
«سرمایه اجتماعی علاج همه مشکلات جوامع مدرن است»؛ گزارهای که میتوانیم آن را همینقدر دستنخورده موردتوجه قرار دهیم یا بخواهیم کمی از ضریبش کم کنیم، فرقی نمیکند.

فرهنگ عمومی در ادبیات جامعهشناسی و بهخصوص مطالعات فرهنگی، به مجموعهای از باورها، ارزشها، هنجارها، نمادها و رفتارهایی گفته میشود که در سطح عامه مردم جریان دارد و شیوه زیستن، اندیشیدن و ارتباط برقرارکردن آنان را شکل میدهد.

از ابتدای این دهه، گروهی از فارغالتحصیلان سمپادِ اصفهان تصمیم گرفتند تجربه سالها فعالیت فرهنگی خود را در قالبی تازه سامان دهند.

در منطق ژورنالیستی، صفحه اول روزنامه، ویترین اندیشه و نگاه آن رسانه است. در این ویترین، خصوصا در منطق مینیمالپسند مخاطب امروز، تصویر بیش از کلمات سخن میگوید.

آمارهای رسمی نیمه نخست ۱۴۰۴ نشان میدهد نسبت طلاق به ازدواج در سطح کشور افزایش داشته است. بر اساس دادههای منتشرشده توسط سازمان ثبتاحوال، در شش ماه نخست سال جاری نسبت طلاق به ازدواج برای کشور حدود ۳۷,۸ درصد گزارش شده است؛ رقمی که در برخی استانها به مرز نگرانکنندهای نزدیک شده و در برخی موارد از مرز ۵۰ درصد هم گذشته است.

میگویند برکتِ کار به جمعی بودنِ آن است و از طرفی در چنین حرکتهایی باید مراقب گرفتار نشدن در گیرودارهای سازمانی بود. این حرکتِ جمعیِ نظاممند و حقمدار، در عین گذر از قواعد بوروکراتیک، موتور محرک نقشآفرینیهای اجتماعی میشود.

اولینروز 1404 ، رهبر انقلاب در جمع اقشار مختلف مردم بار دیگر توجه به بهرهگیری از نهجالبلاغه را گوشزد کردند.

در روزگاری که بخش زیادی از فعالیتهای فرهنگی کشور به واسطه حمایتهای دولتی پیش میرود، مؤسسههایی هم هستند که باتکیهبر توان مردمی و دغدغههای جهادی مسیر مستقلی را برگزیدهاند و با محوریت تربیت نیروهای کارآمد و گسترش آموزشهای موردنیاز، خدمات نوینی ارائه میکنند.

تجربه فعالان نوجوان میگوید، معارف دینی را باید با زبان جدیدی با نسل نوجوان در میان گذاشت. ازطرفی، آمارها میگوید سالبهسال نوجوانها رغبت بیشتری به حضور در اعتکاف دارند؛ احتمالا نتیجه این صغرا و کبرایی که در مقدمه آوردیم این است که نوجوانهایی که در مراسم اعتکاف حاضر میشوند، با برنامههای خلاقانهای مواجه شدهاند و لذت ارتباط با پروردگار را با زبان خودشان چشیدهاند.

در میانههای مهر، سومین گردهمایی فعالان حوزه کودک در شهر اصفهان برگزار شد. «خانه مادر و کودک مهرستان» میزبانی دورهمیای را عهدهدار شد که جمعی از مدیران، مربیان و مسئولان مجموعههای مرتبط با کودک، آشناییشان با یکدیگر را عمیقتر کردند و درخصوص تواناییهای مجموعهشان و نیازهای امروز کودکان سخن گفتند.

در سومین شب از سیوهفتمین جشنواره بینالمللی فیلم کودک و نوجوان، در یکی از سالنهای سینمای سیتیسنتر اصفهان نشسته بودم. فیلمی در حال اکران بود که برچسب «ویژه نوجوانان» داشت، اما وقتی نگاهی به دور سالن انداختم، بیشتر چهرههایی را دیدم که شاید هنوز به سختی کلاس دوم یا سوم ابتدایی را تمام کردهاند.

حوالی ظهر روز دوشنبه، سومین روز سیوهفتمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودک و نوجوان اصفهان، میخواهم به برنامههای جنبی جشنواره بپردازم.