گفت‌وگو با حسین نقشینه؛ هنرمند صنایع‌دستی محله ارداجی

یک جهان زیبایی در صنایع‌دستی

در تولید صنایع‌دستی گوناگون، ظرافت‌ها و تنوع بسیار است و هنرمند این حرفه علاوه‌بر برخورداری از ذوق و علاقه در این حرفه، باید آموزش‌های لازم درزمینه فروشندگی را هم دیده باشد تا بتواند در بازار، محصولات و تولیداتش را به فروش برساند.

تاریخ انتشار: ۱۳:۳۹ - سه شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۴
مدت زمان مطالعه: 4 دقیقه
یک جهان زیبایی در صنایع‌دستی

به گزارش اصفهان زیبا؛ در تولید صنایع‌دستی گوناگون، ظرافت‌ها و تنوع بسیار است و هنرمند این حرفه علاوه‌بر برخورداری از ذوق و علاقه در این حرفه، باید آموزش‌های لازم درزمینه فروشندگی را هم دیده باشد تا بتواند در بازار، محصولات و تولیداتش را به فروش برساند.
حسین نقشینه متولد 1357 هنرمند صنایع‌دستی گوناگون، از اهالی محله ارداجی اصفهان است. این حرفه را از زمان کودکی از اقوام خود آموخته و سالیان متوالی در این زمینه کار کرده است. او با کسب تجربه به تولید محصولات متنوع مانند جادستمالی، گلدان، شکلات‌خوری، قندان روی مس و خاتم و چوب پرداخته است.

او درباره علاقه‌اش به یادگیری این حرفه از دوران کودکی به «هم‌محله» می‌گوید: «بنده وقتی‌ بسیار کم‌سن بودم، از دایی‌هایم این حرفه را یاد گرفتم. سال‌ها در این زمینه آموختم. زمانی که کودک بودم و اسباب‌بازی می‌خواستم، دایی‌ام چوب‌ها را جلوی من می‌ریخت و من با چوب‌های خاتم‌کاری بازی می‌کردم و آن‌ها را به همدیگر می‌چسباندم تا اسباب‌بازی درست کنم. دایی‌ام من را تشویق می‌کرد که این کار را سریع‌تر انجام دهم تا بتوانم اسباب‌بازی درست کنم و این کار را هم یاد بگیرم. برای انجام این کار از همان دوران کودکی ذوق و علاقه زیادی داشتم.»

ظرافت‌ها و تنوع در صنایع‌دستی گوناگون

او درباره ظرافت‌ها و تنوع صنایع‌دستی گوناگون در این حرفه می‌افزاید: «مواداولیه کار ما تشکیل‌شده از چوب، استخوان و برنج است. یک‌سری خرده‌کاری‌هایی در این حرفه وجود دارد و معمولا برای تولیدات متنوع از چوب، مس و برنج ابتدا روی مواداولیه فشار گذاشته و قامه بر آن‌ها را می‌برد. علاوه‌بر این کارها اقدام‌های ظریف دیگری ‌روی آن انجام می‌شود؛ سپس روی چوب و مس چسبانده می‌شود. بر مبنای تقاضای مشتریان این کارها را انجام می‌دهیم و کارهای تولیدی ما شامل جادستمالی، گلدان، شکلات‌خوری، قندان‌های دو در، سه در و تک‌در روی مس است. خاتم را هم روی مس و چوب انجام می‌دهیم و این حرفه اقیانوسی از صنایع‌دستی گوناگون بوده و تولیدات در این زمینه هم بسیار متنوع است.»

نقشینه تصریح می‌کند: «همه این تولیدات و انجام کارها بر مبنای سفارش‌های مشتریان به تعداد 200 ،300 یا 500 عدد انجام می‌شود. تعدادی از کارها را هم برحسب تجربه‌ای که در این حرفه دارم و در بازار به فروش می‌رسد و خریدار دارد، تولید می‌کنم. کاری که امروزه ما انجام می‌دهیم اگر کسی تمایل داشته باشد، می‌تواند سریع آموزش ببیند؛ اما باید بتواند کارهای تولیدی خود را به فروش برساند و این نکته بسیار مهمی است.»

صادرات صنایع‌دستی کاهش داشته است

هنرمند صنایع‌دستی گوناگون عنوان می‌کند: «جای تأسف وجود دارد که امروز صادرات صنایع‌دستی زیاد خوب نیست. اگر هنرمندان تولیدکننده بخواهند صنایع‌دستی خودشان را صادر کنند، باید هزینه زیادی برای گمرک بپردازند و قادر نیستند این کار را انجام دهند؛ دولت هم در این زمینه حمایتی از هنرمندان صنایع‌دستی نمی‌کند؛ تاجران نیز این کار را انجام نمی‌دهند؛ به دلیل اینکه هزینه زیادی دارد و درنتیجه کارهای تولیدی به فروش نمی‌رسند. اگر صادرات خوبی داشتیم، شاید بسیاری از اهالی محله ارداجی وارد عرصه تولید صنایع‌دستی گوناگون می‌شدند و این حرفه را یاد می‌گرفتند و ادامه می‌دادند.» او خاطرنشان می‌کند: «بنده شاگردان زیادی در این زمینه داشتم و این حرفه را به آن‌ها آموختم؛ اما جوانان امروز باید بدانند که انسان کار می‌کند برای رفع نیازها، خواسته‌ها و رسیدن به آرزوهایش. واقعیت این است که اگر کسی بخواهد وارد این حرفه شود، سختی‌های زیادی باید بکشد و قبل از اینکه وارد این حرفه شود، باید نصف آرزوهای خود را نادیده بگیرد؛ به دلیل اینکه این حرفه تنها برای رفع نیازهای افراد است و برای رسیدن به خواسته‌ها و آرزوها، این حرفه را به کسی توصیه نمی‌کنم.»

امروزه فن‌ها جایگزین هنر شده است

نقشینه در خصوص اینکه امروزه بیشتر فن‌ها جایگزین هنر شده است و به‌کار برده می‌شود، اظهار می‌کند: «امروزه هنر در جامعه دیگر اسم‌ورسم چندانی ندارد و از آن استقبالی نمی‌شود. جای تأسف دارد که بیشتر فن‌ها جایگزین هنر شدند. در حال حاضر دنیای مجازی در حال گسترش است و بسیاری از جوانان با شبکه‌های اجتماعی در ارتباط هستند و به انجام کارهای شرکتی و اداری علاقه نشان داده و علاقه چندانی به یادگیری و ساختن این نوع صنایع‌دستی نشان نمی‌دهند. کارکردن درزمینه صنایع‌دستی به قول بازاری‌ها، اگر نان از آن درنیاید، آب درمی‌آید و هنرمند برای پیشرفت در حوزه صنایع‌دستی نیازمند حمایت از جانب دولت است.»

او اضافه می‌کند: «هرکسی وارد هر شغلی می‌شود، به نیازهای خودش می‌رسد و درزمینه صنایع‌دستی این روند کند است. ورود به دنیای هنر بر مبنای ذوق و قریحه است و اگر جوانان برای کسب درآمد وارد هنر شوند، بعد از مدتی از انجام این کار خسته می‌شوند و خداحافظی می‌کنند.»

فروش صنایع‌دستی بسیار مهم است

این هنرمند صنایع‌دستی تصریح می‌کند: «وقتی فردی وارد حرفه صنایع‌دستی گوناگون می‌شود، باید علاوه‌بر داشتن ذوق و قریحه برای تولید کار هنری، قدرت فروش محصولات را هم داشته باشد. فروشندگی در این حرفه بسیار مهم و سخت‌تر است و باید فرد بتواند در بازار خریدار برای تولیدات صنایع‌دستی خودش پیدا کند. در این حرفه فروشنده خوب بودن، مانع شکست هنرمند می‌شود. ضرورت دارد که هنرمند این حرفه، آموزش‌های لازم را درزمینه فروشندگی کسب کند؛ در این صورت هنرمند می‌تواند در این حرفه موفق عمل کند.»

او تأکید می‌کند: «بنده سال‌ها در این زمینه کار کردم و تجربه‌دارم. سعی کردم در بازار امروز برای فروش تولیدات صنایع‌دستی خودم خریدار فراهم کنم.» این هنرمند با بیان این نکته که هویت هر کشوری وابسته به صنایع‌دستی و هنر آن است، اضافه می‌کند: «ضرورت دارد هر کشوری از هنر و صنایع‌دستی هنرمندان حمایت کند. وجود هنرهایی مانند کاشی معرق، خاتم‌کاری، میناکاری، مینیاتور، قلم‌زنی، ترمه‌دوزی و کاشی‌کاری در کشورمان باعث هویت پیداکردن ایران شده است.»