به گزارش اصفهان زیبا؛ برهم‌زدن قانون نانوشته فوتبال باشگاهی ایران که قهرمانی‌اش بین سرخابی‌های پایتخت دست‌به‌دست می‌شد و دیگر تیم‌ها تنها شانس کسب عنوان بهترین تیم شهرستانی را داشتند، عقوبت سنگینی برای تیم‌فوتبال سپاهان داشت.
درست از همان فصل دوم لیگی که عنوان حرفه‌ای را یدک می‌کشید و تیم سپاهان با قهرمانی، جغرافیای فوتبال ایران را تغییر داد، سایه سنگین اصفهان‌ستیزی بر این تیم افتاد و تا امروز که بیست‌وچهار دوره از لیگ سپری می‌شود، سپاهانی‌ها همچنان ناچارند این بار سنگین را به دوش بکشند.
زمانی که شاگردان جوان و جویای نام فرهاد کاظمی جام قهرمانی لیگ دوم را بالای سر بردند، برخی این عنوان را به اتفاقات پیش‌بینی‌نشده فوتبال نسبت دادند؛ اما سپاهانی‌ها که اوایل دهه هشتاد زیرمجموعه سودده‌ترین شرکت صنعتی کشور شده بودند، با سرمایه‌گذاری قابل‌توجه این شرکت در حوزه ورزش، یک تیم فوتبال همیشه مدعی را آماده کردند.
صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا و حضور در جام باشگاه‌های جهان، سپاهان را به‌عنوان یک قدرت بلامنازع در فوتبال باشگاهی ایران معرفی کرد و از این زمان فوتبال‌ستیزی علیه این تیم و فوتبال نصف جهان شدت بیشتری گرفت و اسم رمز «سکه لای گز» از آن دوران در دایرة‌المعارف فوتبال کشورمان ثبت شد؛ ادعایی که هیچ‌گاه مستندی برای آن ارائه نشد؛ اما رسانه‌های سرخابی‌دوست پایتخت تلاش کردند با استناد به این ادعای بدون پایه و سند، موفقیت‌های سپاهان و حتی ذوب‌آهن را به اتفاقات خارج از مستطیل سبز نسبت بدهند.
به‌موازات قهرمانی‌های چندین‌باره نمایندگان استان در لیگ برتر و جام حذفی، علی کفاشیان به ریاست فدراسیون فوتبال رسید و مهدی تاج هم در سازمان لیگ مسئولیت پیدا کرد تا این بار ادعای «فوتبال اصفهانی» بهانه‌ای جدید برای هجمه به تیم‌های استان و فوتبال کم‌رمق نصف جهان شود.
وابستگان به تیم‌های سرخابی‌های پایتخت و رسانه‌های هوادار آن‌ها تلاش داشتند نتایج به‌دست‌آمده توسط تیم‌های اصفهانی را به حمایت فدراسیون‌نشینان از این تیم‌ها نسبت بدهند؛ اما به‌موازات ریاست کفاشیان و در ادامه مهدی تاج و ورود محمدرضا ساکت به تیم مدیریتی فدراسیون، دوره پسرفت فوتبال اصفهان شروع شد؛ تا جایی که از آخرین قهرمانی سپاهان در لیگ برتر ده‌سال می‌گذرد و ذوب‌آهن نیز نه‌تنها جایی در جمع مدعیان نداشته، در چندفصل خطر سقوط به دسته پایین‌تر را به‌شدت احساس کرده است.
در این مدت کورس قهرمانی دوباره به تهران بازگشت و قهرمانی لیگ بین دو تیم پرسپولیس و استقلال دست‌به‌دست می‌شد؛ اما کماکان انگشت اتهام «فوتبال اصفهانی» به سمت تیم‌های استان بود که این موضوع بارها به ضرر دو تیم اصفهانی شد؛ تا جایی که چندفصل قبل فدراسیون فوتبال در واکنش به ناداوری‌های مستمر در حق تیم ذوب‌آهن، با صدور بیانیه‌ای از تضییع حق 18امتیازی این تیم خبر داد؛ ولی این موضوع هم باعث نشد تا جو مسموم اصفهان‌ستیزی تعدیل شود.
در این رهگذر بیشترین حمایت ممکن از دو نماینده پایتخت با توجیه هواداران پرتعداد آن‌ها در فدراسیون اصفهانی‌ها همچنان برقرار است؛ اما اصفهان‌ستیزان هم با قدرت مشغول تخریب‌اند تا به خیال خام خودشان نگذارند حقی به ناحق تضییع شود!
