به گزارش اصفهان زیبا؛ فصل تابستان برای فوتبالیها علاوه بر نقلوانتقالات از جهت دیگری هم مهم است. آنها محل برگزاری تمرینات و آمادهسازی پیشفصل جهت فصل جدید است.
در فوتبال امروزی که دیگر ماهیت صرف ورزشیاش را ازدستداده و تبدیل به تجارت شده؛ تمرینات پیشفصل فرصت خوبی برای کشورهایی است که بتوانند از این فرصت استفاده کرده و میزبان باشگاهها در کشور خود باشند.
هم از این طریق کشور خود را معرفی کردهاند، هم درآمد خوبی به دست میآورند و هم به رشد فوتبال در کشورشان از این طریق کمک میکنند.
به همین خاطر است که هر سال تیمهای مطرح اروپایی در کشورهایی نظیر اتریش، آمریکا و کشورهای جنوب شرق آسیا نظیر سنگاپور، فیلیپین و… که در فوتبال چندان مطرح نیستند؛ اردوی پیشفصل خود را برگزار میکنند و از این طریق هم خود باشگاهها درآمد قابلتوجهی کسب میکنند و هم کشورهای میزبان این اردوها.
این قضیه در کشورمان سالهاست که درگیر یک سیکل معیوبی شده که ازقرارمعلوم حالا، حالاها قرار نیست اتفاق خاصی برای این سیکل معیوب بیفتد. در ایران و در ایام تابستان تنها نام چند مکان برای اردوهای پیشفصل میشنویم که خود حاکی از نظام طبقاتی باشگاههای ایرانی است.
دسته اول باشگاههایی هستند که اصطلاحاً به آنها متمول گفته میشود. این باشگاهها در فشل تابستان همگی در ترکیه اردو میزنند.
همان چیزی که این روزها شاهدش هستیم. استقلال، پرسپولیس، سپاهان، تراکتور و ذوبآهن تیمهایی هستند که این روزها در ترکیه مشغول آمادهسازی برای فصل جدید لیگ برتر هستند.
هنوز به طور دقیق مشخص نیست که چرا برای این تیمها در تابستان فقط یک مقصد وجود دارد و چرا به برپایی اردو در کشورهای دیگر نمیاندیشند؟ این در حالی است که تیمهای لیگبرتری کشورهای خلیجفارس این روزها در کشورهای مختلفی اردو زدهاند.
اردو زدن در کشورهای مختلف تأثیر خود را در نیمههای میانی و پایانی فصل نشان میدهد.
دسته دوم، تیمهایی هستند که قدرت مالی بسیاری ندارند. این دسته از تیمها غالباً یا در تهران، یا در کردان و یا بروجن به برپایی اردو میپردازند.
جالب است که با وجود اینکه دیگر همه میدانند تعدادی از تیمها حتماً هر ساله به این شهرها سفر میکنند؛ اما در چند سال اخیر هیچ خبری از ساخت کمپهای مجهز و زیرساختهای مناسب فوتبالی در این شهرها ندیده و نشنیدهایم.
دسته آخر هم تیمهایی هستند که هر ساله با مشکلات مالی دستبهگریبان هستند. این تیمها غالباً در شهرهای خود و آنهم در روزهای پایانی تعطیلات پیشفصل، تازه اقدام به برپایی اردو میکنند.
«گردشگری ورزشی» و «دیپلماسی ورزشی» در کنار «داشتن زیرساختهای مناسب» باگهای جدی ورزش ایران و به خصوص فوتبال هستند که سال به سال که میگذرد میگوییم: «دریغ از پارسال.»
هر چند گفتن این حرفا مصداق بارز «آب در هاون کوبیدن» است؛ اما آدمی همیشه به امید زنده است. امید به آنکه قدر کشور چهار فصلمان را بفهمیم و بدانیم و از قافله «ابر پدیده فوتبال» بیش از پیش عقب نیوفتیم. هر چند واقعیت مسیر دیگری را به ما نشان میدهد.
