به گزارش اصفهان زیبا؛ با آغاز ثبتنام نامزدهای ریاستجمهوری از دهم خرداد، کشور به فاصله چند ماه از برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند، بار دیگر رسما وارد فضای انتخاباتی دیگر و البته زودهنگام میشود.
فرایند این انتخابات همزمان با آغازبهکار پارلمان دوازدهم بوده تا در تابستان پیش رو برای کرسی خالی ریاست جمهوری در پاستور تعیین تکلیف شود؛ رقابتی که ظاهرا نه نامزدها آمادگی و فرصت کافی برای فعالیتهای انتخاباتی و جلب نظر مردم به خود را دارند و نه مردم فرصتی برای جمعوجور کردن افکارشان برای شرکت در یک انتخاب دیگر، آنهم پس از حادثهای که برای آیتالله رئیسی افتاد.
ثبتنام از نامزدها از 10 خرداد آغاز و تا 14 خرداد ادامه خواهد داشت و بررسی صلاحیت نامزدها توسط شورای نگهبان از 15 تا 21 خرداد به طول میانجامد و پسازآن اسامی تأییدشدگان در روز 22 خرداد اعلام میشود تا طی دو هفته کاندیداها فرصت تبلیغ داشته باشند و درنهایت 8 تیر به مصاف هم بروند؛ رقابتی که مطمئنا گزینه مشارکت در آن نقشی اساسی ایفا میکند و از مردم انتظار میرود با وجود همه اتفاقها و مشکلات پیش رو و البته انتقادها و اعتراضها به شرایط موجود، حضور حداکثری در آن داشته باشند.
برخی معتقدند یک انتخابات پرشور، فضای رقابتی با حضور نامزدهایی از هر جناح و موضع سیاسی را میطلبد و درعینحال یک فضای گفتمانی میتواند انتخاب را برای مردم در بررسی نامزدها آسانتر کند. آنچه حامد یزدیان، نماینده منتخب مردم اصفهان در مجلس دوازدهم شورای اسلامی نیز بر آن تأکید دارد.
یزدیان معتقد است که توجه به سرمایه اجتماعی نظام جمهوری اسلامی ایران در شرایط کنونی بسیار مهم است؛ چراکه سرمایه اصلی نظام مردم هستند، مردمی که در همه صحنههای کشور عزیزمان ایران حضور داشتهاند و دارند.
او به «اصفهانزیبا» میگوید: «یکی از عواملی که میتواند عرصه انتخابات را پرشور کند، رقابتیبودن آن فضاست. برخی از مواقع برداشت ما از شرایط این است که در رقابتیبودن فضای انتخاباتی لزوما افرادی که حتی کلیات نظام را هم قبول ندارند، باید وارد عرصه انتخابات شوند، که مطمئنا این موضوع قابلاجرا نیست؛ اما درواقع افرادی باید به عرصه انتخابات وارد شوند که هم چهارچوبهای کلی نظام را قبول داشته و هم تجربه، تخصص و برنامه مشخصی برای آینده کشور دارند تا با ارائه آن امید به آینده را در جامعه احیا کنند و مردم را با این رویکرد پای صندوقهای رأی بکشانند.»
یزدیان تأکید میکند: «علاوه بر رقابتیکردن فضای انتخاباتی، کاندیداها باید به شکلی برخورد کنند که احساس امید به مردم داده شود؛ بدین معنا که در انتخابات پیش رو برنامههایی را ارائه کنیم و نوع نقادیهای ما در فضای سیاسی کشور به نحوی باشد که ناامیدی را در میان مردم رواج ندهیم. نباید با انتقاد از شرایط کنونی کشور فضا را طوری ترسیم کنیم که انگار به بنبست رسیدهایم.»
ایجاد فضای گفتمانی در بررسی نامزدهای انتخاباتی
او میگوید: «واقعیت این است: بهرغم همه اتفاقها و انتقادهایی که مردم به برخی از مسائل کشور دارند، ایجاد نقاط امید در فضای کنونی، بسیار جدی است؛ چراکه با امیدآفرینی میتوان رقابتهای انتخاباتی را به سمتی کشاند که کدام شخص از کدام حزب و موضع سیاسی ترسیمش از آینده کشور امیدآفرینی است و کدام شخص چشمانداز روشنی به آینده سیاسی کشور ندارد.»
یزدیان ادامه میدهد: «درعینحال ما باید فضای رقابت را به فضای رقابت گفتمانی تبدیل کنیم؛ اینکه کدام گفتمان بهدنبال ایجاد انگیزه و کار است و کدام گفتمان کشور را کشوری شکستخورده میبیند؛ کدام گفتمان، گفتمان کار جهادی است و کدام گفتمان، گفتمان وابستگی و نگاه به بیرون است.
اگر ما عرصه انتخابات را بدین شکل تعریف کنیم، فضای رقابت هم بهخودیخود شکل میگیرد؛ فضای رقابتی که حتی در بین احزاب و گروهها با یک موضع سیاسی هم بهوجود میآید. آنطور که هماکنون شاهد هستیم، در جناح اصولگرا برخی درخصوص اصلاح برخی از امور و مسائل کشور ناامید هستند و به تغییر اصول و چهارچوبها فکر میکنند و برخی اما امید به آینده با همین شرایط کنونی دارند و معتقدند با تکیهبر تجربههای 40ساله و منابع موجود و البته تکیهبر توان جوانان میتوان آینده خوبی را برای ایران بهوجود آورد.»
نماینده منتخب مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی با این اعتقاد که ما باید تااندازهای رقابت بین نسلی را در جمهوری اسلامی بپذیریم و موردتوجه قرار دهیم، میگوید: «متأسفانه در این زمینه ما معمولا دچار افراطوتفریط میشویم. برخی از جناحها و گروههای سیاسی بهکل بحث جوانگرایی را مطرح میکنند (در رویکرد جوانگرایی باید جدای از سن به تخصص و برنامه هم توجه کرد) و برخی اما به استفاده از نیروهای باتجربه معتقدند و ملاک انتخاب افراد را بر اساس سوابق طولانی آنها تعریف میکنند و تجارب اوایل انقلاب را مبنای تصمیمگیریها در کشور میدانند. درواقع فضای رقابتی لزوما، فضای اصلاحطلب و اصولگرا نیست؛ بلکه فضای برنامهها، تفکرها، اندیشهها و فضای جوانان و باتجربههاست؛ نکتههایی که میتواند پازل رقابت را انتخابات تعریف کند.»
یزدیان میافزاید: «حتی اگر شورای نگهبان در تأیید صلاحیتها سختگیری کند، بازهم ایجاد فضای رقابتی از طریق بررسی دیدگاهها و برنامههای کاندیداها قابل تحقق است.»
چگونه امید را در بین مردم رواج دهیم؟
او همچنین در پاسخ به این پرسش که چگونه میتوان در شرایط کنونی به ایجاد امید در جامعه پرداخت و مردم را با امید به آینده کشور پای صندوقهای رأی کشاند؟ میگوید: «در هر شرایطی آمارها و شاخصهای رسمی نماد یکسری اتفاقهای خوب در کشور است و شاخصهای امیدآفرین بهشمار میروند؛ برای مثال، شاخصهایی در خصوص بهرهوری از امکانات که شاهد هستیم این امکانات نسبت به سالهای گذشته برای مردم بیشتر شده است. البته این را نیز نباید فراموش کرد که تنها با حرف و شعار نمیتوان مردم را به آینده امیدوار کرد و باید با ارائه برنامههای تخصصی با هدف تغییرات در کشور، روزنههای امید در ایجاد شرایط خوب را برای مردم ایجاد کرد.»
بهبود معیشت مردم با همکاری مجلس و دولت
یزدیان با بیان اینکه هماکنون سفره مردم با مشکل مواجه است و هرچقدر شعار رشد شاخص اقتصادی دهیم، در آخر سختیهای معیشتی وجود دارد، اظهار میکند: «هم مجلس دوازدهم و هم دولت جدید میتوانند در همکاری با یکدیگر به اصلاح برخی از سیاستهای موجود بپردازند و تحولاتی را در معیشت مردم ایجاد کنند. دولت باید با روشهای مختلف حمایتی حداقلهای معیشتی مردم را تأمین کند و درعینحال مردم نیز باید با درنظرگرفتن شرایط موجود در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنند تا درنهایت آرامش به سفرههای مردم بازگردد.»
