موزه مردمشناسي گز بخشي از خانه اعياني برومند است که در دوره قاجار ساخته شده. این خانه در حال حاضرمحل بنياد فرهنگي و فرهنگسراي برومند است که با سرمايه مادي و معنوي جناب آقای مجید فروتن تأسیس و در تاريخ 83/7/28 رسماً افتتاح شد. اين موزه از لحاظ تنوع اشيا بسيار غني است که همه آن ها معرف فرهنگ بومی منطقه هستند. اين اشيا شامل پوشاك، لوازم كشت و زرع، توزين، نجاري، حمام، انواع دعا و نظرقرباني، ادوات ريسندگي، طبق و خنچه عروس، ظروف مختلف مربوط به ادوار گوناگون، كتب خطي و چاپي و چند نمونه قباله و سياهه، مجموعه اي از عكس هاي قديمي و عكس هايي از مناظر طبيعي و مردم شناسي منطقه، نمونههايي از بافت گياهي و محصولات آن، تزيينات در، چرخ سفالگري، دستگاه كرباسبافي و دار قالي و… است. موزه مردمشناسی گز در نبش خیابان سپاه و نزدیک به بزرگراه قرار گرفته است.
مسجد جامع گز یکی از قدیمیترین آثار آجری شهرستان برخوار شناخته میشود. این مسجد نمونهای از هنر و معماری اسلامی در دورههای آل بویه و سلجوقی به شمار می رود. بنای این مسجد بر روی بقایای یک آتشکده از دوره ساسانی ساخته شده و همواره به عنوان مکان عبادی مهم در منطقه محسوب میشود. مسجد بزرگ گز مربوط به دوره سلجوقیان است و در مرکز شهر گز قرار دارد. این اثر در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شماره ۳۲۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد و مناره شهر سین در شهرستان برخوار، روستای سین قرار دارد. این مسجد و مناره مربوط به سده ۶ ه.ق است. این اثر در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۱۵ با شماره ۲۸۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد سین بعد از ساخت مناره آن احداث شده که در مقایسه این بنا با بنای مسجد گز بیشتر اختصاصات دوره سلجوقی را در خود حفظ کرده است.
یکی از آثار برجسته معماری دوران شاه عباس اول، بنیانگذار سلسله صفوی کاروانسرای گز بوده است. این بنای صفوی در شهرستان برخوار و میمه، شهر گز، شمال شهر اصفهان قرار دارد. این اثر در تاریخ ۱۱ آذر ۱۳۳۰ با شماره ۳۷۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا در ابتدای بلوار شهدا و روبروی پارک در شهر گز قرار دارد.
خانه برومند در دوره قاجار ساخته شده و در گز، کوی محله نو، خیابان سپاه قرار دارد. این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ با شماره ۵۴۴۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این ساختمان در صدوپنجاه سال پیش توسط مرحوم حاج محمدعلیخان، بزرگ خاندان برومند ساخته شده و آن را به مرحوم استاد حیدرعلیخان برومند برادرزاده خود صلح کرده است؛ استاد هم در زمان حیات ششدانگ این خانه را به نوه خود امیرهمایون برومند صلح کرده است. او هم آن را به نوه خود دکتر اميرهمايون برومند، استاد اقتصاد دانشگاه پاریس واگذار کردند. اميرهمايون برومند هم سه دانگ اين خانه را به يك مجموعه فرهنگىآموزشى تبدیل کرد.
ابوالفقرا ملامحمد تقی دایی و جد مادری علامه گزی، از شاعران و عالمان برجسته گزی است که در ضلع جنوب غربی بیرون از امامزاده شاه نعمتالله (ع) بقعهای جداگانه دارند. مقبره او هم اکنون در خیابان درویش عباس گزی قرار دارد. در این بقعه، علاوه بر مرحومین سید محمد حسن و سید محمد حسین مقدس جزی و سید علاءالدین و سید نورالدین و تعدادی از اولاد و احفاد بستگان سلسله جلیله سادات مزبور که از اولاد امامزاده نیز هستند و نیز از بزرگان گز مدفون هستند که مقابر آنها در اثر گذشت قرن ها جابهجا شده و یا آثار آنها از بین رفته است. آخوندملامحمدباقرگزی (متقی) از علما و شعرای دوره قاجاریه بوده که به ابوالفقرا تخلص داشته است. او از معاصران مرحوم حاج سید محمدباقر حجتالاسلام و حاجى كلباسى و مقبول القول آن دو، بنیانگذار انجمن ادبى معروف به انجمن ادبى ابوالفقرا در اصفهان بوده كه از جمع كثیرى از رجال و ادیبان نیمه دوم سده سیزدهم هجرى تشكیل می شده است. او در قبرستان قدیم گز به خاک سپرده شد.