آیتالله محمدرضا خراسانی، بنیانگذار جریانی اصیل در حوزه علمیه اصفهان در دوره پهلوی دوم بود. او با مرام خاص خود توانست شاگردان فراوانی را تربیت کند، شاگردانی که در عرصههای گوناگون زبانزد بودند.
شخصیت آیتاللهالعظمی شیخ محمدرضا نجفی علاوه بر وجوه ممتاز علمی، از حیث اجتماعی و جایگاه تاریخی هم بسیار مهم است. ایشان در زمانی بهنوعی زعیم حوزه علمیه اصفهان بود که از پس زورگوییهای رضاخانی، حوزه علمیه اصفهان بهشدت از شکوه قبلی خارج شده بود.