او مجددا برای ادامه تحصیل به فرانسه مراجعه کرد ولی این بار با شهادت برادرش به وطن بازگشت و به خواست پدر دیگر ایران را ترک نکرد. پس از آن او در روزنامه اطلاعات خبرنگاری را ادامه داد.
صدرعاملی در زمان جنگ تحمیلی در مقام تهیه کننده به ساخت مستند جنگی (فیلم خونبارش) روی آورد. اما کارگردانی را از سال ۱۳۶۱ آغاز نمود و تا کنون نیز این حرفه را ادامه داده است.
همچنین او در دوره‌های ۲۱، ۲۴، ۲۷ و ۳۱ داور جشنواره فیلم فجر در بخش مسابقه سینمای ایران بوده و در بخش بین‌المللی جشنواره فجر نیز سابقه داوری دارد. صدرعاملی در بیشتر فیلم هایش به مسائل اجتماعی از جمله مشکلات و معضلات دختران جوان در جامعه پرداخته است.
از جمله آثاری کخ او کارگردانی کرده است می توان از فیلم های سینمایی متعددی همچون گل های داودی، قربانی، سمفونی تهران، دختری با کفشهای کتانی، من، ترانه ۱۵سال دارم، دیشب باباتو دیدم آیدا، هر شب تنهایی و سال دوم دانشکده من را نام برد که از این میان معروف ترین آن ها «من ترانه 15 سال دارم» و «دختری با کفش های کتانی» می باشد.
رسول صدرعاملی در سال ۱۳۸۳ موسسه فیلمیران را که اولین شرکت تخصصی توزیع و پخش فیلم در ایران محسوب می‌شود را تاسیس کرد.
پیش از این او در سال ۱۳۵۸ شرکت ایرانی تولید و توزیع فیلم سینمایی «میلاد فیلم» را تاسیس کرده بود و موسسه فیلمیران در واقع ادغام این موسسه با سه شرکت دیگر به نام «فیلمسازان»، «آفتاب نگاران» و «سیران فیلم» است. در سال‌های اخیر همواره بیش از ۷۰٪ تولیدات سینمای ایران توسط موسسه فیلمیران پخش شده‌است.
