هیچ‌آب (بخش پایانی)

آنجا چیزی نبود جز خاک و علف‌های هرز! بستر رود ترک‌های بزرگی برداشته بود. برای رودخانه‌شان حتی یک قطره آب هم باقی نمانده بود. زاینده‌رود از تشنگی مرده بود!

هیچ‌آب (بخش اول)

نسیم، گلبرگ‌های ریز شب‌بو را از شاخه می‌کند و در هوا می‌پاشید. هوا پر بود از عطر گل‌های بهاری. جریان آب باعجله از بین پله‌های سنگی می‌گذشت و صدای دل‌انگیز آن به گوش می‌رسید.

به مناسبت 4 خرداد، روز مقاومت دزفول:

قابی روی دیوار خاکی

مردی با قد متوسط و موهای کم‌پشت سیاه‌وسفید، دست‌های گرد و درشتش را به نرده‌های زرد آهنی می‌گرفت و آهسته از پله‌ها بالا می‌رفت. دیوارهای راه‌پله مثل سمباده زبر بود.