کشاورزان اصفهانی که برای تکرار مطالباتشان به رود زده بودند و بیش از دو هفته در کف رودخانه بیآب، تحصن کرده بودند، با پادرمیانی نمایندگان صنف کشاورزان و پذیرفتن قول مسئولان، بالاخره به تحصن خود خاتمه دادند و بستر رودخانه را ترک کردند. این اولین باری نبود که کشاورزان اصفهانی به نبود آب و عدم اختصاص حقابه به آنها اعتراض میکردند؛ اما استمرار و عدم تمایل به عقبنشینی و بستنشینی پانزده روزه در همه این سالها بیسابقه بوده است؛ تجمعی مسالمتآمیز و نجیبانه که بسیاری از اصفهانیها نیز با آن همراه شدند و جمعه هفته گذشته با پیوستن به رود خشک، سیل اعتراضات را به راه انداختند و خواستار پیگیری جدی مطالبات کشاورزان شدند؛ هر چند بامداد روز پنجشنبه، عدهای با آتشزدن چادرهای کشاورزان، حاشیههایی را برای پایان این تحصن به وجود آوردند.
یک هفته از تجمع کشاورزان نجیب اصفهانی در بستر پل خواجو میگذشت که صبح روز جمعه، مردم اصفهان با اعلام فراخوان عمومی نیز به آنها پیوستند و با همراه شدن با کشاورزان دغدغههای خود در خصوص احیای دائمی زایندهرود را بیان کردند و از مسئولان خواستند به مشکلات زایندهرود رسیدگی و آب را برای همیشه در این رود جاری کنند.
تعداد بسیار زیادی از کشاورزان و مردم اصفهان، روز جمعه در جوار پل خواجو تخصیص آب برای کشت پاییزه را از مسوولان مطالبه کردند. معاون اول رئیسجمهور به وزرای نیرو و جهادکشاورزی دستور داد در اسرع وقت برای حل مشکل آبریز زایندهرود در هر سه استان چهارمحال و بختیاری، اصفهان و یزد اقدام کنند. همچنین […]
شانه زایندهرود خشک، آخرین پناه چشمهای ترِ کشاورزان اصفهانی شده؛ اهالی غرب و شرق پس از سالها پیگیری، پناهی جز بستر بیآب رودخانه نیافتهاند و از دوشنبه شب گذشته با دایرکردن چادر در کف رودخانه بیآب و در هوای ابری و آلوده و سرد اصفهان به امید معجزه بست نشستهاند. دوشنبه، سهشنبه، چهارشنبه، پنجشنبه، جمعه و شنبه، شش روز متوالی؛ همه روزهایی که اهالی شرق به امید دستیابی به حقابه برای کشت پاییزه، خانههای خود در 30کیلومتری اصفهان را رها کردهاند و به اصفهان آمدهاند.
شهر در قرق کرونا و کشاورزان در جستوجوی آب! بهار کرونایی برای کشاورزان اصـفـهـانی، امسال هـم خوشیمن نیست. خشکسالیهای پیدرپی و بحران آب و نباریدن نزولات آسمانی، عرصه را دوباره برای آنها تنگ کرده است. ایـــن اولیـــنبـــار نیست که کشاورزان اصفهانی با تجمع در حاشیه و مسیر رودخانه زایندهرود، حقابه خود را درخواست میکنند و از متولیان آب میخواهند که فکری به حال زمینها و باغهای خشک و بیآبوعلف آنها که سالهاست به حال خود رهاشدهاند بکنند؛ نزدیک به 450 هزار کشاورزی که حیات آنها وابسته به کشاورزی است و از این طریق امرارمعاش میکنند.