کودکی و نوجوانی حساسترین ردههای سنی درحال رشد و بالندگی محسوب میشوند؛ زیرا فرد در سن جوانی و بزرگسالی به تکامل و آنچه باید و شاید رسیده و جهتدهی به سنین بالاتر تقریبا کار دشوار و نشدنی است؛ به همین جهت تربیت کودک و نوجوان جزو مهمترین سرمایهگذاریهای یک کشور محسوب میشود.
شهرهای مدرن به راهکارهای مدرن نیاز دارند، راهکارهایی که ترکیبی از خلاقیت و فناوری و نگاه عالمانه به مشکل را بههمراه داشته باشد. در این شماره قصد داریم به برخی از این راهکارها و ایدهها بپردازیم؛ اما باید در نظر داشت که هر ایده مناسبی، برای همهجا مناسب نیست.
معمولا در هر کشوری، سریالهای پرمخاطبی وجود دارد که با استقبال مخاطبان همراه میشوند و با توجه به نوع قصه و درام آنها، غالبا سازندگان و سفارشدهندگان در چند فصل آنها را ادامه میدهند.
با همزمانی ماه مبارک رمضان و عید نوروز و با توجه به طیف متکثر و گوناگون مخاطبان، انتظار شلوغترین و البته متنوعترین برنامهها برای پخش تلویزیونی میرفت.
اندازه بابابزرگ دوستش داشتم؛ شاید هم کمی بیشتر. ننهجان میگفت: آقا را همه دوست دارند، بچهها که بیشتر، با آن دل مهربان و بهشتیشان.
حماس که به اسرائیل حمله برد و شگفتی ترمیمناپذیری خلق کرد، رادیو و تلویزیون ایران بهسرعت دستبهکار شدند و چند برنامه خوب را به همین مناسبت طراحی و تولید کردند.
دین و رسانه، دین در رسانه، دین رسانهای، رسانه دینی، رسانهها و دین، اینها همگی کلیدواژههای شبیه به هم اما با دغدغههای متفاوت است که حتی برخی بار منفی معنایی دارند. به هرحال تأثیر متقابل رسانه و دین در جامعه دینی مانند ایران انکارناپذیر است.
کسبوکار انیمیشنهای تلویزیونی، یک صنعت پیچیده و چندوجهی است که برای درک اقتصاد این صنعت بسیار مهم است. درآمد این حوزه، از منابع مختلفی از جمله تبلیغات، بازارپردازی و حق پخش تأمین میشود.
در دنیایی که مصرف، مادهگرایی و تکنیکزدگی قلب انسانها را تسخیر کرده، تنها با مباحث کلامی و سخنان حکیمانه نمیتوان آدمها را خطاب قرار داد؛ زیرا میان انسانها فاصلهای عمیق افتاده است. تنها راه برطرف ساختن این دیوار فاصله، انس و الفت قلبی است؛ بهخصوص آنکه صحبت از دوران کودکی باشد. دورانی که زبان خاص خود را دارد. اینکه بگوییم حساب کودک از حقایق عالی جداست، حتما ادعایی اشتباه است؛ اما اگر هم بگوییم که میتوانیم با همان زبان مرسوم معارف را به کودکان انتقال دهیم، سخنی غلطتر است.