
قلعهای تاریخی در روستای سهروفیروزان از توابع فلاورجان وجود دارد که مربوط به دوران ساسانی است. در سمت جنوب شرقی مشرف به طاد و قلعه بزی و در مسیر راه های خروجی و در دامنه کوه این روستا آثار گلین این قلعه هنوز باقی است. این قلعه که تحت عنوان کوشک نامیده می شود، وجه تسمیه جالبی دارد؛ زیرا علاوه بر مرتفعبودن، اطراف آن را باغ ها و کشتزارها پوشانده بوده است.محلی ها اعتقاد دارند که در آغاز اسلام از این محل به عنوان عبادتگاه و سنگر مسلمانان استفاده میشده است.

در بخش غربی روستای سهرفیروزان در شهرستان فلاورجان و در دامنه کوه، قبرستان قدیمی با قدمتی هزار ساله قرار دارد. این قبرستان به دلیل وجود مقبره بابا شیخ احمد سهروفیروزانی به نام قبرستان بابا شیخ احمد نامیده می شود. در قسمت بالایی قبرستان باباشیخ احمد بقعه شیخ احمد با پلانی شبیه بقعه پیربکران و با مصالح، سنگ، آجر و خشت در سده هفتم هجری قمری بنا شده است. قبرستان بابا شیخ احمد سهرفیروزانی مشهور به بُش احمد عابد، در تاریخ فروردین ۱۳۹۹ شمسی به شماره ۳۲۶۷۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

سهروفیروزان (شهر پیروزان) از توابع شهرستان فلاورجان در استان اصفهان اسن. روستایی تاریخی است که حدود یکهزارسال قدمت دارد. این روستا ده قرن پیش شهری بزرگ و متمدن بوده که شهر فیروزان نام داشته و در آن تاریخ مردی به نام الجایتو در این شهر باعظمت سلطنت می کرده؛ تا اینکه در پایان دوره مغول تیمور لنگ گورکانی شهر اصفهان را به مدت شش ماه محاصره و قتل عام و ویران می کند و شهر فیروزان هم از آسیب او در امان نمی ماند. ساختمان های تاریخی بسیاری در این روستا زیر خاک مدفون هستند. حمام سهر در سهروفیروزان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان فلاورجان، دهستان سهروفیروزان، روستای سهروفیروزان، محله سهر قرار دارد. این اثر در تاریخ ۱۳ خرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ۱۹۲۱۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

آرامگاه پیر بکران محل دفن محمد بن بکران مشهور به پیر بکران یکی از عرفا و مدرسین مشهور قرن هفتم هجری است که در پیربکران از توابع فلاورجان قرار دارد. او در حدود ۷۵۰ سال پیش در این مکان زندگی و تدریس میکرد و پس از درگذشت در همین مکان به خاک سپرده شد. کتیبه سنگقبر نفیس محمد بن بکران، با خط کوفی و ثلث گچبری شده و مضمون متنهای نوشته شده، آیات و صلوات بر ائمه و توصیف محمدبن بکران است.نیز به تاریخ فوت او (سهشنبه روز دهم ربیعالاول سال ۷۰۳ هجری قمری) اشاره شده است. مقبره پیر بکران مربوط به دوره ایلخانان است. این اثر تاریخی در ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ۱۰۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بقعه امامزاده شاه عبدالقاسم (ع) سهروفیروزان در شهرستان فلاورجان قرار دارد. این امامزاده از دوران صفوی به جا مانده است. در این بقعه نقوشی درخشان و زیبا روی دیوارهای آن نقش بسته و هنر معماران عصر درخشان صفوی با ترکیبی از رنگ و طلا را به تصویر کشیده است. بقعه امامزاده شاه ابوالقاسم در تاریخ 1356/3/16 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. بنای این امامزاده در انتهای شهر قدیم فیروزان و در نزدیکی رودخانه زاینده رود قرار دارد.

مسجد جامع فلاورجان مربوط به دوره قاجار است و در فلاورجان، خیابان امام خمینی قرار دارد. این اثر در تاریخ ۶ اسفند ۱۳۸۵ با شماره ثبت ۱۷۴۸۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مسجد جامع «اشترجان» در ۳۶ کیلومتری جنوب غربی اصفهان در منطقه فلاورجان قرار دارد. به استناد کتیبههای تاریخی، این مسجد در سال ۷۱۵ به دستور خواجه فخرالدین محمدبن محمود بن علی اشترجانی ساخته شده است. مسجد جامع اشترجان یکی از نمونههای نفیس معماری ایلخانی از اواخر سلطنت محمد خدابنده (اولجایتو) به شمار میآید. منارههای این مسجد، مانند منارجنبان اصفهان متحرک است. وسعت مسجد جامع اشترجان ۱۵۰۰ متر مربع (۳۰×۵۰ متر) است.

گارماسه منطقهای در فلاورجان استان اصفهان است. این منطقه از مناطق ساحلی زاینده رود است که در سال های قبل زیبایی بیشهزارهای اطراف آن و حاشیه زاینده رود افزایش مسافران و گردشگران استان اصفهان به این منطقه را در پی داشته است. گار به معنی جا و مکان است و ماسه هم به معنی شن و ماسه و چون ساحل رودخانه زاینده رود در قدیم در این محل دارای شن و ماسه فراوان بوده به این نام خوانده میشود. طبق سرشماری سال ۱۴۰۰ جمعیت گارماسه ۱۵ هزار نفر بوده است.

گلزار شهدای فلاورجان در کمربندی جنوبی این شهر، در خیابان بقیع، خیابان شهدای گمنام، بین منتظری و شریعتی قرار دارد. آرامگاه عالم ربانی، آیتالله صفرعلی شریعت فلاورجانی نیز در جوار این گلزار واقع است.

روستای حسینآباد از توابع دهستان ابریشم است و در بخش مرکزی شهرستان فلاورجان استان اصفهان قرار دارد. بر اساس سرشماری رسمی سال 1385 جمعیت آن ۱۸۹۲نفر است. حسینآباد با روستاهای کرسگان و جولرستان و موسیان همسایه است.

روستای جولرستان در دو کیلومتری شهر اصفهان و پنج کیلومتری شهرستان فلاورجان در حاشیه اتوبان ذوبآهن قراردارد. جولرستان با روستاهای کرسگان و حسینآباد و موسیان همسایه است. این روستا سالهای قدیم مکان گلابگیری بوده و به گلاور معروف بوده و در ثبت کتابی، گلارستان نوشته اند و با نفوذ زبان عربی به ایران، حرف گ جای خود را به ج داد و جلارستان و جولرستان نامیده شد.

پل تاریخی فلاورجان تنها پل دوقوسی ساختهشده بر روی رودخانه زایندهرود است که در شهر فلاورجان قرار دارد. نام قدیمی این شهر «ورگان» است که نام قدیمی «پل ورگان» نیز از نام شهر گرفته شده. این پل تنها پل یادگار دوران صفویه است که بر خلاف پلهایی مانند سیوسهپل و خواجو به جای اینکه راه مستقیم را در پیش گیرد، دارای قوس و پبیچوخم است. پل فلاورجان طولی نزدیک به 150 متر دارد و دارای 18 دهانه بزرگ و کوچک است. گفته میشود کتیبه مرمرینی بر روی دیوارههای این پل قرار داشته و قدمت آن را به بیش از 400 سال پیش میرساند.