جلفا، محله کهن ارمنی‌نشین اصفهان، در کنار همه جاذبه‌های تاریخی‌اش که شامل کلیسا، مدرسه و خانه می‌شوند و فروشگاه‌ها و پاساژهای خریدی که این منطقه را به پاتوق خرید و البته غذاگردی اصفهانی‌ها تبدیل کرده، به تازگی یک جاذبه گردشگری مهم دیگر هم پیدا کرده است.
موزه موسیقی اصفهان؛ جایی که می‌توانید انواع ادوات موسیقی را ببینید و در اجراهای کوچک موسیقی حضور داشته باشید. تالار سازهای ملی، تالار سازهای محلی، سرای سرآهنگان، موسیقی سرا، کافه، فروشگاه، عکاسخانه و کارگاه سازسازی از جمله بخش‌های مختلف موزه هستند که می‌توانید ضمن بازدید از موزه طی گذر از این فضا با سازها و نواهایشان آشنا شوید.
مسیر رسیدن
اگر کلیسای وانک را دیده‌اید و می‌خواهید به موزه موسیقی برسید، کافی است از کوچه کلیسا به سمت جنوب و شرق بیایید و وارد کوچه باغ گردو شوید. در خیابان مهرداد به سمت خیابان توحید که حرکت کنید، سمت چپ، بعد از کوچه قاسمی به موزه می‌رسید.
اگر هم از خیابان توحید وارد خیابان شهید قندی (خیابان مهرداد) شوید سمت راستتان بعد از گذر از یک کوچه بن بست، به موزه می‌رسید. خیابان مهرداد پاتوق غذاگردی‌های بیرون‌بر است و اگر از کوچه‌های بعد از موزه راهی بافت منطقه شوید، می‌توانید به میدان جلفا و کوچه‌های اطراف بروید که پاتوق کافه‌های شهر است.
در بدو ورود
از در موزه که وارد می‌شوید، اولین مواجهه‌تان با فضای زیبای حیاط موزه است. کافه موزه هم در همین قسمت قرار دارد.
نکته کاربردی گردشگرانه
اگر همیشه دلتان می‌خواسته بدانید سازهای ایرانی کدام‌ها هستند؛ دف و دایره، کمانچه، تار و سه تار، عود و انواع مختلف ادوات موسیقی چه تفاوت‌هایی با هم دارند و هر کدام چه شکلی هستند، موزه موسیقی یک فرصت بسیار خوب است. هم می‌توانید با انواع سازها آشنا شوید و هم از فرصت اجراهای کوچک موسیقایی بهره ببرید.
شمایید و نوازندگان. می‌توانید در اتاق کوچک موزه بنشنید به تماشا و البته استماع موسیقی ایرانی در موزه موسیقی اصفهان که در محله جلفا قرار دارد؛ محله‌ای با عمر نزدیک به پنج قرن.
مقدمه
موسیقی همیشه جزء جدانشدنی اصفهان بوده و این شهر به عنوان مهد پرورش نوازندگان و خوانندگان سرشناس مطرح بوده است؛ چه آن زمان که نایب اسدالله (استاد نی که در سفر ناصرالدین شاه به انگلستان همراه او بود و موسیقی‌اش تحسین و تقدیر ملکه انگلستان را برانگیخت)، سید عبدالرحیم اصفهانی (یکی از بهترین آوازخوانان دوره قاجار) و حسین طاهرزاده (آوازخان پیشرو که در خارج از کشور کنسرت‌هایی برگزار کرد) مکتب موسیقی اصفهان را پدید آوردند، چه بعدها که تاج اصفهانی (خواننده‌ای که پهنه صدای او در آواز تحسین‌برانگیز بود)، اسماعیل ادیب خوانساری (آوازخوانی با تحریرهای تکنیکی منحصر به فرد) و غلامرضا دادبه مکتب اصفهان را ادامه دادند و جلیل شهناز (نوازنده چیره دست تار که صدای مکتب اصفهان را در رادیو تهران جاودانه کرد) و حسن کسایی (نوازنده چیره دست نی و ادامه دهنده راه نایب اسدالله) مکتب اصفهان را به بالاترین درجات خود رساندند و حتی امروز که علی اصغر شاهزیدی (آوازخوانی که تحت نظر تاج تعلیم دید) و حسین عمومی (نوازنده نی و از شاگردان کسایی) نمایندگان این هنر هستند. حالا اصفهان اولین موزه موسیقی خصوصی کشور را هم در خود دارد تا فرصتی باشد برای نسل‌های نو که می‌بایست نمایندگانی شایسته برای هنر این سرزمین باشند.
گردشگری موسیقایی
در فضاهای مختلف موزه می‌توانید ادوات موسیقی ملی و محلی را در دو تالار سازهای محلی و سازهای ملی ببینید؛ قریب به 300 ساز که قدمت برخی به 150 سال هم می‌رسد.
سازهای آذربایجان، کردستان، لرستان، مازندران، گیلان، جنوب کشور و سیستان و بلوچستان در بخش تالار سازهای محلی به نمایش گذاشته‌شده‌اند.
در تالار سازهای ملی می‌توانید کمانچه را ببینید که از آن به‌عنوان پیشگام ابداع ساز ویولن یاد می‌شود. تار که از قرار معلوم الهام‌بخش ساخت ساز گیتار بوده، همراه با مجموعه‌ای از طبل و دهل‌های ساخته‌شده از پوست حیوانات، فلوت یا نی، زنگوله‌های شترهای کوچ‌نشینان و یک چنگ زیبا و باشکوه همگی از جمله مواردی هستند که در محفظه‌های نورانی و روی دیوارهای سفید موزه موسیقی اصفهان در معرض دید قرار گرفته‌اند و توضیحاتی به زبان فارسی و انگلیسی برای هر کدام آورده شده و بازدیدکنندگان می‌توانند برخی از این آلات موسیقی را که در مقایسه با سایر آنها ارزش کمتری دارد در دست بگیرند و بنوازند.
در ویترین سازهای قدیمی نیز میتوان سازهای جعفر و عباس صنعت گرفته تا جعبه‌ساز یحیی تارساز، تار شاهرخ و سهتار عشقی و همچنین کتاب خطی ردیف میرزا حسین قلی و یک زنگ زورخانه دستساز نفیس را دید.
بعضی از سازهای این موزه نیز به‌صورت امانی و اهدایی است و توسط هنرمندان سرشناس موسیقی اصفهان به این موزه تقدیم شده است. هنر و ظرافت در سازهای محلی بیشتر به چشم می‌خورد؛ هنرهایی همچون استخوان کاری، خاتم، منبت و صدفکاری که بر بدنه این سازها به یادگار گذاشته‌شده تا زیبایی این سازها را که در این موزه به نمایش گذاشته‌شده دوچندان کند.
گردشگران از طریق هدفون و تبلت می‌توانند کلیپ‌های مربوط به سازها را موقع تماشا، ببینند و با نحوه نوازندگی هر کدام آشنا شوند. این اطلاعات به زبان‌های مختلف ترجمه شده تا بازدیدکنندگان غیرفارسی‌زبان هم بتوانند از موزه لذت ببرند.
در «سرای سرآهنگان» گردشگران می‌توانند با پیشکسوتان موسیقی اصفهان آشنا شوند و تعدادی از لوازم شخصی به یادگار مانده از آنها را ببینند. این بخش در اصل به معرفی اجمالی و البته جذاب تاریخ موسیقی اصفهان می‌پردازد.
یکی از محبوب‌ترن بخش‌های موزه، «موسیقی سرا» است؛ جایی که گردشگران می‌توانند با نحوه نوازندگی سازها در قالب یک کنسرت کوچک و صمیمی آشنا شوند. در آخر مثل خیلی از موزه‌های دنیا می‌توانید در عکاسخانه با لباس محلی و یک ساز ایرانی عکس یادگاری بگیرید.
توصیفات دیگران
گزارش گاردین از موزه تازه‌تاسیس موسیقی در اصفهان این گونه آغاز می‌شود: «در یک خیابان سرسبز در محله قدیمی جلفا در اصفهان (مهم‌ترین شهر توریستی ایران)، به دور از میدان نقش جهان و بازار تاریخی معروف اصفهان، موزه جدید موسیقی به شما خوش‌آمد می‌گوید.
این موزه کوچک که در واقع «نامه عاشقانه‌ای به میراث غنی موسیقایی ایران» است، چیزی بیش از چند ساز آویزان از دیوارهاست که در سال 2015 مهرداد جیحونی و شهریار شکرانی، از موسیقیدانان بومی اصفهان برپا کردند که نمایش‌دهنده بیش از 300 نمونه از آلات موسیقی از سراسر ایران است و ظاهر بسیاری از آنها با آنچه در نقاشی و مینیاتورهای قدیمی در محوطه‌های تاریخی اصفهان می‌بینیم تغییری نکرده است.»
