلوگیری شود، برخی تدابیر ایجابی نیز لازم است تا بتوان مشکلات را مبنایی حل کرد.
جلال سلمانی، مسئول روابطعمومی ادارهکل آموزشوپرورش استان اصفهان، در این راستا میگوید: «برای پیشبرد مسائل فرهنگی و پرورشی در مدارس، از یکسو، معاونت پرورشی مدارس به میدان آمدهاند و از سوی دیگر، معاونت تربیتی. در بخش معاونت پرورشی همانطور که گفته شد، تمرکز ما بر سرودهای دستهجمعی است؛ چراکه از قدیمالایام دانشآموزان به سرود علاقه داشتهاند؛ به همین دلیل ازجمله اقداماتی که در این راستا انجام شده است، میتوان به پخش سرودهای همگانی در زنگهای تفریح و طرح “هر کلاس یک سرود” اشاره کرد.»
سلمانی با اشاره به بعد تربیتی اضافه میکند: «طرح “100درصد” با دو بازی گلکوچک برای پسران و دژبال برای دختران، ازجمله طرحهایی است که در این راستا اجرا شده؛ همچنین سال گذشته طرح “عصر ورزش” با همکاری شهرداری اجرا شد که بعدازظهرها حیاط مدرسه و تجهیزات آن در اختیار دانشآموزان و پدر و مادرهایشان قرار گرفت؛ در 114 مدرسه نیز زمین چمن احداث شده است تا دانشآموزان از آن استفاده کنند.»
بااینحال مسئول روابطعمومی ادارهکل آموزشوپرورش استان اصفهان معتقد است که درزمینه فرهنگی همچون ادبیات و موسیقی دچار کمبودهایی هستیم: «علاوه بر مدرسه؛ مسجد، خانواده و فضای مجازی نیز از محیطهای آموزشی است که بر تربیت دانشآموزان تأثیر میگذارد. اگرچه خلأهای این حوزهها موجب بروز وضعیت فعلی شده است، استقبال دانشآموزان از سرودهایی مثل “سلام فرمانده” نشان میدهد با اینکه در ابتدای راه هستیم، رویه و رویکردمان درست است.»
جلال سلمانی راهحل برونرفت از این وضعیت را عزم همگانی و کمک ارگانهای مختلف به آموزشوپرورش میداند تا بتوان مشکلات فرهنگی را از ریشه حل کرد.
بعد از انتشار فیلم، مدیر و معاون احضار شدند
بعد از ماجرای پیشآمده برای مدرسه مذکور در ناحیه 2 آموزشوپرورش، با مدیر اداره آموزشوپرورش ناحیه ۲ اصفهان به گفتوگو پرداختیم تا از اقدامات صورتگرفته در برخورد با مدرسه فوق مطلع شویم.
رسول رمضانی در این راستا به «اصفهانزیبا» میگوید: «بعد از انتشار این فیلم، مدیر و معاون احضار شدند، جلسههایی با آنها داشتیم و اگر لازم باشد، برخورد قاطعتری هم خواهیم داشت.»
او آمار مدارس در شهر اصفهان را دوهزار بیان کرده و اظهار میکند: «با وجود این تعداد زیاد، ازآنجاکه معلمان مشغول تربیت دانشآموزان هستند، حتی همین یک مورد هم زیاد است و باید چنین مواردی حل شود.»
فقط کافی است نگاهی به ظرفیتهای درونیمان داشته باشیم
مدیر اداره آموزشوپرورش ناحیه ۲ که خود زمانی مشغول تدریس در مدارس بوده و با پیچیدگیهای امور تربیتی آشناست، معتقد است که در دستگاه تعلیموتربیت باید نگاه تربیتی داشته باشیم و اینطور نیست که صرفا به امور آموزشی بپردازیم: «در جلسههایی که با مدیران و کادر مدارس داشتهایم، بارها تکرار کردهایم که هرکس در هر زمینهای کار میکند، باید فرهنگ و تربیت دانشآموزان را هم درنظر بگیرد. چه در کلاس درس و چه در جشنها و اردوها، باید بر اساس شاخصهای مشخصشده، پیوستهای فرهنگی هم در نظر گرفته شود.»
او با اظهار تأسف از برخی گزارشهای اینچنینی تصریح میکند: «شاهد هستیم که برای ارزیابی و گزینش معلمان در مدارس چقدر فرایند دقیقی طی میشود تا هرکس نتواند تربیت دانشآموزان را به عهده بگیرد؛ بااینحال گاهی در برنامههایی مثل جشنها و اردوها افرادی گزینشنشده وارد مدارس میشوند و با سخنان، موسیقیها و رفتارهای نامناسبشان بر تربیت دانشآموزان تأثیر منفی میگذارند.»
رمضانی با اشاره به سابقه تدریسش میگوید: «من زمانی معلم فیزیک بودهام و میدانم که در کلاس فیزیک هم میشود زمینه ارتباط دانشآموز با پروردگار را فراهم کرد؛ پس اگر بتوان از کلاس درس هم بهعنوان بستری برای تربیت دانشآموزان استفاده کرد، جشنها و اردوها قطعا ظرفیت بیشتری برای چنین امری دارند.»
او در پاسخ به اینکه چطور باید این تربیت را با نشاط و شادی همراه کرد، به ظرفیت دانشآموزان و مدارس اشاره میکند و ادامه میدهد: «مدتی پیش برنامهای را با حضور برخی از دبیران برگزار کردیم. در این برنامه گروهی از دانشآموزان سرود خواندند و برخی دکلمه داشتند و به شکلی از ظرفیتهای آنها استفاده شد؛ این در حالی است که کمبود چنین ظرفیتهایی را هم نداریم. در همین ناحیه 2 دو گروه سرود با جمعیت زیاد داریم که بسیار هم بااستعداد هستند.»
رمضانی معتقد است درصورتیکه از این ظرفیتهای بومی استفاده شود و نگاهی به دیگران نداشته باشیم، هم استعداد دانشآموزان شکوفا میشود و هم شاهد بروز مشکلاتی از قبیل آنچه بیان شد، نخواهیم بود.