آخرین ماه سال، فرصت خوبی برای واکاوی و روایت فعالیتهای یکساله است. از همین منظر، اگر به رویدادهای گردشگری اصفهان در سال 1400 بنگریم، نقاطی پررنگترند؛ مثلا فعالیت پاویون اصفهان در پانزدهمین نمایشگاه بینالمللی گردشگری تهران که دو وجه مهم داشت: اول، همکاری و همافزایی همه ارگانهای متولی گردشگری اصفهان برای فعالیت در قالبی مشترک و دوم، تم متمایز پاویون که بر محور «روایت»، «اجرای تور» و «داستانهای ناگفته اصفهان» استوار بود. بر این اساس، اجازه دهید اظهار امیدواری کنیم که در سال و قرن نو شاهد ادامه «تعاملهای بینسازمانی» به نفع «ارتقای گردشگری اصفهان» باشیم.
قالبهای یخِ اصفهان در حال آب شدناند زیر آفتاب تموزِ بیتوجهی و غفلت. امروز، اول آذرماهِ سال آخر قرن 14 شمسی، سالروز تولد اصفهان را که به نام «روز اصفهان» نامیده شده، در حالی گرامی میداریم که بافتهای تاریخی اصفهان رو به اضمحلالاند، جویده شدهاند یا متروک ماندهاند. زایندهرودِ ایران از گردن به پایین فلج است. ابرهای تیره دود در آسمان اصفهان جا خوش کردهاند و اصفهان به سختی زنده است.
نویسنده رمان «اشکهای اصفهان» که کتابش هوای اصفهان را حسابی به سر گردشگران ترکِ اهل ادبیات انداخته، چهار روز آبانماهی را به سفر نصفجهان اختصاص داد. شهزاده ایگوآل، نویسنده ایرانیالاصلی که دانشآموخته دکترای جامعهشناسی است و در دانشگاههای مختلف ترکیه، ادبیات، تاریخ و جامعهشناسی تدریس میکند، چهارمین رمانش را به زبان ترکی و به نام اصفهان منتشر کرده است. او در گفتوگو با اصفهانزیبا به روایت این کتابِ تازهمنتشرشده پرداخت و از تورهای گردشگری ادبیاش گفت. جدیدترین خبری که از زبان او شنیدیم، این بود که ترجمه فارسی کتاب آماده شده است و اشکهای اصفهان بهزودی سر از بازار نشر ایران درخواهد آورد.
اصفهان را چطور به مهمانانمان نشان دهیم که بیشتر تأثیرگذار باشد؟ جوابهای بسیاری به این سوال میتوان داد که به زمان، نحوه ورود و نوع شخصیت و کسوت مهمان بستگی مستقیمی دارد. نکته جالب اینکه این سوال چندان تازه نیست و ردپای تامل در این موضوع را میتوان در سفرنامههای تاریخی جست و جو کرد. یکی از سفرنامههایی که کمتر به آن پرداخته شده، متنی است به قلم کنت ژولین دوروششوار (Julien Comte de Rochechouart) که درآغاز سده نوزدهم میلادی (دوران سلطنت ناصرالدین شاه) از جانب دولت فرانسه به ایران اعزام شد و دقیقا در روز 29 سپتامبر (هفتم مهرماه) به اصفهان وارد شد. او 17 روز در اصفهان مانده اما این مدت را بسیار کم میداند.