به گزارش اصفهان زیبا؛ درحالیکه جنگ داخلی سوریه که بیش از ده سال به طول انجامید، وضعیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کنونی اینکشور را در فضایی نابسامان و پر از چالش قرار داد، کارشناسان معتقدند ورود سوریه به فاز بازسازی و حل مشکلات امنیتی، فرصت مناسبی برای حامیان و متحدان آن در نقشآفرینی برای بهسازی و نوسازی شهرهای این کشور است؛ چراکه اغلب زیرساختهای این کشور تخریب شده است و بسیاری از بخشهای سوریه بهخصوص حوزه ساختوساز و انرژی نیاز به بازسازی و ترمیم دارد.
دولت سوریه نیز با اولویتبندی شرکای استراتژیک خود در همکاری برای توسعه اقتصادی و تجاری کشور درصدد اجرای این پروژه است و از متحدان خود همچون ایران درخواست حمایت دارد. در این میان شهرها هم میتوانند در کنار دولتها بهعنوان بازیگران غیررسمی و در راستای تحقق اهداف شهری خود نقشآفرینی کنند؛ اصفهان نیز با وجود ظرفیتهای چشمگیر صنعتی مدتهاست به ارتباط با این کشور نگاهی جدی دارد و بهدنبال ارتباطی مؤثر با شهرهایی از سوریه در قالب روابط خواهرخواندگی است تا طبق تفاهمنامه نقش مهمی در بازسازی سوریه داشته باشد و از طرفی، به تبادل تجربههای فرهنگی و گردشگری با سوریه که به گفته کارشناسان بهترین شیوه برای توسعه ارتباط دوجانبه است، بپردازند.
تقارب فرهنگی ایران و سوریه
توجه به مشترکات فرهنگی برای ایجاد رابطه اصفهان با شهرهایی از سوریه باید در اولویت قرار گیرد و اصفهان میتواند با توجه به ظرفیتهای دمشق، حلب و لاذقیه، این شهرها را در لیست شهرهای خواهرخوانده جدید خود قرار دهد و در این میان روابط خواهرخواندگی میتواند به همکاری مشترک بینالمللی و توسعه روابط و تبادل تجربههای دو کشور در حوزههای فرهنگی، اقتصادی و همچنین سیاسی کمک کند. سوریه نیز کشوری با سابقه تاریخی است که همچون ایران صاحب تمدن است. ایران و سوریه شاید از لحاظ جغرافیایی با یکدیگر همخوانی نداشته باشند، مشترکات فرهنگی بسیاری دارند. روابط ایران و سوریه از گذشته خوب بوده و به لحاظ سیاسی هیچگاه قطع یا تیره نشده و چه پیش از انقلاب و چه بعد از آن همیشه در جریان بوده است. ازطرفی یکی از دلایل ارتباط همیشگی ایران و سوریه، تقارب فرهنگی دو کشور است و وجود مراقد حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) در سوریه نیز ارتباط نزدیک و مستمری بین ایرانی ها و سوریها ایجاد کرده است.
تقویت تعاملهای فرهنگی و اقتصادی ایران و سوریه در بستر روابط استراتژیک
پیش از انقلاب و پس از آن رفتوآمدها و ارتباط گردشگری مذهبی دو کشور بسیار پررنگ بود؛ البته سوریه علاوه بر گردشگری مذهبی در دیگر بخشهای گردشگری همچون آثار باستانی نیز بسیار فعال بود و تا پیش از بحران داخلی نزدیک به دهمیلیارد دلار درآمد سوریه از این بستر تأمین میشد. سوریه یکی از مهمترین کشورهای حوزه دریای مدیترانه در صنعت گردشگری است و به دلیل قدمت هزارساله آثار باستانی و حفظ و ماندگاری آنها محل توجه گردشگران دنیا قرار دارد. روابط استراتژیک ایران و سوریه نیز طی دهههای اخیر با توجه به همگامیهای دو کشور در محور مقاومت و حمایت ایران از این محور و ایستادگی در مقابل قلدریهای آمریکا و اسرائیل در منطقه شکل گرفت و باعث تقویت آن شد؛ درعینحال ایران در بستر روابط استراتژیک با سوریه میتواند تعاملهای فرهنگی، گردشگری، اقتصادی و تجاری خود را با سوریه تقویت کند. حضور ایران در سوریه و همکاری با سوریها تسهیلکننده روابط ایران با سایر کشورهای عربی و همچنین کشورهای اروپایی خواهد بود و این ارتباط به نوعی دسترسی ایران به سایر کشورها را مهیا میکند. هرچقدر کشورمان روابط خود را توسعه بخشد و به سمت همکاریهای مشترک منطقهای در بخش تجارت و اقتصادی پیش رود، پایگاه خوبی برای توسعه همکاریها در این بخشها با دیگر کشورها بهشمار خواهد آمد.
اصفهان با چه شهرهایی از سوریه خواهرخوانده شود؟
بهترین شهرهایی که اصفهان میتواند از سوریه برای ارتباط خواهرخواندگی انتخاب کند، دمشق، حلب و لاذقیه هستند. ظرفیتهای دمشق به لحاظ تاریخی و گردشگری مذهبی، حلب به لحاظ گردشگری و تجاری و لاذقیه نیز به لحاظ گردشگری طبیعت بسیار مورد توجه است. اصفهان میتواند با این سه استان بر اساس توافقنامههای خواهرخواندگی رابطه برقرار کند که عمده این روابط میتواند در قالب فرهنگی تعریف شود. ظرفیتهای فرهنگی اصفهان باید در ارتباط با هرکدام از این سه شهر سوریه تبلیغ شود. تبلیغات فرهنگی ازجمله موضوعهایی است که کمتر به آن پرداخته شده است. اصفهان باید در ارتباط با سوریه به معرفی فرهنگ خود بپردازد و شهرهای سوریه نیز باید فرهنگ خود را به اصفهان معرفی کنند؛ موضوعی که باید محور روابط خواهرخواندگی اصفهان با شهرهایی از سوریه قرار گیرد. در این روابط باید روی موضوعهای مشترک فرهنگی کار شود. در بحث صنعت گردشگری نیز بهخصوص گردشگری مذهبی باید تمرکز کرد و با برنامهریزی پیش رفت. از طرفی، برای همکاریهای تجاری نیز باید برنامهریزی دقیق صورت گیرد؛ چراکه سه استان حلب، دمشق و لاذقیه از استانهای اقتصادی سوریه بهشمار میروند و ظرفیتهای اقتصادی و تجاری چشمگیری دارند و اصفهان میتواند در همکاری با آنها از بهرهبرداریهای اقتصادی بسیاری بهرهمند شود.
انتقال تجربههای اصفهان به سوریه در حوزه بازسازی
صنعت گردشگری در دنیای امروز زیرمجموعههای بسیار گستردهای دارد. صنعت گردشگری در حوزههای سلامت، فرهنگ، آثار باستانی، پزشکی، صحرا، ورزشی و… همگی درآمدهای بسیاری را برای کشورها در پی خواهند داشت. از کانالهای بسیاری میتوان به جذب گردشگر و درنهایت تقویت روابط خواهرخواندگی رسید که اولینقدم، تقویت زیرساختهاست. زیرساختهای کنونی ایران جوابگوی حجم قابلقبول گردشگر نیست؛ شرایطی که هماکنون انگیزهای برای سفر گردشگران به ایران ایجاد نمیکند. شهرداری اصفهان باید تجربههای خود را در بخش شهرسازی و نماسازی در اختیار خواهرخواندههای خود بگذارد؛ همچنین در صورت ایجاد رابطه خواهرخواندگی با شهرهایی از سوریه اصفهان تجربههای خود را به شهرهای سوریه منتقل کند و بالعکس سوریه نیز به همین صورت عمل کند تا درنهایت شاهد جذب گردشگر و تحقق اهداف اقتصاد شهری باشد.
رهآورد بازارهای سوریه برای اصفهان
هماکنون کشور سوریه در بخش بازسازی بودجه کافی ندارد. 600 تا 700 میلیارد دلار هزینه بازسازی سوریه است. در مقابل، سوریه انتظار دارد کشورهای حامیاش، با بودجه کافی مسئولیت بازسازی کشور را برعهده بگیرند و با آورده خود پروژهها را انجام دهند و پس از بازسازی و در مرحله درآمدزایی، سرمایه خود را همراه با سود حاصله برداشت کنند؛ فرصتی که در حال حاضر برای ایران وجود دارد و مهمترین بخش آن آورده است. ایران میتواند در بسیاری از بخشهای سوریه همچون مسکن، صنعت، خدمات، کشاورزی و… سرمایهگذاری کند؛ کشوری که شش استان آن صددرصد تخریب شده و چندین استان دیگر آن تا 70درصد خرابی دارد و زیرساختهایش از بین رفته است؛ همچنین حوزه انرژی اولویت دولت سوریه است و در بخش اشتغال و درآمد نیز دست به گریبان بوده و رسیدگی به این موضوعها را از دولتهایی که او را حمایت میکنند، مطالبه میکند.
رویکرد فرهنگی سوریه و لبنان در جذب گردشگر
در توضیح رویکرد انتقال فرهنگی لبنان و سوریه پیش از جنگهای داخلی باید گفت مهمترین اقداماتی که این دو کشور برای معرفی خود و جذب گردشگر انجام میدادند که بسیار هم نتیجهبخش بود و هر سال بیشترین جذب گردشگر را برای آنها بههمراه داشت، فعالیتهای فرهنگ بود. برنامهریزی سالانه دقیق لبنان و سوریه برای انجام فعالیتهای فرهنگی در قالب برگزاری کنسرتها و برنامههای تفریحی و گردشگری بسیار پررنگ بود، برنامههایی که بهصورت گسترده اطلاعرسانی و رسانهای میشد و گردشگران را از جای جای دنیا به سمت خود میکشاند؛ تا جایی که سوریه بهتنهایی سالانه دهمیلیارد دلار از طریق فعالیتهای فرهنگی و انتقال و معرفی فرهنگ خود درآمد داشت. اگر چنین فعالیتهایی در روابط خواهرخواندگی شهرهای ایران انجام نشده و روابط در قالب فعالیتهای فرهنگی تعریف نشود، صرف یک امضا و چند عکس یادگاری نمیتوان چشمانداز چشمگیری را برای روابط خواهرخواندگی متصور شد. به عقیده بنده متولیان روابط خواهرخواندگی نباید تنها توافق دو شهر را به معنای رسیدن به اهداف مورد نظر در نظر بگیرند؛ بلکه عقد تفاهمنامههای خواهرخواندگی شروع کار است، نه پایان کار. زمانیکه توافق خواهرخواندگی انجام میشود، دو طرف باید امور اجرایی را پیگیری و فورا برای اهداف موردنظر برنامهریزی کنند. پیگیری مستمر بین دو شهر و انتقال تجربهها و انجام نشستهای مستمر و تخصصی از الزامهای روابط خواهرخواندگی است. بدون این اقدامات توافقنامههای خواهرخواندگی به هیچ نتیجهای نخواهند رسید.