به گزارش اصفهان زیبا؛ واردات بی‌رویه نخ و پارچه از مبادی قانونی و غیرقانونی موضوعی است که واحدهای نساجی اصفهان نسبت به آن گلایه‌مند هستند. صنعت نساجی زمانی صنعتی سودآور و استراتژیک در استان اصفهان بود؛ ولی واردات بی‌رویه تاروپود نساجی اصفهان را درهم‌تنیده و نفس کارخانه‌ها به شماره افتاده است. به‌زعم فعالان نساجی اصفهان، بافندگی‌ها، رنگرزی‌ها و ریسندگی‌های استان بیشترین خسارت را از واردات بی‌رویه نخ و پارچه متحمل شده‌اند.
بر اساس آمارهای ارائه‌شده، از مجموع ۹هزار و ۲۰۰ واحد صنعتی اصفهان، ۲۴درصد به نساجی اختصاص دارد؛ به‌طوری‌که دوهزار و ۳۰۰ واحد در صنعت نساجی با ۱۱۷هزار نیروی کار فعالیت می‌کنند و ۷۵درصد فرش ماشینی، ۵۰درصد الیاف و نخ و ۶۰درصد پارچه در استان اصفهان تولید می‌شود. بر اساس اطلاعاتی که حبیب‌الله شاه‌کرمی، رئیس انجمن کارفرمایان نساجی اصفهان داده، 57هزار اشتغال رسمی مستقیم در صنعت نساجی اصفهان ایجاد شده است.
مجموعه سرمایه‌گذاری صنعت نساجی نسبت به‌کل سرمایه‌گذاری صنعتی در اصفهان، 27درصد است و 25درصد اشتغال اصفهان نیز به بخش نساجی مربوط می‌شود. در اصفهان دانشگاه‌های فعال در زمینه صنعت نساجی نیز فعال هستند. از سوی دیگر، آمارهای ارائه‌شده توسط معاونت دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه نشان می‌دهد شرکت‌های نساجی اصفهان رتبه اول در ایران با تولید 35درصد محصولات نساجی و 75درصد فرش ماشینی کشور را دارند و در تولید لباس، پارچه، کفش و منسوجات سرآمد هستند.
اصفهان در زمینه تولید و صادرات فرش ماشینی، نخ‌های فیلامنتی و منسوجات هایتک رکورد زده است. با وجود تمامی این مزیت‌ها در صنعت نساجی، اما جلوگیری‌نکردن از واردات بی‌رویه نخ و پارچه بر مشکلات واحدهای تولیدی نساجی اصفهان افزوده و فعالان این صنعت در تنگنا قرار گرفته‌اند.
جولان مافیا!
زمزمه‌هایی درخصوص فعالیت مافیای واردات نخ و پارچه شنیده می‌شود؛ تا جایی که به گفته دبیر انجمن صنایع نساجی ایران «واردات بی‌رویه و خروج مبالغ هنگفت ارز برای واردات نخ و پارچه از مبادی قانونی و غیرقانونی در سال‌های اخیر نمونه بارزی از عدم نظارت و مدیریت بر کنترل منابع ارزی است».
سید شجاع‌الدین امامی رئوف همچنین گفته است که «اختلاف نرخ ارز نیما و بازار آزاد در گذشته که اکنون به اختلاف نرخ بازار مبادله و بازار آزاد تغییر یافته، از یک‌طرف و محدودیت‌های منابع ارزی از سوی دیگر و وجود امضاهای طلایی و سازوکارهای غیرشفاف اداری و سامانه‌ای از دیگر سو سبب شده که فساد و رانت و سوءاستفاده در دستور کار کاسبان این شرایط قرار گیرد.»
به گفته او، در سال‌های اخیر که به دلایل مختلف ازجمله تحریم‌ها با کمبود و محدودیت‌های جدی منابع ارزی، به‌خصوص در بخش صنعت مواجهیم و هرسال وزرای صنعت کشور برای افزایش سهمیه ارزی بخش تولید و تجارت به چانه‌زنی با بانک مرکزی می‌پردازند و فعالان بخش صنعت و معادن و تجارت کشور دل به وعده‌ووعیدهای مدیران صمت و بانک مرکزی در تخصیص ارزها می‌سپارند، بسیار ضروری است که مدیریت منابع ارزی موردتوجه و تمرکز بیشتر دست‌اندرکاران مدیریتی و سیاست‌گذاران کشور قرار گیرد.
به گفته دبیر انجمن صنایع نساجی ایران، اگرچه این موضوع بارها و بارها برای مقامات کشوری مطرح شده؛ ولی هنوز هم این مشکل به قوت خود باقی است. چندی پیش رئیس انجمن کارفرمایان صنعت نساجی اصفهان لابه‌لای اظهارنظرهایش به این موضوع اشاره کرد و به «اصفهان زیبا» گفت: آقای دستمالچیان، رئیس انجمن نساجی ایران، بارها اعلام کرده‌اند که چرا پارچه از خارج وارد می‌شود و چرا با افرادی که اقدام به واردات پارچه می‌کنند برخورد نمی‌شود؟ در کمال تأسف برای رفع این مشکل تاکنون اقدامی انجام نشده است. حبیب‌الله شاه کرمی اذعان کرد: قرار بود برای نوسازی و بازسازی صنایع نساجی سهمیه ارزی اختصاص داده شود که این اتفاق نیفتاد و به جای آن، اقدام به واردات پارچه کرده‌اند. امسال 833 میلیون دلار ارز نیمایی برای واردات پارچه تخصیص داده شده است.
واردات 800 میلیون دلار نخ و پارچه!
باوجود اینکه چندماهی از اظهارات شاه کرمی درخصوص واردات بی‌رویه نخ و پارچه می‌گذرد؛ اما هنوز تولیدکنندگان نسبت به این موضوع گلایه‌مندند و برای رفع مشکلشان اقدامی صورت نگرفته است.
عضو هیئت‌مدیره انجمن نساجی اصفهان به «اصفهان زیبا» می‌گوید: «800 میلیون دلار پارچه وارد کرده‌اند و برای واردات این میزان پارچه ارز نیمایی به آن‌ها اختصاص داده شده است. ما اعتراض هم کرده‌ایم؛ ولی در کمال تأسف به دلیل فساد سیستماتیکی که وجود دارد، جلوی این واردات بی‌رویه گرفته نشده است.»
اکبر لباف تصریح می‌کند: «ارز برای واردات فناوری و ماشین‌آلات به صنعت اختصاص نمی‌دهند؛ ولی برای واردات نخ و پارچه اختصاص می‌دهند. بافندگی‌ها، رنگرزی‌ها و ریسندگی‌ها واحدهایی هستند که از این واردات بی‌رویه نخ و پارچه تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.»
او اذعان می‌کند: «کشورهای خارجی برای حمایت از صنایع داخلی‌شان تعرفه وضع می‌کنند. ترکیه برای واردات نخ و پارچه 40درصد تعرفه وضع کرده است؛ ولی در کشور ما برای واردات نخ و پارچه ارز رانتی اختصاص می‌دهند و تعرفه هم تغییری نمی‌کند.»
عضو هیئت‌مدیره انجمن نساجی اصفهان تأکید می‌کند: «ما به‌عنوان تشکل‌های نساجی با واردات مخالفت نداریم؛ ولی حقوق قانونی می‌خواهیم و باید تعرفه کشورهای منطقه اعمال شود. ارز حاصل از صادرات باشد؛ ولی نباید ارز رانتی بدهند.»
لباف اظهار می‌کند: «استان اصفهان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکننده‌های الیاف پلی‌استر در خاورمیانه است و این الیاف در بخش‌های مختلف مصرف می‌شود؛ ولی با تصمیماتی که گرفته شده، مبنی بر واردات بی‌رویه نخ و پارچه ضربه سنگینی به صنعت وارد می‌شود.»
