افسانه‌ای با نمادهای ایرانی روی پرده سینما

اصلی‌ترین ویژگی که در سراسر «افسانه سپهر» به چشم می‌خورد، استفاده از نمادهای اصیل ایرانی و تا حدود اندکی نمادهای دیگر تمدن‌های برتر جهان است.

تاریخ انتشار: ۱۴:۱۱ - شنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۳
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه
افسانه‌ای با نمادهای ایرانی روی پرده سینما

به گزارش اصفهان زیبا؛ اصلی‌ترین ویژگی که در سراسر «افسانه سپهر» به چشم می‌خورد، استفاده از نمادهای اصیل ایرانی و تا حدود اندکی نمادهای دیگر تمدن‌های برتر جهان است. به نظر می‌رسد کارگردان «افسانه سپهر» قصد داشته انیمیشنی الهام‌گرفته از افسانه‌ها و قهرمان‌های اسطوره‌ای بسازد؛ داستانی که به مخاطب ارزش‌های واقعی زندگی و اهمیت تلاش برای آن‌ها را یادآور شود. «افسانه سپهر» پر است از نمادهای ایران؛ از شخصیت یوز ایرانی گرفته تا قهرمان‌های داستان و در آخر، نماد کوه دماوند. البته سعی شده به‌صورت نمادین و به‌عنوان زیر متن استفاده شود؛ به‌طوری که به‌اصطلاح در ذوق مخاطب نزند.

قهرمان‌های ناشناخته

«افسانه سپهر» چند قهرمان دارد. گویا هرکدام از آن‌ها نمادی است از یک شخصیت اسطوره‌ای و افسانه‌ای؛ اما آن‌قدر تعداد قهرمان‌ها و ضدقهرمان‌ها زیاد است که در آخر با هیچ‌کدام ارتباط برقرار نمی‌کنیم و آن‌ها را به‌خوبی نمی‌شناسیم. الهام از شخصیت‌های تاریخی و اسطوره‌ای بسیار عالی است؛ اما نکته اینجاست که تعداد معدودی از این قهرمان‌ها برای مردم شناخته‌شده است. داستان قهرمان‌هایی مانند آرش و رستم آن‌قدر به سبک‌های متفاوت نقل شده که مخاطب با کوچک‌ترین نشانه‌ای متوجه نکات مثبت و درس‌آموز آن داستان می‌شود؛ اما قهرمان‌های «افسانه سپهر» بسیار ناشناخته‌اند. شاید بهتر بود تعداد قهرمان‌ها کمتر باشد؛ اما به جزئیات شخصیت آن‌ها توجه می‌شد. این ‌گونه، مخاطب با سرمایه‌های فرهنگی‌مان بیشتر آشنا می‌شود، با آن‌ها بهتر ارتباط برقرار می‌کند و زمینه مناسب‌تری برای فرهنگ‌سازی فراهم می‌شود.

داستانی جذاب با ریتمی نامناسب

هرچند ایده اصلی داستان جذاب و پرمحتواست، جا داشت روی فیلمنامه و جزئیاتش بیشتر کار شود. داستان انسجام لازم را ندارد. برخی کاراکترها و داستانک‌ها دلیلی برای حضور نداشتند و به‌راحتی می‌شد آن‌ها را بدون آسیب به اصل داستان حذف و به‌جای آن، روی شخصیت‌ها و روند داستان اصلی سرمایه‌گذاری کرد. ریتم در کل اثر یکسان نیست، بخش‌های ابتدایی داستان به‌کندی می‌گذرد و در نهایت با خلق چالش‌های پشت‌سرهم ریتم سریع‌تر می‌شود؛ اما ای ‌کاش به‌جای چالش‌های پایانی پیاپی، هیجان در سراسر اثر پخش می‌شد تا مخاطب سردرگم و خسته نشود؛ مخاطبی که در بخش ابتدایی با هیجان قابل‌توجهی رودررو نشده با خستگی و ناامیدی وارد دقایق پایانی می‌شود. او دیگر انگیزه و آمادگی برای تماشای چالش‌های جدید را ندارد.

کودکان انیمیشن‌شناس

در حال حاضر، آثار فراوان و متنوعی در دسترس کودکان و نوجوانان قرار دارد. علاوه بر اینکه یک شبکه تلویزیونی به کودکان اختصاص‌داده ‌شده، در فضای اینترنت می‌توان بهترین انیمیشن‌های جهان را مشاهده کرد. به همین دلیل، سلیقه کودکان امروز متناسب است با آثار برتر جهانی. بچه‌ها از جلوه‌های بصری و مهم‌تر از آن داستان فیلم‌ها توقع بالایی دارند. انیمیشن‌سازان ایرانی باید به این نکته توجه کنند. اثری که از نظر تکنیک ضعیف است یا داستان‌پردازی خوب یا ریتم درستی ندارد، آن‌طور که باید دیده نمی‌شود. تولیدات انیمیشن ایرانی از نظر تکنیک رشد خوبی کرده‌اند؛ اما هنوز راه زیادی برای رسیدن به جذابیت مطلوب داستانی دارند.