در دهه 40 کشور شرایط ویژهای را تجربه کرد. در این دهه در شهر اصفهان هم تغییرات کم نبود.
نسل بشر بهعنوان یکی از اجتماعیترین نوع گونهها در جهان حاضر شاخته میشود. گذر از دوران ابتدایی و بدوی و انتخاب سبک زندگی یکجانشینی توسط انسان، سبب شد نیاز به برقراری تماس با اجتماعات دورتر به دلایل تجاری، سیاسی و شخصی بیشتر احساس شود و در نتیجه باعث بهوجود آمدن راههای ارتباطی گوناگون در طول تاریخ شد.
از زمان تأسیس بلدیه، شهرهای مهم ایران پای در جاده مدرنشدن گذاشتند و بسیاری از ظواهر مدرنیته در آنها متجلی شد. علاوه بر اینکه اداره شهر به شکل سنتی کدخدامحوری، منسوخ شد و مدیریت به شکل متمرکز جای آن را گرفت، بسیاری از کارهایی نیز که قبلا متولی مشخصی برای آن وجود نداشت، در حیطه اختیارات شهرداری قرار گرفت.
اصفهانی که اکنون در آن زندگی میکنیم، معضلهای بسیاری دارد؛ از زمین و هوا و آب گرفته تا محلههای درون شهر و اقتصاد صنعتی و مهاجران بیهویت. رد پای بسیاری از این مشکلات را میتوان در ورود ایران به عصر مدرنیته دید …
شهر اصفهان یکی از قدیمیترین و کهنترین سکونتگاههای شهری در مرکز ایران، بهعنوان یکی از مطرحترین مناطق از منظر تجارت در طول تاریخ شناخته میشود.
بلندمرتبهسازی در حریم بافتهای تاریخی چندسالی است که بهعنوان اصلاح و بازنگری حریمهای بافتهای تاریخی در وزارت میراث فرهنگی و گردشگری مطرح شده و در دستور کار قرار گرفته است.
نظام آموزش و پرورش، یکی از مهمترین مؤلفههای توسعه به حساب میآید؛ به همین دلیل در طرحهای جامع و تفصیلی که برای شهرها تدوین میشود، برای آموزش و پرورش سرانه اختصاص میدهند.
یکی از مهمترین راههای شناخت مردمان یکخطه، نگاه به بروز سبک زندگی آنها در جلوههای هنری و آیینی است.
زیست شبانه یا زندگی شبانه که چند وقتی است مطرحشده، به مجموعه سرگرمیها و تفریحهایی اشاره دارد که از اواخر شب تا نخستین ساعات صبح در شهر اتفاق میافتد.
در طول تاریخ بشر، تجارت، زیارت، سیاحت و جستوجو برای معیشت بهتر، همواره از اصلیترین دلایل سفر انسانها بوده است. لزوم وجود مأمن و سرپناهی برای استراحت و اقامت مسافران در طول این مسیر سبب شده مکانهایی با معماری و سبکهای متفاوت در طول دوران مختلف بهوجود آید.
طبق برآوردها حدود 20 تا 30درصد حریم میراثفرهنگی ایران باقیمانده و حدود 70درصد از این حریم در 100 سال اخیر تخریب شده است …
در سیاستگذاری در عرصه عمومی، لازم است شناخت مسئله، روششناسی شناسایی نظام مسائل، راهحلهای حل مسائل و اهداف کلان مشخص باشد تا این سیاستگذاری قابلیت گام گذاشتن در مرحله اجرا را داشته باشد.