به گزارش اصفهان زیبا؛ در زمانه‌ای که زن موجودی فروتر از مرد تلقی می‌شد و نوزادان دختر را زنده‌به‌گور می‌کردند، پیامبر مهربانی ظهور کرد که دست دختر خود را می‌بوسید و او را مایه خیروبرکت فراوان معرفی می‌کرد. او به زنان ارج می‌نهاد و برای آن‌ها حقوق اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، عاطفی و… قائل شد.
ایشان اهتمام ویژه‌ای به تکریم دختران داشت؛ مثلا می‌فرمود: «هدیه دادن باید از دختران آغاز شود؛ چراکه پروردگار والا نیز با دختران و زنان مهربان‌تر است.» پیامبر مهربان در جایی دیگر چنین بیان داشت: «کسی که دختر یا زنی را شاد کند، پروردگار در روز هراس بزرگ (رستاخیز) او را شاد می‌کند.». حضرت محمد (ص) به زنان سالمند خانواده نیز محبت و لطفی مضاعف داشت و می‌فرمود: «در نزد من، برآوردن نیاز بیوگان و یتیمان، از به‌جا آوردن ۳۰ هزار رکعت نماز مستحبی محبوب‌تر است».
پیامبر (ص) به مردان تأکید می‌کرد که به زنان خود محبت کلامی ابراز کنند و می‌فرمود: «دوست داشتن زنان و آگاه کردن آن‌ها از این محبت مستحب است. اگر مردی به همسر خود بگوید که “دوستت دارم”، این کلام هرگز از دل زن بیرون نمی‌رود.» ایشان به زنان سفارش می‌کرد که به شوهران خود محبت و توجه داشته باشند. روایت است که مردی نزد پیامبر (ص) آمد و گفت: «همسری دارم که هرگاه وارد خانه می‌شوم، به پیشوازم می‌آید و چون بیرون می‌آیم، مرا بدرقه می‌کند و هرگاه غمگینم، از رنج من سؤال و دلجویی می‌کند…» پیامبر مهربانی‌ها فرمود: «خداوند کارگزارانی در روی زمین دارد که این زن از آن‌هاست. او نیمی از پاداش شهید را دارد.» پیامبر مهربانی‌ها همواره به بانوان توصیه می‌کرد که به شوهران خود سخنانی محترمانه و محبت‌آمیز بگویید و می‌فرمود: «هر زنی که شوهرش را با زبانش بیازارد، پروردگار نه انفاق او را می‌پذیرد، نه نماز مستحبی‌اش را و نه نیکی‌هایش را. حتی اگر آن زن روزها را روزه بگیرد و شب‌ها برای نماز به پا خیزد و برده آزاد کند، تا آن زمان که شوهرش را خرسند کند.» ایشان در دورانی که دختران زنده‌به‌گور می‌شدند، با بانوان رفتاری محترمانه داشت و می‌فرمود: «کسی جز بزرگوار، زنان را گرامی نمی‌دارد و کسی جز فرومایه به آنان توهین نمی‌کند.»
