به گزارش اصفهان زیبا؛ سال 86 بود که بنده معاشرت کوتاهی با ایشان داشتم و او را شخصیتی بسیار با ثبات و معنوی شناختم. یک برنامه تلویزیونی هم در شبکه اصفهان در خدمتشان بودم.
ماه رمضان بود. آنچه یادم هست این است که من فی‌البداهه روی آنتن زنده سؤالی از ایشان پرسیدم که عوامل پشت صحنه از این سؤال خیلی ناراحت شدند و به من می‌گفتند چون دوستان و نزدیکان ایشان در حال تماشای برنامه هستند نباید این سؤال را می‌پرسیدید. سؤال هم این بود که شما چقدر برای مرگ آماده اید؟ علت سؤال هم این بود که من می‌دانستم با توجه به بیماری که دارند، مشرف به شهادت هستند.
شاید هم نباید می‌پرسیدم؛ ولی طی صحبت در برنامه که به چشم‌های ایشان نگاه می‌کردم، حس می‌کردم که ایشان یک قطع تعلقی از دنیا کرده و به زبانم آمد که این سؤال را بپرسم. ایشان خیلی با طمأنینه به من جواب داد و بیش از آنکه جوابش مهم باشد همین آرامش و متانت و چشم‌هایش که در دوربین دیده می‌شد، گواه این بود که این آدم عمیقا آماده شهادت است. البته خیلی توفیق ادامه ارتباط نداشتم و کمی بعد شنیدم که ایشـان به فیض شهادت نائل شده است.
