به گزارش اصفهان زیبا؛ ما قرار نیست درگیر جنگ شویم. ما درگیر جنگ شده‌ایم، جنگی که ما شروع‌کننده‌اش نیستیم تا انتخاب کنیم که درگیرش بشویم یا نشویم.
از مدت‌ها پیش اینکه «ایران دشمن اصلی است» ترجیع‌بند حرف‌های سران اسرائیل بوده است و امروز به‌صراحت اعلام می‌کنند که بعد از غزه و لبنان، نوبت ایران است.
این جنگ تحمیلی است؛ مثل جنگی که صدام به ما تحمیل کرد؛ آن حرامی از مرز خوزستان آغاز کرد و این حرامیان از تهران. اسرائیل به‌ویژه در این یک‌ساله، صریح و بی‌خجالت نشان‌داده که در ظلم، عادل است و بین بزرگ و کوچک، نظامی و غیرنظامی، حزب‌اللهی و غیرحزب‌اللهی، شیعه و سنی و مسیحی تفاوتی نمی‌گذارد و جان‌ها همه به یک مقدار برایش بی‌مقدارند.
اما جنگ‌افروزی و وحشی‌گری این روزهای اسرائیل از سر شجاعت نیست؛ که دل‌های خالی از ایمانشان از ترس و خوف آکنده است و به سخن قرآن «ترسشان از شما بیشتر از ترسشان از خداست.»
از آغاز تشکیل دولت اسرائیل، این رژیم پلید همواره موقعیت متزلزلی داشته، ولی هیچ‌وقت چون الان به فنا نزدیک، و ترسان نبوده است؛ به‌خصوص که سلاح و سپر اصلی و بهانۀ موجودیتش، یعنی مظلوم‌نمایی و فریب ملت‌ها را هم یک‌سره کنارگذاشته و از دست داده و این خود از سر استیصال و ترس‌خوردگی است.
به قول خودشان این جنگ، جنگ موجودیت اسرائیل است. این سرطان بدخیم، برای بقایش می‌جنگد و برایش چه بهتر که یک بار برای همیشه هر سدی را که مزاحم حیات و گسترشش به تمام منطقه است، قدم‌به‌قدم درگیر و نابود کند.
سرطان صلح‌جو نیست؛ آن‌هم در مرحلۀ متاستاز، و مبارزه‌نکردن با آن مساوی مرگ است. ازقضا این سرطان شیطانی اهل محاسبه است. اگر بترسیم و کوتاه بیاییم، جلو می‌آید و متوقف نمی‌شود؛ اما اگر با ایمان به وعدۀ نصرت الهی، شجاعانه و هوشمندانه دفاع کنیم، پیروزیم ان‌شاءالله.
غزه را ویران کردند و به‌شدت مشتاق‌اند که همین بلا را سر لبنان، یمن، سوریه، عراق و ایران بیاورند. اگر برای بار هزارم فریب دروغ‌های دولتمردان آمریکا را نخورده بودیم و سر وقتش انتقام شهادت مهمانمان در تهران را گرفته بودیم، به‌احتمال‌زیاد اکنون عزادار سید مقاومت و هزاران انسان بی‌گناه دیگر نبودیم. اگر باز فریب بخوریم و تعلل کنیم، معلوم نیست در آینده‌ای نزدیک باید عزادار کدام عزیزمان باشیم.
