به گزارش اصفهان زیبا؛ بزرگی انسان‌ها را از تأثیرات مرگشان می‌شود شناخت. با مرگ یک نفر، کشور به آشوب کشیده می‌شود، خون‌ها ریخته می‌شود روی زمین. یکی هم شهادتش می‌شود اسباب یک فتح بزرگ. نصر و فتح الهی می‌آید به برکت آن و وجدان‌های خفته بیدار می‌شوند.
خون او همچون مایعی تیز، تمیز می‌کند تمام ناپاکی‌ها را. شهید زاهدی چنین بود. بزرگ‌مردی که رفتنش عملیات «وعده صادق» را رقم زد و پس‌ازآن کوخ‌نشین‌های جهان بیدار شدند. آمدند میان دانشگاه. وسط خیابان. پرچم اهل حق را به دست گرفتند. کاخ‌های اهل ستم را به لرزه انداختند.
آن روز که خبر رسید قسمتی از سوریه که خاک ایران است ویران شده، دل همه‌مان لرزید. وقتی از تعداد شهدا گفتند و نام‌هایشان، بیشتر لرزیدیم. با اینکه خیلی از ما برای نخستین بار نام شهید زاهدی را می‌شنیدیم. رسم مردان خدا این‌چنین است. آن‌ها میان اهل زمین ناشناس‌اند و در آسمان‌ها شهره. چشم‌هایمان خیس شد و دل‌هایمان پر از بغض. روی زبانمان ورد انتقام.
بزرگی انسان‌ها را از تأثیرات مرگشان می‌شود شناخت. بعضی‌ها در بستر بیماری می‌میرند، برخی در جاده، دیگری پس از شرب حرام خدا. رفتن بعضی اما می‌شود سرآغاز نبردی برای نابودی ظلم. می‌شود راهی برای استراحت و خواب آرام کودکانی مظلوم.
نباید رفتن آن‌ها را مرگ پنداشت که شهادت تولدی است در جهانی بزرگ‌تر. دلکش‌تر. روح شهید آزاد می‌شود و رها. دست‌هایش از بند دنیای فانی نجات می‌یابد و اینجاست که قدرت می‌یابد برای تغییر امور، برای هدایت قلوب.
شهید زاهدی عزیز! طوبی لک که پیکر بی‌جانت جان داد تن‌های مرده ما را. باز کرد کوره‌راه‌های بسته ظهور را. با شهادتت ندای «انا المهدی» نزدیک می‌شود به ما، نزدیک‌تر از همیشه.
