منتقدان، مجله تایم را به اخذ پول از سوی نزدیکان جوبایدن متهم می‌کنند

یکی از رسانه‌های آمریکا در نقد این عمل از اخذ پول توسط نشریه تایم گفته و اینکه بهتر می‌بود به جای چهره‌هایی که هنوز کارنامه‌ای در سطح کلان قدرت از خویش برجای نگذاشتند، از کادر درمان یا چهره ترامپ استفاده می‌شد. نشریه تایم آنچه را انجام داده که براساس فهم رسانه‌ای و کسب آورده مالی مدیران آن شکل گرفته است. جدال شکل‌گرفته درباره انتخاب تصویر نخست توسط نشریه تایم در سطح جهانی است، همین وضعیت را می‌توان در کشور خودمان نیز مشاهده کنیم. با فراگیرشدن شبکه‌های اجتماعی همچنان موضوع عکس اول، تیتر اول و حتی تیتر دوم برای فعالان رسانه‌ای، سیاستمداران، اهل قدرت و مدیران ارشد و مخاطبان مهم است.  چه بسیار مدیران اجرایی که علاقه‌ای خاص برای حضور در رسانه‌های مختلف از خود نشان می‌دهند، افرادی که کشش غیرقابل وصف برای حضور در برنامه‌های خبری دارند و از اینکه تصویر خود را روی جلد نشریات ببینند مسیرهای ناهمواری را با توجه به بودجه سازمانی هموار می‌کنند. به عنوان مثال، تصویر نخست و تیتر اول اکثر نشریات سراسری و استانی متعلق به مدیران ارشد کشوری و سپس استان مربوطه است، مدیرانی که از احداث شبکه جدید زیرساخت‌ها در حوزه‌های گوناگون گفته‌اند، ولی نشریات با استفاده از تجربه روزنامه‌نگاران حرفه‌ای مطلب را به گونه‌ای پرورش داده‌اند که مخاطب گمان می‌برد با واقعیت تحقق یافته در حوزه مربوطه روبه‌رو است، در صورتی که کلیت مطلب چیزی جز  نشان دادن بهتر یک مدیر زیاده‌گو نبوده است.  آنچه نشریات امروز را به عنوان کاغذهایی بدون زاویه نگرش خاص تبدیل کرده است، افتادن به دام خواسته‌های نامعقول مدیران ارشد کشوری و استانی است. مدیرانی که قبل از آنکه زمینه انتقاد از کارنامه اجرایی آنان توسط نشریات بی‌طرف بررسی شود، تلاش می‌کنند با ارائه گزارش‌های سفارشی و پرداخت هزینه رپرتاژ نشریات را خنثی و هم راستا با خود کنند.  در غیر این صورت دلیلی وجود ندارد که مخاطبان بخت برگشته طی یک ماه کاری چند مرتبه تصویر و سخنان برخی مدیران را ببینند و بخوانند . کنار هم قرار گرفتن این همه در نهایت تبدیل شدن یک روزنامه به سفارش‌نامه است. وضعیت حضور مدیران در صفحه نخست روزنامه‌ها را مقایسه کنید با تعداد نشر تصویر نویسندگان، استادان دانشگاه، منتقدان سیاست‌های اقتصادی و سایر چهره‌های علمی طی یک‌سال. مدیران اجرایی در رتبه نخست قرار می‌گیرند، چرا که آنان برای نشریات آورده‌ای خاص به همراه دارند و سایر چهره‌های علمی و ادبی خیر!