پنجشنبه گذشته شاهد سفر رئیس جمهور و هیئت همراه به اصفهان بودیم. این سفر آنطور که اعلام شد و اتفاق افتاد برای حضور در چند نشست ملی و افتتاح چند طرح عمرانی بود. قطعاً حضور بالا ترین مقام اجرایی کشور در یک همایش یا اجلاس و همچنین افتتاح چند پروژه عمرانی دارای ارزش و اعتبار خاصی است و بابت این همت تلاشهای صورت گرفته بایستی قدردانی کرد. هر بار که خبر حضور یک مقام و مسئول را ر اصفهان میشنویم تمامی خواستهها مطالبهها و مشکلات از مقابل چشممان و در ذهنمان رژه میرود.
مطالباتی که با گذشت زمان و ادعاهای بسیار در مورد حل آنها دیگر نخ نما شده ، اما بیتوجهی به آنها نیز وضعیت این دیار را روز به روز بدتر میکند. آری اصفهان شهر و استانی زیبا، پررونق، پر بازده و توانمند است و در بسیاری از امور زبان زد کارشناسان داخل و خارج است ،اما طرح و تکرار ویژگی های کم نظیر و بیشمار این مرز و بوم گرهای از مشکلات موجود آن را حل نکرده و نمیکند.
نمیخواهم تک تک مطالبات و نیازها را در این مقاله کوتاه بازگویی کنم چرا که حتی یک کودک دبستانی هم از مشکلات و مطالبات این شهر و استان باخبر است مهم این است که مسئولان محترم در زمان سفر به این شهر ،جدای از تعریف و تمجیدها، راهکارهای عملی و اقدام موثر برای حل بخشی از این مشکلات ارائه کنند.
اصفهان همیشه میزبان خوبی بوده با داشتن آب و هوای مطلوب، زیباییهای بسیار، آثار تاریخی دیدنی و مردم خونگرم چیزی برای میهمانانش کم نمیگذارد به ویژه اینکه آن میهمان بالاترین مقام اجرایی کشور باشد ،اما به نسبت بزرگی مسئولیت و جایگاه آن میهمان گرامی بطور طبیعی انتظارات به حق این مردم نیز بالاتر میرود.
اصفهان ثابت کرده که میزبان خوبیست اما از میهمانش نیز توقع دارد که “خوب ” به این شهر و دیار بنگرند و سوای تمجیدهایی که از این دیار میکند گره ای از گرههای این شهر را باز کند . برخی میگویند تا دو ماه دیگر اب شرب این شهر به پایان میرسد! شهری که قرنها بستر یک رودخانه پرآب کشور بوده اما امروز برای آب شرب باید نگران باشند!
از ابتدای امسال تاکنون دهها مقام و مسئول کشوری به این شهر آمده و هر کدام ضمن تمجید از توانمندیهای اصفهان وعدههایی با خود به سوغات آوردند و نگاهها را برای تحقق این وعدهها به انتظار نگه داشتند.
حضور مقام ریاست جمهوری گرچه امیدهای خسته را بارور و زنده میکند اما اگر این سفر هم پر از شعار و وعده باشد نه تنها امیدی را باز نمیگرداند بلکه نگاه مردم را نیز به مسئولان تغییر میدهد و جبران این باور منفی گاهی سالها طول میکشد و شاید هیچ وقت بازیابی نشود. انتظار مردم و مسئولان این استان از شخصیتی که در جایگاه ریاست جمهوری قرار دارد این است که با نگاهی ژرف و کارشناسانه توأم با امید بخشی برای حل مشکلات راهکاری عملی ارائه دهد .
انتظار مردم اصفهان از مسئولان این است که به جای استفاده از افعال مستقبل در حرفهایشان از افعال ماضی استفاده کنند. این مردم از شنیدن واژههایی همچون میشود ،خواهد شد، به زودی و در آینده ، خسته شدهاند و هنگام سخنرانی یک مسئول تمام وجودشان تبدیل به قوه شنوایی میشود تا واژههایی همچون شد، انجام گردید، بهرهبرداری شد و حل شد را بشنوند. دهها سال است از مسئولان عالی رتبه شنیدهایم که فلان طرح و فلان طرح برای حل مشکل آب منطقه مرکزی در حال طراحی برنامهریزی و اجراست، اما آنچه هم اکنون به چشم میبینیم ترکهای خشک و دلخراش بستر زاینده رود است.
زایندهرودی که دیگر زنده نیست و ای کاش مسئولان دولتی کنار فعالیتها و اقدامات و سخنرانیهایشان به این فکر هم باشند که باور و اعتماد مردم به مسئولان نظام شاید مهمتر از اجرای طرحهای عمرانی است. ما نیز واقف به مشکلات و نارساییها هستیم و اگر مسئولان محترم با مردم صادقانه گفتوگو کنند قطعاً همراهی افکار عمومی را در حل مشکلات خواهند داشت .گرچه در این سفر رئیسجمهور کشور باز هم وعده حل مشکلات را داد اما امیدواریم در پایان عمر این دولت این حرف را زمزمه نکنیم که باز هم دهانها از وعده آب خشکید!
