21 اردیبهشت ولادت حضرت معصومه (س) است و همزمان با آن، روز دختر نامگذاری شده است. اهمیت این موضوع ما را بر آن داشت تا به تعدادی از ویژگیهای دختر برتر و این که چگونه میتوان دختر نمونهای باشیم، با نظر فاطمه شهبازی، روانشناس اشاره کنیم.
سمت راست صحن آینه ایستادهام. کفشها را درمیآورم و میسپارم به خادمهای خوش رویت. پلهها را که بالا میروم پرچم سبز «السلام علیک یا بنت موسی ابن جعفر» مثل نسیم خنک بهشتی توی صورتم میوزد. اذن دخول را همانجا ایستاده، دست روی سینه از روی تابلوی کوبیده به دیوار میخوانم.
تازه آن روز فهمیدم روز دختر هم داریم. از در که رسید، از سلامگفتن و صورت شکفتهاش فهمیدم که مدرسه برنامهای داشته باب میلش. کیفش را همان دم در زمین گذاشت. جیب بیرونیاش را باز کرد …
گوشت و آرد نخودچی را ورز دادم و تخممرغ را شکستم رویشان. شفتهها را بین دو کف دست قلقی کردم و انداختم داخل روغن داغ. زینب با موتور کوچکش قامقامکنان آمد پای گاز. گوشه دامنم را کشید. سرش را کج کرد.
سن ازدواج در حال بالا رفتن است و دختران و پسرانی که در سنین بالا قرار دارند، چندان تمایلی به ازدواج ندارند؛ این موضوعی است که جامعهشناسان و آسیبشناسان در رابطه با آن بسیار هشدار دادهاند و آژیر آن را به صدا درآوردهاند.
به گواهی تاریخ، ازدواج همواره از قداست خاصی در تاریخ ایرانی برخوردار بوده است و این مهم را از جشنها و آیینهایی که برای پاسداشت آن برگزار میشده میتوان دریافت؛ بهویژه با ورود اسلام به کشورمان، از آنجا که برای این پدیده اهمیت فراوانی قائل بوده و حتی آن را امری مقدس خوانده، توجه مردم و حکومتکنندگان به آن بیشتر شده است.
دفعه قبل، گوشه پیراهن نازی پاره شده بود. دفعه قبلتر، کش موی سرش کنده شده بود و دفعه قبلتراز آن گوشوارههایش تابهتا شده بودند.
روسری صورتی رنگی که آسیه دیشب برایش گرفته بود را روی سرش محکم کرد.
ایستاده بودیم پشت درِ کلاسی که داشتند از بچهها آزمون میگرفتند؛ من و همسرم و مابقی پدر و مادرها.
زینب جلوی آینه ایستاده و شانه را آرام روی موهایش میکشد.
سکوت. توی خانه فقط صدای یخچال میآید. اما آشفتهام. نمیدانم چطور و از کجا شروع کنم.
در تقویم جمهوری اسلامی ایران، روز ولادت حضرت معصومه سلاماللهعلیها بهنام روز دختر نامگذاری شدهاست.