به گزارش اصفهان زیبا؛ زهرا حسینی از هنرمندان نقاش ساکن محله شهرک شهید کشوری است که حدود ۱۱ سال است در این منطقه زندگی می‌کند و از سال ۱۴۰۲ در نزدیکی محل زندگی خود مشغول آموزش نقاشی به علاقه‌مندان این هنر زیباست.
نقاشی و آرامش روحی انسان
از این هنرمند درباره دنیای زیبای نقاشی می‌پرسم. می‌گوید: «بهترین دلخوشی من برای رسیدن به آرامش، نقاشی است. هنر روح انسان را صیقل می‌دهد. همان‌طور که می‌دانید انسان‌های هنرمند از لطافت روحی برخوردار هستند و وقتی وارد جامعه می‌شوند و این لطافت روح را به جامعه می‌دهند.»
او معتقد است که هنر موجب آرامش روح و تسکین آن می‌شود و می‌افزاید: «همان‌طور که بدن برای زنده‌ماندن به غذا نیاز دارد، روح هم برای آرامش بیشتر به غذا نیاز دارد که هنر است.»
بازی با رنگ‌ها و رفع بسیاری از مشکلات روحی و روانی
حسینی به اهمیت آموزش نقاشی و بازی با رنگ‌ها در کودکان اشاره می‌کند و می‌گوید: «من نقاشی را برای این انتخاب کردم که حس خوبی را به من القا می‌کرد. نقاشی‌کشیدن و بازی با رنگ‌ها در کودکان از آن جهت مهم است که بسیاری از مشکلات روحی را می‌توان با آن اصلاح کرد.»او به ارتباط بین هنر و رشد و پرورش استعدادهای فرد اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: «خانواده‌هایی که نقاشی را انتخاب می‌کنند و به سمت آن می‌روند، این کار بر تمام ابعاد زندگی آن‌ها را مؤثر است و بسیاری از انتخاب‌های او نیز تحت تأثیر هنر رشد و پرورش پیدا می‌کند. وقتی که فرد احساس خود را در نقاشی می‌ریزد، حاصل حالات روحی و درونیات فرد است.»
ارتباط بین هنر و وضعیت اقتصادی
این هنرمند به ارتباط بین هنر و شرایط اقتصادی می‌پردازد و می‌گوید: «در حال حاضر با وضعیت اقتصادی حاکم بر جامعه، آینده هنر و هنرمندان مشخص نیست؛ حتی خیلی از دوستان من که کار تصویرسازی می‌کردند، به دلیل نبود بازار کار مناسب به سراغ رشته‌هایی رفتند که هیچ‌گونه ارتباطی با هنر ندارد.»
او فرهنگ آپارتمان‌نشینی را چنین توصیف می‌کند: «واقعیت تلخی که در بسیاری از آپارتمان‌ها وجود دارد، این است که برخلاف تعداد زیاد ساکنان، افراد همدیگر را نمی‌شناسند. با وجود اینکه حدود ۱۱ سال است در این آپارتمان ساکن هستم و در پایین مجتمع کلاس دارم؛ اما بسیاری از ساکنان مجموعه را نمی‌شناسم.»
آغاز کار آموزشی از تیر ۱۴۰۲ در شهرک شهید کشوری
حسینی به آغاز فعالیت آموزش نقاشی از سال گذشته اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: «حدودا از تیرماه 1۴۰2 بود که کار خود را آغاز کردم. در همان سال تعداد هنرجوهایم به تعداد انگشتان دست بود و درآمدم به حدی نبود که بتوانم کرایه مکان آموزشگاه را پرداخت کنم؛ اما در حال حاضر و بعد از گذشت یک سال با اقبال بیشتری روبه‌رو شدم و تعداد هنرجویان افزایش یافت. امیدوارم این روند با فرارسیدن اوقات فراغت بچه‌ها ادامه پیدا کند.»
روند بسیار کند ساخت مراکز فرهنگی در شهرک شهید کشوری
این هنرمند ساکن محله شهید کشوری از روند کند ساخت مراکز فرهنگی در این شهرک می‌گوید: «این شهرک از ۳۰ سال پیش با اولین ساکنان آن که بیشتر نظامی بودند ساخته و طراحی شد. از آن سال تاکنون بسیاری از پروژه‌ها با روند بسیار کندی پیش رفته؛ به‌گونه‌ای که در این شهرک بسیار بزرگ مکانی برای نمازخواندن و برگزاری مراسم مذهبی وجود ندارد.» او درباره استقبال مردم از آثار هنری، بیان می‌کند: «واقعیتی که وجود دارد، این است که ارتباط مستقیمی بین فروش و استقبال مردم از هنر با وضعیت اقتصادی وجود دارد. با توجه به وضعیت رفاه اقتصادی حاکم در جامعه، میزان استقبال مردم از هنر بسیار کم است و اگر پولی در دست مردم باشد، وقتی می‌بینند سفره خالی است از ثبت‌نام منصرف می‌شوند.» از حسینی درباره روند توسعه در شهرک می‌پرسم. می‌گوید: «آپارتمان‌های فازهای اول شهرک که به نسبت قدیمی‌تر هستند، دوطبقه یا گاهی پنج طبقه دارند؛ اما در فازهای جدیدتر انبوه‌سازی زیادی انجام شده و حتی در برخی بلوک‌ها ۲۰۰ تا ۲۲۰ واحد قرار دارد.»
انبوه‌سازی بی‌رویه در شهرک شهیدکشوری
حسینی ادامه می‌دهد: «مسئله اصلی این است که همین آپارتمان‌سازی بی‌رویه تراکم بسیار زیادی را در منطقه ایجاد کرده؛ به‌گونه‌ای که یک آپارتمان با فاصله بسیار کمی از آپارتمان دیگری در حال رشد است که در تقسیم اولیه شهید کشوری شاهد آن نیستیم.» او در رابطه با نقشه اولیه این شهرک تصریح می‌کند: «در نقشه اولیه، طراحی جامع‌تری برای شهرک وجود داشته که در حال حاضر شاهد ساخت برج‌های بسیار زیاد در زمین‌های خالی منطقه هستیم.این کار علاوه بر اینکه فضای برج‌های عقب‌تر را می‌گیرد، موجب افزایش تعداد ساکنان شهرک نیز شده است.»
بی‌رونقی مشاغل شهرک شهید کشوری
حسینی در خصوص مشکلات شهرک شهید کشوری می‌گوید: «این شهرک ساکنان زیادی دارد؛ اما مشاغلی که اینجاست بسیار کم رونق است. دلیل اصلی آن هم این است که بسیاری از افراد ساکن در منطقه ترجیح می‌دهند بسیاری از خریدارهای خود را در مرکز شهر و یا حتی محله قدیمی خود انجام دهند؛ بنابراین نوعی کسادی در مشاغل اینجا ایجاد می‌شود که متأسفانه خیلی از آن‌ها به دلیل عدم‌حمایت ساکنان بسته می‌شوند.»
