به گزارش اصفهان زیبا؛ صدای خش‌خش جارو از پشت پنجره حضور آدم‌هایی که روزشان زودتر از همه مردم شروع می‌شد را به تو خبر می‌داد. این صدا، مردی که در کوچه‌ها در سیاهی شب جارو می‌کشد و بیدار است را به تو نشان می‌داد که وقتی پا درون معابر شهر می‌گذاشتی، زیبایی جلوی چشمت مجسم می‌شد.
تلاش این مردمان زحمت‌کش، اما سال‌ها خاطرات زیبایی برای شهر ترسیم کرد و سفر تو به سایر شهرها بود که قدر داشتن کوچه‌های زیبا و تمیز و به دور از زباله و برگ و خاشاک از شهر اصفهان را یادآور می‌شد. مردمانی نارنجی‌پوش که حاصل کارشان تصویر بصری زیبایی از شهر اصفهان می‌داد. اصفهانی زیبا و تمیز که می‌توانستی در تمام کشور به آن ببالی و این گفته گردشگران و تأیید تمیزی بی‌مثال اصفهان را قابی برای افتخارات اصفهان کنی و خدا قوتی عمیق را نثار تلاششان کنی.
نارنجی‌پوشانی که دوست داشتی کمی استراحت کنند و بیداری‌شان آن موقع صبح تا طلوع آفتاب و خطراتی که تهدیدشان می‌کرد، شاید دلهره‌ای بود برایت.
نازیبایی را نمی‌توان تنها گردن پاکبان‌های شهر انداخت
حالا اما انگار مدت‌هاست صدای خش‌خش جاروی پاکبان محله را نشنیده‌ام. اینکه حالا سال‌هاست مجبوریم به جای رفتگر بگوییم پاکبان کمی معذبیم، اما انگار چاره‌ای نیست.
رفتگر آن زمان، با اهالی محل قرابتی خاص داشت و روبیدن محل را با دل‌خوشی انجام می‌داد و اما حضور کمرنگ پاکبان‌هایی که زیبایی با خودشان به همراه می‌آوردند، دیگر کمرنگ شده است.
حضور کمرنگ این زحمت‌کشان، حالا با دیدن کوچه‌پس‌کوچه‌های نازیبا، بیشتر احساس می‌شود. این نازیبایی را نمی‌توان تنها گردن پاکبانی انداخت که سهمش از تمیزی شهر قرار است چیزی حدود 8 هزار مترمربع باشد.
شهر اصفهان تنها ۱۶۰۰ کارگر پاکبان دارد
بنا به گفته متولی خدمات شهری شهر اصفهان ۴۶میلیون مترمربع مساحت رفت‌وروب کل شهر است که شهر اصفهان تنها ۱۶۰۰ کارگر پاکبان دارد. میانگین روزانه ۱۶ هزار مترمربع سهم هر کارگر برای جاروب است؛ ولی به گفته بقایی ۵۵ درصد این وسعت با دستگاه مکانیزاسیون جاروب می‌شود. یک آدم مگر چقدر توان دارد برای این شهر؟
از وقتی تصمیم گرفته شد نظافت شهر بیفتد دست ماشین‌های مکانیزه که فقط می‌تواند در معابر اصلی تردد کند، حضور این پاکبان‌ها هم کمتر شد.
بقایی در مصاحبه‌ای به بخش مکانیزاسیون نظافت شهری اشاره کرده و گفته بود در بخش مکانیزاسیون در نظر داریم تا سال ۱۴۱۰، به صددرصد پوشش معابر شهری برسیم؛ این رقم در سال ۱۴۰۰، ۳۰ درصد معابر بوده و در سال ۱۴۰۲، ۶۰ درصد. در این راستا نیز ۲۰۰ میلیارد بودجه برای خرید جاروب‌های مکانیزه در نظر گرفته شده است که امسال برنامه داریم نیمی از دستگاه‌های جاروب مکانیزاسیون را جدید
کنیم.
این که قرار است به صددرصد مکانیزاسیون برسیم با معماری شهری، نمی‌خواند. معابر تنگ و کوچه‌های بن‌بست راهی برای مکانیزاسیون ندارد. دادن 60 درصد معابر دست جاروب‌ها هم شاید کمی عجیب باشد. 60 درصد آمار بزرگی است برای شهر اصفهان و تو باید مکررا این جاروب‌ها را در معابر اصلی ببینی، اما این‌طور نیست و به نظر نمی‌رسد اتفاقی که به دنبال آن بوده‌اند افتاده باشد.
با مشکل کمبود کارگر در بخش نظافت شهری و حمل زباله روبه‌رو هستیم
او همچنین تأکید کرده که اکنون با مشکل کمبود کارگر در بخش نظافت شهری و حمل زباله روبه‌رو هستیم، به‌رغم اینکه هیچ تغییری در حق‌وحقوق آن‌ها نیست و چه‌بسا بیشتر هم شده است. این کمبود توسط دستگاه‌ها حل شده است؛ اما شواهد این‌طور نشان می‌دهد که جاروب‌ها جایگزین خوبی نبوده‌اند، وقتی هم عمرشان زیاد است هم تعدادشان کم.
معاون محیط‌زیست و خدمات شهری شهردار اصفهان باز گفته در حال حاضر به‌هیچ‌وجه نمی‌توانیم اتباع بیگانه برای کارگر نظافت جذب کنیم و امکان جذب کارگر برای نظافت و رفت‌وروب را داریم؛ چراکه روزانه ۱۵۰ کارگر نظافت شهری غایب داریم که به دلایل مختلف غیبت می‌کنند.
با این اوصاف رها شدن زباله در معابر و کثیفی شهر که حالا بیش از هر زمان دیگر از زبان شهروندان شنیده می‌شود، مؤید این موضوع است که نظافت شهر با چالش روبه‌روست. این توهم نیست واقعیتی است که انگار قرار نیست دیده شود.
کمبود کارگر و امکانات و البته پیمانکارانی که گاهی اندک کارگرانشان را به مرخصی اجباری می‌فرستند باعث این موضوع شده‌اند. حالا این حرف‌ها را که کنار هم می‌گذاریم دلیل کم شدن صدای خش‌خش جارو توی کوچه‌ها را متوجه می‌شویم، کوچه‌هایی که انگار دیگر غریبه شده‌اند.
