به گزارش اصفهان زیبا؛ روز هفتم دی‌ماه سال دو تیم قهرمان باشگاه‌های تهران و اصفهان در برابر هم قرار گرفتند. در روزگاری که رقابت‌های لیگ باشگاهی کشور برگزار نمی‌شد، مصاف استقلال و تام اصفهان آن‌قدر جذاب به نظر می‌رسید که انتظار می رفت 15 هزار تماشاگر برای دیدن مسابقه این دو تیم به ورزشگاه تختی اصفهان بروند. دو تیم برای حضور در رقابت‌های جام حذفی ایران آماده می‌شدند که با نام رقابت‌های جام 22 بهمن برگزار می‌شد.
بنا به گفته کیهان ورزشی، استقلال برای نخستین بار مهمان سال جاری فوتبال اصفهان شد و به دعوت تام، قهرمان باشگاه‌های اصفهان را لبیک گفت. کیهان ورزشی درباره تام نوشت: این قهرمان بی‌طرفدار که واقعا امسال بدون تشویق به قهرمانی اصفهان چنگ زد، در این روز ثابت کرد که لباس قهرمانی برازنده این تیم بوده و به آسانی این مقام را به دست نیاورده است.»
تام که با هدایت حسین چرخابی به این دیدار آمده بود، فرصت‌های مناسبی برای گلزنی داشت؛ به‌طوری‌که محمد شاه‌علی نویسنده کیهان ورزشی درباره داوری مسابقه نوشت «اگر از دو پنالتی صد در صد برای تیم قهرمان چشم‌پوشی نمی‌شد، تام بر قهرمان باشگاه‌های تهران هم چیره می‌شد.»
در این دیدار تنها یک‌بار تور دروازه‌ها لرزید و آن زمانی بود که یک اصفهانی گلزنی کرد. البته عبدالعلی چنگیز در آن دیدار برای استقلال توپ می‌زد و دردقیقه 25 موفق شد اولین گل دیدار را به ثمر برساند. چگونه؟ نمی‌توان پاسخی داد؛ زیرا کیهان ورزشی در توضیح گل تنها نوشت: «با مهارت خاصی گل را به ثمر رساند.»
در ادامه استقلال یک پنالتی هم در دقیقه 35 به دست آورد: «پرویز مظلومی پشت توپ ایستاد و احمدرضا عابدزاده دروازه‌بان 16 ساله با مهارت خاصی توپ را دفع کرد.» به هر شکل مسابقه با یک گل به سود شاگردان عباس کردنوری به پایان رسید؛ اما چیزی که در آن زمان کمتر موردتوجه قرار گرفت، دو سنگربان دو تیم بودند. برای استقلال ناصر حجازی به میدان رفت و پس از آنکه سه موقعیت مناسب حریف را مهار کرد، در دقیقه 66 جای خود را به حجت‌الله خاکسار تهرانی داد. دروازه‌بان تام هم احمدرضا عابدزاده جوان بود که هنوز به شهرت نرسیده و یک سال دیگر باید انتظار می‌کشید تا عسگرزاده مربی تیم ملی او را به اردوی تمرینی تیم ملی دعوت کند.
هرچه بود در آن روزها کسی متوجه نشد که برای اولین بار حجازی و عابدزاده در یک میدان در برابر هم ایستادند. بعدها که عابدزاده در فوتبال ایران به شهرت رسید و تبدیل به بهترین دروازه‌بان زمان خودش شد، عکاس‌ها بهترین سوژه ممکن را به دست آوردند و فقط کافی بود در یک استادیوم متوجه حضور هم‌زمان عابدزاده و حجازی شوند.
به این ترتیب این دو را با بهانه یا بی بهانه در کنار هم قرار می‌دادند و با گرفتن عکس از هر دو، یادآوری می‌کردند که هرکدام در زمان خود بهترین بودند! ایده‌ای که البته با تکرار فراوان، ملال‌آور شد!
