جریان خلیج‌فارس در اصفهان
با گسترده‌تر شدن چتر خشک‌سالی بر نصف‌جهان و بلاتکلیفی راه‌های انتقال آب به اصفهان، سخت‌ترین و پرهزینه‌ترین مسیر انتقال آب به این استان تأیید شد. انتقال آب خلیج‌فارس به فلات مرکزی ایران و اصفهان که در یک دهه اخیر مورد نقد بیشتر اساتید دانشگاه و اهالی فن قرار گرفت، امروز تنها راه نجات اصفهان نیمه‌جان از تشنگی است. شهرداری اصفهان در کنار اتاق بازرگانی و سایر صنایع بزرگ و نام‌آور استان، سهام‌دار شرکتی است که در گام نخست وظیفه انجام مطالعات اولیه، کارهای زیربنایی و جمع‌آوری مستندات و داده‌ها را برای ارزیابی این انتقال برعهده دارد. شهرداری اصفهان البته سال گذشته و در مرحله اول در افزایش سرمایه این شرکت، سهم خود را به میزان سه میلیارد تومان پرداخت کرد و امسال نیز در صورت تأیید نهایی فرمانداری، سهام شهرداری در شرکت یادشده به بیش از 56 میلیارد تومان می‌رسد.
مدیریت شهری اواخر سال گذشته نیز با موافقت شورای شهر به طرح آب‌رسانی اصفهان بزرگ (بهشت‌آباد) کمک کرد. در آخرین هفته اسفند98 و در جلسه صد و شانزدهم، لایحه دوفوریتی کمک شهرداری اصفهان از محل مالیات بر ارزش افزوده به طرح‌های آب‌رسانی استان، از راه‌اندازی دوباره عملیات اجرایی تونل بهشت‌آباد مصوب شد که البته این طرح همچنان متوقف است.۱۰۰میلیارد تومان مجموعه کمک شهرداری‌ها و دهیاری‌های استان به این طرح بود که سهم اصفهان از این رقم ۳۸,۵ درصد برآوردشد.
انتقال آب مصوب شد
اوایل دهه90، طرح انتقال آب خلیج‌فارس به اصفهان مطرح شد. ناصر حاجیان از اساتید مطرح و پژوهشگر حوزه آب در سال92 در پژوهشی به نام «ارزیابی انتقال آب خلیج‌فارس به فلات مرکزی (اصفهان، یزد و…) ایران» که در اولین همایش ملی بحران آب ارائه کرد، به ارزیابی این طرح پرداخت و قیمت تمام‌شده یک متر مکعب آب برای زمان‌های مختلف اجرای این طرح را محاسبه کرد. طبق داده‌های این پژوهش، اگر زمان اجرای این طرح 10سال طول بکشد، هزینه انتقال هر مترمکعب آب به اصفهان 27 هزار تومان و اگر 20 سال طول بکشد هزینه‌ها به 30 هزار تومان می‌رسد و اگر 30 سال طول بکشد این نرخ برای هر مترمکعب آب به 100 هزار تومان افزایش می‌یابد. با وجود همه هزینه‌ها اما گویا این شیوه انتقال آب تنها راه نجات است. استاندار اصفهان در آذر سال گذشته و در شورای اداری استان توضیح داد که کمبود آب زاینده‌رود آثار مخربی در ابعاد ملی دارد که آب شرب 6 میلیون نفر و 68درصد تولید فولاد و 26درصد تولید فراورده‌های نفتی کشور را با مشکل مواجه می‌کند و آثار تاریخی این استان را نیز در معرض خطر قرار می‌دهد. رضایی راه‌های انتقال آب از خلیج‌فارس یا تونل بهشت‌آباد را راه‌حل مشکل آب دانست. آبان امسال بالاخره پس از یک دهه اما و اگر، مرحله نخست ابرپروژه انتقال آب از خلیج‌فارس به فلات مرکزی ایران با دستور ویدئوکنفرانسی رئیس‌جمهور افتتاح شد.
آذرماه نیز غلامی، معاون عمرانی استاندار اصفهان، اعلام کرد که انتقال آب خلیج‌فارس به استان اصفهان مصوب و نهایی شده است. به گفته او، این آب برای تأمین نیاز مناطق صنعتی پیش‌بینی شده و با مشارکت صنایع انجام خواهد شد تا از آب خام زاینده‌رود استفاده نکنند. غلامی برآورد اولیه این طرح را ۲۶۰ هزار میلیارد ریال اعلام کرد.
آب 50 هزار میلیارد تومانی!
پـورمحمد شریعتی‌نیا، رئیس کمیسیون اقتصادی، در تشریح لایحه ارسالی شهرداری اصفهان می‌گوید: «افزایش سرمایه شرکت آب صفه 400 میلیارد تومان بوده که سهم شهرداری حدود 57 میلیارد شد. سال گذشته سهم شهرداری اصفهان برای اقدامات اولیه سه میلیارد تعیین شد که شهرداری آن را پرداخت کرده و مابقی آن به‌عنوان افزایش سرمایه این شرکت باید امسال پرداخت شود.» او تأکید می‌کند که کمیسیون اقتصادی با این شرط که محل تأمین این مبلغ در اصلاح بودجه امسال مشخص شود با این لایحه موافقت کرد. سایر اعضای شورای شهر ابهامات و پرسش‌هایی را درباره شیوه کار این شرکت، چگونگی تأمین هزینه‌ها و… مطرح کردند که طهرانی، معاون اقتصادی شهرداری اصفهان، به ابهامات آن‌ها این گونه پاسخ داد: «سهام‌داران اصلی این شرکت فولاد مبارکه، پالایشگاه، ذوب‌آهن، شهرداری اصفهان، اتاق بازرگانی و سایر شرکت‌های بزرگ صنعتی اصفهان هستند. هدف این شرکت تأمین آب برای شرب و صنعت اصفهان است.»
به گفته او، افزایش سرمایه این شرکت مصوب شده وشهرداری اصفهان به‌عنوان یکی از سهام‌داران اصلی باید سهم خود را در تأمین سرمایه این شرکت پرداخت کند. طهرانی تأکید می‌کند که پروژه انتقال آب به اصفهان سنگین و هزینه‌بر بوده که باید با کمک صندوق توسعه ملی و دولت اجرا شود و از عهده سهام‌داران خارج است؛ ولی قبل از آن کارهای زیربنایی و مقدماتی باید توسط آورده‌های سهام‌داران اصلی انجام شود. او در پاسخ به اعضای شورای شهر بیان می‌کند که شهرداری اصفهان برای پروژه هزینه نمی‌کند و فقط سهم خود را در شرکت تأمین آب افزایش می‌دهد. طهرانی می‌گوید: «یکی از منابع تأمین آب شهر اصفهان بهشت‌آباد است که دچار مشکلات حاشیه‌ای شده و باوجود مصوبه دولت و شورای عالی آب به دلیل مباحث اجتماعی اجرا شروع نشده است. راه دیگر انتقال آب از خلیج‌فارس بوده که اولین فاز انتقال آب به کرمان انجام شده است. برای اصفهان هم باید شرکتی ایجاد شود تا مطالعات و امور زیربنایی را انجام دهد و سپس برای تأمین هزینه‌های انتقال آب از صندوق توسعه ملی، وام، فاینانس و… کمک بگیرد.» به گفته او، هزینه انتقال 200 میلیون متر مکعب آب شیرین از خلیج‌فارس به اصفهان حدود 40 تا 50 هزار میلیارد تومان برآورد شده که با سرمایه شرکت و شهرداری تأمین نمی‌شود.
نصیر ملت، نایب‌رئیس شورا با این لایحه مخالفت کرد. او معتقد است صنایع بیشترین مصرف‌کننده این آب هستند و توان تأمین هزینه‌های انتقال را نیز دارند. ملت می‌گوید:«باید این پول را در پروژه‌های شهری هزینه کنیم که مخاطبش شهروندان هستند.» رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان اما با این لایحه موافقت کرد. او می‌گوید: « باتوجه به وضعیت اصفهان، خشکی زاینده‌رود و کاهش نزولات جوی و مشکلاتی که با بعضی از استان‌های هم‌جوار داریم، مجبور به اجرای این طرح هستیم.» به گفته علیرضا نصر اصفهانی، باوجود هزینه‌های سنگینی که انتقال آب از خلیج‌فارس دارد؛ ولی اصفهان چاره‌ای ندارد و آینده شهر به این انتقال آب بستگی دارد. او توضیح می‌دهد که فولادمبارکه، ذوب‌آهن، پالایش نفت، پرشین فولاد، اتاق بازرگانی، سازمان همیاری شهرداری و شهرداری اصفهان، سهام‌دار شرکت تأمین آب هستند واگر همه این آب برای صنایع مصرف شود باز هم کار درستی انجام شده؛ چرا که آبی که صنعت مصرف می‌کند آزاد می‌شود و بسیاری از مشکلات را حل می‌کند.
